مسابقه‌ای که خشمگینم کرد / در باب یک حماسه: سیتی تاریخ خود را می‌نویسد!

به گزارش "ورزش سه" اصلا و ابدا امکان ندارد چشم ها را بست، سخت است، تلاشی بیهوده! پس دیگر تقلایی به خرج نمی دهم و نگاه می کنم؛ منچسترسیتی و ارسنال، 26 اپریل 2023 در استادیوم اتحاد.

فاصله آنقدر بود که گویی پسربچه های دبستانی در برابر مردان حرفه ایی قرار گرفته اند. باور نمیکنی. گویی مات زده به ماشین جنگی با عظمت و بهت آوری خیره شدی که در برابر چشمانت همه چیز و همه کس را با خاک یکسان می کند و از تو و هیچ کس و هیچ چیز کاری برای متوقف کردن ان ساخته نیست.

پیروزی و در واقع فتح تمام و عیار توپچی های ارسنال و ارتتا با دستان سیتی گواردیولا با چنان ابهت چشمگیری شکل گرفت گویی رویداد و فصل نوینی گشوده شده است. دهان همه، حتی طرفداران آن ها بی صدا باز مانده است.

به خودم می گفتم؛ تیم قرمز پوش، صدر نشین بهترین لیگ جهان است. اما این چگونه لیگی است که صدر نشین آن حتی افتخار همنشینی با تنها رقیب خود را ندارد چه رسد به رزم در میدان نبرد برای عنوان قهرمانی. شماره یک، بهترین در سراسر سرزمین.

شاید اگر شاهد دیدار بوکسی بودیم، ارتتا حوله را در همان نیمه اول به سوی رینگ پرتاب می کرد تا کمی از حقارت و ذلت پسران خود جلوگیری کند. کودکانی که دعای خیر هواداران بی طرف را با خود داشتند، حتی ذره ای، نشانی از مسئولیت و ماموریت خطیر خود بروز ندادند. قطره ایی در اقیانوس، اسیران ترسویی که نبرد را از پیش باخته بودند. و این بدجوری توی ذوقم زد. سربازان آش خور بی تجربه ایی که در سطح دیداری دوستانه یا تمرینی هم نبودند، بگذریم از مبارزه برای کسب قهرمانی انگلستان. خجالت آور بود.

تیتر و عنوان، مجلات و روزنامه ها و سایت های ورزشی و رسانه های اجتماعی، مملو از جملات مشابه است. آن شب به جای آرسنال، گروهی دیدیم؛ بدون انگیزه، بدون غرور!

طی گفتگوی کوتاهی که با جناب اقای امیر حاج رضایی داشتم، ایشان در چند جمله کوتاه به اختصار و با زیبایی کلام لب کلام را تمام و کمال داستان را اظهار کردند. صاف و پوست کنده در باره طرفین درگیر؛

«مطلب جنابعالی را خواندم و با الهام از نوشته شما تمرکزم روی آرسنال بود، اما آنچه را که شب گذشته در اتحاد دیدم آرسنال را تیمی بی روح و فاقد ذهنیت مبارزه و تفکر پیروزی دیدم. نمایشی یک طرفه از سوی سیتی و درماندگی آرسنال که باعث تصویری ترحم برانگیز از این تیم شده بود. آنها بعد از 19 سال به قهرمانی نزدیک بودند و هستند اما چیزی که در سیتی وجود دارد آرسنال فاقد آن است؛ برتری روانی و ذهنیت برنده شدن. آرسنال کیلومتر های این ماراتن را تا رسیدن به خط پایان کم آورده است»

ترحم انگیز بود، بدون شک! بره ها بی دفاع بدجوری محاصره گرگ ها وحشی تر از همیشه شده بودند. گرگ هایی که گویی با دریدن وحشیانه سعی در اثبات خیلی چیزها داشتند. اما بیش از انکه ترحمی داشته باشم و دلم برای تیم جوان دوست داشتنی بسوزد، عصبانی بودم. خفت و خواری توی کَتَم نمی رود. باخت هم منزلتی دارد. شکست باید با افتخار و سربلندی همراه باشد.

* می و گرز یک زخم و میدان جنگ جز از تو کسی را نیامد به چنگ

طی 5 سال گذشته لیورپول تنها رقیب سیتی در لیگ بود. هر دو تیم در طی پیکار و رقابت خود با یکدیگر، مجموعه ای از مبارزات و رکوردهایی بجا گذاردند که در تاریخ لیگ برتر بی نظیر است. نفس گیر بود، شانه به شانه، و بی امان. مشتی با مشتی سنگین تر همراه می شد. از سرمربیان گرفته تا یکایک بازیکنان تمام و کمال تا سرحد مرگ مایه می گذاشتند. باید گفت اگر سیتی وجود نداشت چند عنوان قهرمانی به حساب لیورپول واریز شده بود.

