جمعه 21 شهریور 1404

قرارداد 10 میلیارد دلاری ایران برای تأمین برق افغانستان!

وب‌گاه گسترش مشاهده در مرجع
قرارداد 10 میلیارد دلاری ایران برای تأمین برق افغانستان!

افغانستان با سرمایه‌گذاری خارجی، گامی بلند در جهت خودکفایی انرژی برمی‌دارد.

به گزارش توانیر، عبدالطیف منصور، سرپرست وزارت انرژی و آب افغانستان، این قرارداد را "پیشرفتی قابل توجه" و "دستاورد بزرگی برای امارت اسلامی و گامی حیاتی در جهت پیشرفت اقتصادی کشور" توصیف کرد.

افغانستان در آستانه تحول انرژی

وی با تأکید بر اهمیت برق به عنوان نیاز اساسی در عصر حاضر، اظهار داشت: "این یک دستاورد بزرگ برای ماست. در دنیای امروز، برق یک نیاز اساسی برای هر فرد است، چه در بخش مراقبت‌های بهداشتی، چه در صنعت و چه برای خانواده‌ها و غیره."

این توافق‌نامه، توسعه طرح‌های تولید برق با استفاده از ترکیبی از منابع متنوع شامل خورشیدی، زغال‌سنگ، برق‌آبی، بادی و گازی را تشریح می‌کند. این طرح‌ها در چندین استان افغانستان با هدف افزایش عرضه برق ملی و کاهش کمبود برق، به‌ویژه در مناطق صنعتی و مسکونی اجرا خواهد شد.

 پازل تامین برق افغانستان تکمیل می‌شود

وزیر انرژی و آب افغانستان با اطمینان خاطر افزود: "ما به شما اطمینان می‌دهیم که افغانستان منابع بسیار خوبی برای تولید انرژی از آب و باد گرفته تا خورشیدی و گازی دارد و ترکیبی از این منابع را برای تولید برق بکار خواهیم گرفت."

طبق مفاد این توافق‌نامه، طراحی فنی این طرح ظرف شش ماه نهایی خواهد شد. در مرحله اولیه، انتظار می‌رود تولید برق با ظرفیت 2000 تا 3000 مگاوات آغاز شود.

میرویس عزیزی، مدیرعامل شرکت خصوصی، نیز در این باره گفت: در این طرح 17 تا 18 متخصص و کارشناس خارجی مشارکت خواهند داشت و هدف ما آموزش افغان‌ها و ایجاد تشکیلاتی با 98 درصد از نیروی کار داخلی و سپردن کامل مسئولیت‌ها به آنها در آینده خواهد بود. او همچنین از ایجاد یک مرکز آموزشی برای ایجاد ظرفیت حرفه‌ای اتباع افغان، تضمین مشارکت محلی و پایداری بلندمدت برق خبر داد.

شایان ذکر است، تولید انرژی برق این قرارداد شامل 3400 مگاوات از منابع زغال سنگ در استان‌هایی مانند بلخ، بامیان، هرات و بغلان؛ 3700 مگاوات از منابع گاز در جوزجان، هرات و منطقه شمال؛ 2040 مگاوات از منابع برق آبی در کابل، کاپیسا و دایکندی؛ 700 مگاوات از انرژی بادی در هرات و فراه؛ و 200 مگاوات از انرژی خورشیدی در کابل، قندهار و غزنی می‌باشد و این طرح قرار است طی یک دوره شش ساله از سال 2026 تا 2032 اجرا شود.