قطب‌الدین صادقی: تئاتر خیابانی در کشور جایگاه واقعی خود را پیدا کرده است
به گزارش خبرگزاری اقتصادایران از مریوان، قطب‌الدین صادقی در حاشیه جشنواره شانزدهم تئاتر خیابانی مریوان در مصاحبه با خبرنگاران رسانه‌ها اظهار کرد: چیزی در حدود دو دهه است که نمایش خیابانی به عنوان یک واقعیت هنری توسط جامعه مدنی شهرهای بزرگ و کوچک پذیرفته شده و هم از سوی مردم و هم مسوولین به عنوان یک هنر بروز و هوشیاردهنده و یک سرگرمی سالم جایگاه خود را باز کرده است.
صادقی اضافه کرد: نخستین کسی بودم که روی موضوع فستیوال تئاتر خیابانی که در اروپا برگزار شد گزارشی نوشتم و بعد از آن متولیان وقت وزارت فرهنگ و ارشاد بعد از خواندن این گزارش شروع به گذاشتن پایه‌های این نوع سبک تئاتر در کشور کردند.
وی افزود: تئاتر خیابانی در کشور ما به ویژه در شهرهای کوچک اصلا قابل قبول نبود و حتی زمانی که بعضی از بازیگران در ترمینال جنوب تهران نمایش اجرا می‌کردند پلیس آنها را دستگیر می‌کرد تا این حد مردم با تئاتر خیابانی بیگانه بودند تا اینکه رفته رفته در بین مردم جای خود را باز کرد.
کارگردان و نویسنده مطرح تئاتر کشور عنوان کرد: جشنواره تئاتر خیابانی مریوان در نقطه شروع و آغازین خود یادمان حلبچه بود که جای خود را به جشنواره تئاتر خیابانی داد و به آن اعتبار بخشید و می‌توان گفت نقش مهمی در تئاتر خیابانی کشور ایفا کرد.
وی با بیان اینکه امروز شاهدیم در 10ها شهر مانند اصفهان، سقز، لاهیجان، سقز، بوکان، کاشان و... در ایران جشنواره‌های تئاتر خیابانی برگزار می‌شود چون نخستین قدم در برگزاری این جشنواره‌ها در کشور خوب برداشته شده است.
صادقی اضافه کرد: تمام ملت ایران جشنواره تئاتر خیابانی را قبول کردند و مسوولان نیز به این باور رسیده‌اند این هنر می‌تواند خیلی از انسان‌ها را به هم پیوند دهد و سرگرمی برای آنها فراهم کند.
این کارگردان و نویسنده مطرح تئاتر کشور با بیان اینکه شهرهای کوچک و بزرگ کم‌کم به علاقه‌مندان به تئاتر خیابانی پیوستند، اذعان کرد: در کنار این مهم دانشکده‌های هنری هم شروع به نشر آثار خود کردند.
وی عنوان کرد: در حال حاضر 18 دانشگاه هنر به 67 دانشگاه هنری در سطح کشور ارتقا یافته و در کنار این دانشگاه‌ها، وزارت فرهنگ و ارشاد مجوز 3 هزار کلاس آموزشی را صادر کرده که 700 مجوز آن تربیت کارگردان و بازیگر است.
این کارگردان و نویسنده مطرح تئاتر کشور افزود: خیلی از این افراد که در این دانشگاه‌ها و کلاس‌های آموزشی تربیت شده‌اند توان خود را روی تئاتر خیابانی گذاشته‌اند که باعث خرسندی است.
صادقی اضافه کرد: با وجود این حجم از تربیت‌یافتگان در حوزه تئاتر با وجود یک هزار و 430 سالن نمایشی با کمبود سالن برای فعالیت گروه‌های تئاتر و فعالین این عرصه مواجه هستیم.
وی خاطرنشان کرد: 6 هزار دانشجوی تئاتر در حال حاضر در تهران داریم که برای تمرین دنبال سالن می‌گردند اما با مضیقه و کمبود زیرساخت در این حوزه مواجه هستیم.
صادقی با بیان اینکه در سالن‌های نمایشی فعلی تهران که بیش از 80 سالن است در طول روز دو یا سه نمایش برگزار می‌شود، گفت: در زمینه زیرساخت اصلی تئاتر که سالن‌های نمایشی است ضعیف هستیم و نیاز به کار جدی در این حوزه داریم.
این کارگردان و نویسنده مطرح تئاتر کشور با تاکید براینکه وزارت ارشاد تنها دو سالن نمایش دارد، گفت: توسعه‌ای در حوزه ایجاد زیرساخت‌های تئاتر نداریم و زمانی که سالن برای اجرا وجود ندارد و از سوی دیگر با حجم بالایی از دانش‌آموختگان این حوزه مواجه هستیم به ناچار بخش زیادی از آنها به سمت تئاتر خیابانی می‌روند و یا نمایشنامه‌خوانی می‌کنند.
صادقی عنوان کرد: امروز برخی از جشنواره‌ها مانند جشنواره کودک همدان و جشنواره معلولین با استقبال جدی از سوی گروه‌های تئاتر مواجه هستند.