حتی در اولین دیدار این دو تیم در این فصل و یکی از بهترین مسابقات این دوره، تمامی انچه بین این دو تیم طی این دوران شاهدش بودیم خلاصه شده بود. چیزی بیش از یک برد یا باخت. عرض اندام، گردن کشی تا پای جان، سرهای بالا و ایستاده مردن حرف اول و آخر بود. غیرت حرفه ای و شکست با عزت نفس. رقیب این فصل سیتی فاقد تمامی این ویژگی های اصولی و بنیادین بود.

اما سیتی، سیتی است و در این بین با زیبایی هر چه تمام تر تاریخ خود را می نویسد. بعد از دورانی که منچستر و انگلستان تحت حکومت بخش مطلق سرخ رنگ ها بود، آبی پوشان آسمانی در سه جبهه نه تنها بدنبال رکورد 3 جام یونایتد در یک فصل هستند بلکه حکومت مطلقه خود را در این دوران با صلابت هر چه بیشتر تثبیت کرده اند.

دی‌بروینه از قهرمانان امروزه این تیم است، بهترین مرد میانی جهان. گل زیبای او در دقایق اولیه گربه را دم حجله نفله کرد. و هالند، نروژی رکورد شکن با گل چهارم و آخرین ضربه بازی قبر آرسنال را مهر و موم کرد و در پایان سیتی پیام ترسناک و جدی و بدون هیچ مصالحه ای برای تمامی تیم های لیگ فرستاد. از خوفناکترین ترین بیانیه هایی که در طول تاریخ لیگ برتر از سوی تیمی صادر شده است؛ "هرگونه تخطی بی جواب و مجازات نخواهد ماند" درسی بود، آویزه گوش هایمان کنیم.

چهل و نهمین گل هالند در یک فصل نیز بسیار قابل توجه بود. رکوردی انفرادی. او و دی بروینه رابطه ای تقریباً تله پاتیک ایجاد کرده اند که هرگونه دام و حصاری را بی اثر می سازد. اما تنها سخن گفتن از ستارگان تیم جایز نیست. بیش از هر چیز، سیتی در تمامی جهات آمرانه، تحکم آمیز، متکبر و مغرور، شاداب و بی پروا عمل کرد؛ شاهانه!

در دوران گواردیولا سطح و استاندارد فوتبال به درجات بالایی رسیده که تاثیر آن را در تیم های ضعیف تر هم بوضوح می بینیم، ولی عملکرد درخشان آن ها در دیدار "فینال لیگ برتر" مقابل آرسنال حتی با استانداردهای که خود سیتی خلق کرده است، متفاوت بود. فصل فوق‌العاده آرسنال که میانگین سنی 24،4 سال دارد در این دیدار کاملاً به دست قهرمان انگلستان به نابودی کشیده شد. با بی رحمی هرچه تمامتر، جوجه های خانگی در برابر عقاب های بلندپرواز بدون دان و آب ماندند.

سیتی هنوز در مکان دوم با دو بازی و امتیاز کمتر پشت سر آرسنال دارد و باید در 6 بازی از 7 بازی باقیمانده خود پیروز شود تا رسما برای سومین فصل متوالی و پنجمین بار در شش سال به قهرمانی دست یابد. با وجود این و در این بین آرسنال به قدری غرق شده به نظر می رسد و در تارهای سوپر عنکبوت های سیتی به بند آمده که به سختی می توان باور داشت در پنج بازی باقی مانده چالش یا خطری برای سیتی ایجاد کند. نحوه پیروزی سیتی نشان داد آنها با سرعت و سادگی به مقصد نهایی خواهند رسید.

تواضع بیش از اندازه ارسنال دوازدهمین شکست متوالی توپچی ها مقابل سیتی در لیگ را رقم زد. تبعیدی دوباره. فصل بعد، بیستمین سال جستجو برای اولین قهرمانی توپچی های بدون مهمات و ادوات لازم، از زمان پیروزی شکست ناپذیران ونگر در فصل 04-2003 خواهد بود.

و در آن سو سیتی تیمی است که باردیگر خاطرنشان ساخت، شکست ناپذیران امروزند و به نظر می رسد "فوتبال پپ لایت سیتی" غیرقابل مهار است. چرخش ادامه دارد و توقفی در برنامه نیست. برتری کامل سیتی آنقدر خیره کننده بود که کسب سه گانه را نزدیک تر و واقعی تر از همیشه کرد. گام بلندی به سوی ارتفاعاتی که پای معدودی بدانجا رسیده است.

