ماجرای بشکه‌های نفت در راهپیمایی 22 بهمن تبریز + عکس

به گزارش مشرق، همه ما امروز به یک جشن تولد بزرگ دعوت بودیم. جشنی به وسعت ایرانمان، در این جشن تولد همه ما خوشحال بودیم. دست زدیم، جیغ و هورا کشیدیم. پرچم هایمان را بالای سر گرفتیم و سرود عزت، افتخار و سربلندی خواندیم برای ایرانِ جانمان.

در این جشن تولد چهره های شاداب زیادی دیدم. از کودکانی که در گهواره بودند تا زنان و مردانی که شانه به شانه هم آمدند. آنها که در این راه موی سپید کرده بودند.

در دریای خروشان ملتی که برای جشن تولد پیروزی انقلاب آمده بودند دختر بچه ای توجهم را جلب کرد. دختری چادری با صورتی که پرچم خوش رنگ ایرانمان بر گونه هایش نقش بسته بود کنار پیاده رو ایستاده. در حالی که پرچم کشورمان را به دست گرفته به مردمی که پرچم ایران را به دست دارند احترام نظامی کرده و آن گوشه ایستاده بود.

کنارش می روم دخترخانم اسمت چیه؟ یلدا امامی

کلاس چندمی؟ کلاس سوم هستم.

احترام نظامی را از کی یاد گرفتی؟ از بابام یاد گرفتم.

چرا باید به پرچم ایران احترام کنیم؟ کمی مکث می کند و می گوید ما همه سرباز کشورمون هستیم.

چطوری می تونی به کشورت کمک کنی؟ سعی می کنم درس هایم را خوب بخوانم و برای کشورم خوب و مفید باشم.

از یلدا خانم خداحافظی می کنم، در میان سیل جمعیت افراد زیادی بودند که خانوادگی در جشن عزت ملی شرکت کرده بودند به سراغشان می روم. سلام و احوالپرسی می کنم و پیروزی انقلاب را تبریک می گویم.

چرا در راهپیمایی امروز شرکت کردید؟ در حالی که خودش را نورالدین برناوش معرفی می کند می گوید جشن 22 بهمن جشن پیروزی عزت، آبرو، و شرف ملت ایران در دنیاست. ما با این انقلاب در دنیا آبرو، هویت و عزت پیدا کردیم. ما آمدیم برای پاسداشت دین، و کشورمان و در راس همه آمدیم برای شاد کردن دل رهبرمان. آمدیم که بگوییم همچنان در اطاعت رهبریم و با لبیک گویی به شهدا دشمنان را ناامید کنیم.

جوانان اسکیت سوار و رژه موتورسواران شور و حال دیگری به جشن انقلاب داده است.

ما پیروزیم

کمی جلوتر می روم خانمی را می بینم که روی ویلچر نشسته و به کمک دخترش در راهپیمایی شرکت کرده. سلام مادرجان با این وضعیت جسمی چرا به راهپیمایی آمده ای؟ آمده ام تا بگویم ما همیشه پشتیبان انقلاب هستیم. آمده ایم تا روح شهیدان از ما راضی باشد. آمده ام تا بگویم ما پیروزیم. عشق و علاقه این مردم به رهبر و شهیدان عزیزمان تمام شدنی نیست.

فوج فوج جمعیت اضافه می شوند. آقایی ویلچر همسرش را حرکت می دهد. کنارشان می روم. شما از جوانان دهه 50 هستید؟ با کمال افتخار بله خب از آن روز تا این روزها چه خبر؟ آن روزها راهپیمایی می کردیم برای سرنگونی حکومت ظالم پهلوی و این روزها راهپیمایی می کنیم برای عزت، استقلال و پیشرفت ها و پیروزی هایی که به دست آورده ایم.

روبه همسرش کرده و می گویم حاج خانم شما چرا آمدید در منزل استراحت می کردید بهتر نبود؟ با تعجب نگاهم کرده و می گوید: دخترم آمده ام تا پرچم ما در دنیا سربلند باشد و پرچم کفر سرنگون شود و دشمنان ما از صفحه روزگار محو شوند.

از راهپیمایی تا انتخابات در صحنه‌ایم

ورزشکاران هم در جشن پیروزی و به ثمر نشستن خون پاک شهدای انقلاب سهم داشتند. تیم کیوکوشین کاراته استان هم با لباس های سفید یک دست آمده بودند.

رضا فولادیان مسوول سبک کیوکوشین با اظهار خوشحالی از جشن تولد انقلاب می گوید: ما جامعه ورزشی استان هم دوشادوش مردم عزیز ایران اسلامی تا آخرین قطره خون پای کار نظام و آرمان های انقلاب هستیم و امیدواریم با این شور و اشتیاقی که مردم در صحنه هستند در 11 اسفندماه هم پای صندوق های رای باشند برای ایران عزیزمان.