وی با بیان اینکه این مسائل موجب شده تئاتر خیابانی روز به روز وسعت پیدا کند، گفت: این اتفاقات خوبی است که ما را به سمت جامعه مدنی سوق داده است.
این کارگردان و نویسنده مطرح تئاتر کشور افزود: امروز در جامعه ما در سراسر ایران و کردستان به صورت ویژه تئاتر خیابانی خود را نشان داده و به جایگاهی که باید رسیده است لذا الان باید به فکر ارتقای کیفیت باشیم.
صادقی خاطرنشان کرد: برای کیفیت‌بخشی هرچه بیشتر به تئاتر خیابانی باید تمام توان را به کسب تجربه، تمرین و آموزش گذاشت تا شاهد اتفاقات خوب باشیم.
وی با بیان اینکه بزن دررو جواب نمی‌دهد در عرض چند روز نمی‌توان نمایشنامه‌ای نوشت و اجرا کرد، گفت: اینکه بدون فکر به میدان بیاید اشتباه است چرا که یکی از مهم‌ترین نکاتی که در تئاتر خیابانی وجود دارد این است که باید کسانی را جذب کند که به سمت تئاتر نمی‌آیند.
صادقی اضافه کرد: تئاتر خیابانی به دنبال کسانی می‌رود که آنها به سراغ تئاتر نمی‌آیند و این قدم بزرگی است که بسیار ارزشمند است باید لذت دیدن تئاتر را به مردم نشان دهند.
این کارگردان و نویسنده مطرح تئاتر کشور با بیان اینکه تئاتر خیابانی باید از چنان سطح کیفی برخوردار باشند که مردم را راغب به حرکت کردن به سمت تئاتر بکنند، گفت: رسیدن به این هدف نیاز به تولید آثار محتوایی و در سطح کیفی بالا دارد و این موضوع مسوولیت کسانی که در این حوزه فعالیت می‌کند را نسبت به فعالین تئاتر صحنه‌ای دو چندان می‌کند.
وی وجود نمایشنامه قوی و کارگردان قوی را مولفه‌های اصلی در بالابردن سطح و کیفیت آثار خلق شده در تئاتر خیابانی دانست و عنوان کرد: هر موضوعی به درد تئاتر خیابانی نمی‌خورد، تفکر و تعمق در نمایش‌های خیابانی وجود ندارد در واقع بازیگر باید شوک ایجاد کند و به قوی‌ترین شکل فکرها بزرگ را به زبان ساده و عامه فهم انتقال دهد.
وی افزود: مخاطبین تئاتر خیابانی را عامه مردم از هر سطح، فرهنگ، سواد، جنس و... تشکیل می‌دهد، معدل اینها معدل بزرگی نیست باید بدانی خطاب به چه کسی این اثر را اجرا می‌کنید.
صادقی با بیان اینکه مخاطب در تئاتر شهر طبقه فرهیخته و طبقه متوسطه دانشگاه دیده و دانشجو است و از سطح معلومات بالایی برخوردار هستند و حساسیت اجتماعی دارند و کتابخوان هستند، گفت: در تئاتر خیابانی اینگونه نیست این نوع از تئاتر نیاز به ارتباط قوی‌تر دارد باید به زبان ساده باشد هر موضوعی به درد تئاتر خیابانی نمی‌خورد.
وی عنوان کرد: تئاتر خیابانی مقدمه ندارد باید بلافاصله ضربه خود را بزند ماهیت و ذات تئاتر خیابانی تهیجی تبلیغی است.
این کارگردان کردستانی اذعان کرد: اینکه دولت از تئاتر خیابانی حمایت می‌کند خوب است باید به موضوع‌هایی بپردازیم که جنبه‌های شدید اجتماعی داشته باشد.
وی افزود: باید موضوع‌های قوی اجتماعی مانند داعش و چرایی به وجود آمدن آن در تئاتر خیابانی مورد توجه قرار گیرد و دیگر مولفه مهم در این تئاتر قوی بودن بازیگران است.
صادقی با بیان اینکه بازیگران باید با انرژی که در درون خود دارند مخاطب و تماشاچی را جذب کنند، گفت: تئاتر خیابانی در یک کلام باید عامه فهم باشد و به آنها روشنایی و باور تازه بدهد و لذت دیدن تئاتر را در آنها ایجاد کند.
وی اضافه کرد: وضع مالی وزارت ارشاد بسیار بد است کل بودجه تئاتر مرکز هنرهای نمایشی 36 میلیارد تومان است، این میزان اعتبار در برابر 250 هزار هنرمند تئاتر کشور رقمی نیست، نبود اعتبار بزرگترین چالش و مشکل در مسیر برگزاری جشنواره‌های مختلف تئاتر در کشور است.
صادقی گفت: با وجود تمام این مشکلات و تنگناها نباید اجازه دهیم که این ظرفیت‌ها تعطیل شود، فرهنگ و هنر هیچ وقت نباید تعطیل شود چرا که فرهنگ و هنر تکیه‌گاه جامعه است.