هرطور که نگاه کنیم این دیدار به سختی مبارزه ای بود برای مکان اول و دوم. کالبد شکافی و تهی کردن رقیبی بود از درون، تحقیر به تمام معنا. آرسنال به پیله خود بازگشت، در قفس با قفلی که کلید آن در دستان سیتی است. آن ها خوب می دانند راهی برای بازگشت وجود ندارد. بسیاری از بازیکنانی که تماشای ان ها را لذت بخش کرده بود همگی در برابر سیتی ناپدید شده بودند. ناشناس و غریبه. و کل تیم بی هدف و بی منظور در زمین پرسه می زد.

هولدینگ گل تسلی بخش دیرهنگام به ثمر رساند. گلی که هیچ کمکی برای پنهان کردن واقعیات صورت نداد. بدبختی آرسنال زمانی کامل شد که هالند در نهایت با اخرین ضربه بازی به گلی که شایسته آن بود رسید. در پایان فقط خجالت بود، سپس ناامیدی، و در پایان خشم و عصبانیت. خیلی خیلی دیر شده بود. همه میهمانان در آن شب بدون تعارف و ترحم، یک به یک به جوخه اعدام سپرده شدند. از این حیث حادثه بسیار تلخی بود.

حالا سیتی با برد در این دیدار، در 13 بازی از 14 بازی اخیر خود در تمامی رقابت ها به پیروزی رسیده است. به نظر می رسد استادان شوک فشار قوی اواخر فصل دوباره موفق شده اند. و حقیقت این است که حکایت سیتی هنوز به نیمه هم نرسیده! منتظر ادامه سریال باشید!، فصل به فصل. یک، دو، سه و...

* بدان دشت توران شکاری کنیم که اندر جهان یادگاری کنیم

زمانیکه از پلکان استادیوم اتحاد بالا می روید و احتمالا در فیلم های مختلف دیده اید تصاویری با رنگ آبی آسمانی به چشم می خورد. اولین آن ها ونسان کمپانی را نشان می دهد و در پشت او برناردو سیلوا است که جانانه او را تعقیب می کند. پس از گلی حساس که به لسترسیتی و قهرمانی لیگ در سال 2019 کمک کرد، دور می شود. در زیر تصویر نوشته شده؛ "مجسمه خود را کجا می خواهید؟"

تصاویری دیگری از نیل یانگ، جورجی کینکلادزه و گابریل ژسوس پس از زدن گل های تعیین کننده در یک فصل برای سیتی دیده می شود. و در بالای راه پله ها، تصویر افسانه ای سرخیو آگوئرو آرژانتینی و گلی که در آخرین بازی فصل در وقت اضافه در سال 2011 به ثمر رساند و اولین قهرمانی سیتی را بعد از 44 سال درد آور به ارمغان آورد. عبارتی که بالای آن نوشته شده می گوید: Manchester City are still alive here!

اکنون با سیتی گواردیولا نمادها و تصاویر بیشتری روی دیوارها و پلکان و راهروها دیده خواهد شد. لحظات افسانه ای و فراموش ناشدنی، گل های زیبا و تحسین انگیز. گنجینه های پر و پیمان. قهرمانان جدیدی برای تشویق و افتخار. هرنسل قهرمانان خود را می سازد و هر تیم بزرگ تاریخ خود را.

بزودی با پیروزی پرشکوه سیتی و گل های اول و چهارم برابر آرسنال، تجلی و نماد و مظهر این فصل و قهرمانی فصل 2023 کوین دی‌بروینه شاه ماهی تیم و ارلینگ هالند، غیرقابل کنترل خواهند بود.

ایستگاه بعدی و مهمترین هر آن چه هست و نیست لیگ قهرمانان و 2 دوئل در نیمه نهایی برابر رهبر بلامنازع اروپا، رئال مادرید خواهد بود. دیدار نهایی در نیمه نهایی!

اگر فتح مادرید به فتح لیگ قهرمانان در فینال در برابر یکی از دو تیم مشهور میلانی منتهی شود، حماسه سیتی و گواردیولا به عنوان یکی از استثنایی ترین تیم های تاریخ فوتبال اروپا در کنار تیم های بدعت گذار و تعیین کننده راه و رسم و شیوه ای نو چون آژاکس آمستردام رینوس میشل، لیورپول پیسلی، میلان اریگو ساکی و بارسلونای کرایف و گواردیولا ثبت خواهد شد. آنچه سیتی سال هاست عاجزانه در پی آن است. امتحان غایی در پیش رو است.

سال پیش خیزش لیورپول به سوی چهارگانه، بی همتا و بی نظیر بود. اما ماموریت غیرممکن، ممکن نشد. و اینک باردیگر شاهد رویداد تاریخی دیگری هستیم. لشگر و قشون آماده اند. زنده و خروشان. حماسه در یک قدمی است.

* اگر کُشت خواهد تو را روزگار چه نیکو تر از مرگ در کار زار

امیرحسین صدر