در مسیر دیگری از راهپیمایی جشن تولد انقلاب گروه سرود صبح وصال با یونیفرم یک دست شامل دانش آموزان دبستان و راهنمایی سرودهایی با مفاهیم انقلاب در رثای ایران می خوانند. اومدم راهپیمایی تا بهم خوش بگذره

تعداد زیادی از جوانان و اقشار مختلف پرچم خوش رنگ ایران اسلامی را با خود حمل می کنند. پسر بچه ای با شور و اشتیاق تمام پرچم را گرفته و تکان می دهد. آقا پسر چند سالته؟ اول اسمم بگم حسین علیمحمدی هستم. پنج سالمه

چرا اومدی راهپیمایی؟ امروز اومدم به من خوش بگذره.

سربازان گمنام

تامین امنیت راهپیمایی جشن پیروزی انقلاب هم بر دوش حافظان امنیت است که خود را وقف مردم کرده و سرباز گمنام نامیده می شوند. در میدان ساعت یکی از این جان بر کفان امنیت را می بینم. لباس نظامی بر تن دارد و کلاه کشی همرنگ لباس که تمام صورت به جز دهان و چشم هایش را پوشانده.

نوشته روی لباسش را می خوانم " کلنا عباسک یا زینب" و " سرباز گمنام امام زمان".

سرباز گمنام صدایش می زنم و علامت هایی که روی لباس نظامیش حک شده را نگاه می کنم. آرم سپاه، نشان رزمی کار بودن و تکاوری روی لباس نظامیش حک شده است.

خانم خبرنگار این نشان علامت دوره کوهستان، این یکی آرم دوره امنیتی و آن دیگری هم رهایی گروگانگیری است.

در بازوی سمت راست لباسش پرچم سه رنگ کشورمان و آرم جودو در بازوی سمت چپ حک شده است. شما در مسیر راهپیمایی چکار می کنید؟ وظیفه ما تامین امنیت مسیر راهنمایی در حوزه استحفاظی است. با دیدن چنین سربازهایی که خود را وقف پاسداری از میهن اسلامی کرده اند دلم به امنیت کشورم گرم می شود.

سرباز کهنه کار جبهه فرهنگی

حاج آقای قدوسی سرباز کهنه کار جبهه فرهنگی تبریز هم آشنای چندین نسل نوجوانان و جوانان تبریز است در راهپیمایی جشن انقلاب حضور دارد. تعدادی از نوجوانان و جوانان دوره اش کرده اند. می خواهند باهمدیگر عکس یادگاری بگیرند که ما هم آنها را شکار می کنیم.

بازار عکاسی داغ است

در میدان شهدای تبریز شور و حال دیگری برپاست، مردم کنار تندیس شهدا سرود انقلاب می خوانند. بازار عکاسی داغ است. مردم عکس رهبر معظم انقلاب و سردار شهید سلیمانی را در دست گرفته و عکس می گیرند. عکاسی سلفی، گروهی و دسته جمعی.

بشکه‌های نفتی

از میدان شهدا به سمت میدان نماز می روم. در مسیر، بشکه های نفتی را می بینم. نزدیک تر می روم روی بشکه های سیاه نفتی پرچم کشورهایی است که نفت به اسرائیل می فروشند. ابتکار جالبی بود در راهپیمایی امسال که این طوری حمایت کشورهای قزاقستان، گرجستان، ترکیه، مصر نیجریه، و جمهوری آذربایجان را معرفی می کرد.

روایت پیشرفت

برو بچه های جبهه فرهنگی انقلاب هم در مسیر راهپیمایی نمایشگاهی از پیشرفت های 45ساله انقلاب را به روایت تصویر برگزار کرده بودند. ایستگاه نقاشی برای کودکان و نوجوانان هم در طول مسیر جشن انقلاب فراوان بود و آنها نقاشی های قشنگی می کشیدند.

در بخش دیگری از مسیر راهپیمایی میز خدمت ادارات مختلف به چشم می خورد و تعدادی از شهروندان مشکلات و موضوعاتی را با کارشناسان مربوطه مطرح می کردند.

نوای دل انگیز ترانه های وطن دوستی در فضا پیچیده است.

سرفراز باشی میهن من ای فدایت جان و تن من

پر بها تر از زر و گوهر خاک پاک تو وطن من سرفراز باشی میهن من ای فدایت جان و تن من

دوستت دارم مهد دین من دوستت دارم بهترین من دوستت دارم سرزمین من

کم کم به میدان نماز می رسم. اجتماع عظیم مردم مثال زدنی است. سامانه موشکی هوافضای سپاه به نمایش گذاشته شده و حکایت از افتخار و سربلندی این ملت است.

مردم کنار سامانه موشکی عکس یادگاری می گیرند. یادگاری به نشانه 45 سال افتخار و سربلندی برای این آب و خاک.