مقیمی از جلیل تجلیل عیادت کرد

رئیس دانشگاه تهران با حضور در منزل جلیل تجلیل، با این استاد بازنشسته دانشگاه تهران و یکی از چهره‌های ماندگار ادبیات دیدار کرد و در جریان وضعیت سلامتی وی قرار گرفت.

به گزارش خبرگزاری مهر، جلیل تجلیل 89 ساله، سن و سالی به قدمت دانشگاه تهران دارد. او متولد 1313 شمسی است. شاگردان وی در دانشکده ادبیات، جسته و گریخته از وضعیتش خبر دارند و می‌گویند مدتی است برخی عارضه‌ها به سراغ او آمده است. خوشبختانه استاد و خانواده او موقعیت دیدار دارند اما یکی از اعضای خانواده می‌گوید تجلیل مدتی است به لحاظ شنوایی دچار مشکل شده و کم‌شنوا شده‌اند و خبری از آن زبان شیوا هم نیست.

این‌روزها مهدی تجلیل فرزند این‌استاد پیشکسوت مطالبی را که نیاز است به وی منتقل شوند یادداشت کرده و به نظر او می‌رساند.

گفتگوها بین دفتر رئیس دانشگاه و یکی از اعضای خانواده استاد تجلیل رد و بدل و بالاخره قرار بر این می‌شود که ساعاتی بعد از این گفتگو، رئیس دانشگاه تهران به منظور دیدار و احوالپرسی در منزل جلیل تجلیل حاضر شود.

سید محمد مقیمی رئیس دانشگاه تهران به همراه عبدالرضا سیف رئیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی و مهدی شهبازی مشاور رئیس دانشگاه و عضو هیأت رئیسه دانشگاه تهران برای دیدار با جلیل تجلیل، استاد ادب و سخن و چهره ماندگار راهی منزل وی شد.

ماجرای پیگیری دکتر فروزانفر برای انتقال جلیل تجلیل از تبریز به تهران

مقیمی در این دیدار، تجلیل را یکی از افتخارات دانشگاه تهران و از اساتید با فضیلت و متعهد خواند و گفت: انسان‌هایی مانند دکتر تجلیل، مایه برکت و مایه افتخار دانشگاه تهران هستند.

سیف رئیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران نیز که به طور مستقیم شاگرد دکتر تجلیل بوده و استاد تجلیل راهنمایی او در مقطع دکتری را برعهده داشته است، از «خوش‌بیانی» استاد یاد می‌کند و در ادامه، برادرزاده دکتر تجلیل گفت: حیف که بیانات بلیغ او دیگر نیست.

رضا تجلیل، برادرزاده استاد هم در زمان ملاقات رئیس دانشگاه تهران با استاد جلیل تجلیل، در منزل ایشان حضور دارد؛ او استاد تجلیل را از «یادگارهای دکتر فروزانفر» می‌خواند و به ماجرای انتقال جلیل تجلیل از تبریز به تهران با اصرارهای بدیع‌الزمان فروزانفر اشاره می‌کند؛ رضا تجلیل در این باره گفت: وزیر وقت آموزش و پرورش موافق انتقال استاد از تبریز به تهران نبوده است اما در سال 1349 با پیگیری‌های آقای فروزانفر، این انتقال صورت می‌گیرد.

روایت سخنرانی باصلابت جلیل تجلیل در جمع روحانیون متحصن در مسجد دانشگاه تهران

رضا تجلیل که سال 1357 دانشجوی دانشگاه تهران بوده است، مجموعه‌ای از خاطره‌ها از استاد تجلیل تعریف کرد که یکی از آنها مربوط به دوران انقلاب اسلامی بود. او در بیان این خاطره، عنوان کرد: «سال 1357 که فرودگاه‌ها را بستند، عده‌ای از روحانیون به دانشگاه تهران آمدند و در مسجد دانشگاه تحصن کردند. نماینده دانشگاهیان که در جمع روحانیون حضور پیدا کرده و با صلابت سخنرانی کردند، عمو جان (جلیل تجلیل) بودند.

اعتقاد جالب چهره ماندگار ادب فارسی در زمینه تدریس

در این نشست صمیمانه، نکاتی درباره رویکرد خاص دکتر تجلیل از منظر کسوت استادی مطرح شد که شاید قابل تأمل‌ترین نکته این بود که برخی شاگردان و همکاران به استاد تجلیل توصیه می‌کرده‌اند که با توجه به رتبه و مقام علمی‌شان شایسته است صرفاً دروس کارشناسی ارشد و دکتری را تدریس کنند؛ اما دکتر تجلیل اشتیاق داشته‌اند که دروس کارشناسی و حتی فارسی عمومی را نیز ارائه کنند. علت این اشتیاق، یک اعتقاد بوده است؛ رضا تجلیل در این باره گفت: دکتر تجلیل معتقد بودند تأثیر فرهنگی تدریس به دانشجویان مقطع کارشناسی و ارائه درس فارسی عمومی خیلی بیشتر از این است که بخواهند در مقطع دکتری تاریخ تدریس کنند.

بارها یاد استاد فروزانفر و نام استاد شفیعی کدکنی در این دیدار تکرار شد. نام بردن از کتابی مشهور به «پنج استاد» (تجلیل - حاکمی - رادمنش - شیخ‌الاسلامی - مرزبان راد) هم بهانه‌ای شد که در یک نشست دانشگاهی، نام این ادیبان دوباره یکجا و با هم زنده شود.

جلیل تجلیل استاد دانشکده ادبیات و علوم انسانی، رئیس کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد، مدیر گروه زبان فارسی دانشگاه تهران و عضو شورای پژوهشی دانشگاه تهران بوده است. وی از علاقه‌مندان تحصیل به علوم دینی بوده و نیروی عشق او را در جوانی راهی حوزه علمیه تبریز کرد. پس از آن نیز با شوق فراوان پا به دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز گذاشت و یادگیری را آغاز کرد. او اواخر دهه 40 به دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران آمد. ایشان در کنار آموختن از اساتید دانشگاه تهران، در حوزه‌های علمیه قم و تهران، فلسفه، منطق و صرف و نحو آموخت.

استاد جلیل تجلیل از اعضای هیأت ممیزه و کمیته تخصصی دانشگاه تهران، شورای گسترش دانشگاه‌های کشور، کمیته تخصصی هنر و معماری دانشگاه تهران، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران و شورای گسترش زبان و ادبیات فارسی در خارج از کشور است.

اسرارالبلاغه (تألیف)، معانی و بیان، جناس در پهنه ادب فارسی، نقشبند سخن، فنون و صنایع ادبی، الغدیر (ترجمه)، معیارالاشعار خواجه نصیرالدین طوسی (تصحیح) و کتاب‌داری نوین در اسلام از کتب ارزشمند این استاد ارجمند می‌باشند. ایشان مقالات فراوانی در نشریات داخلی و بین‌المللی معتبر منتشر کرده‌اند و در همایش‌هایی چون صورت‌گری شعر صائب تبریزی، صورت‌گری در شعر مولوی، فرهنگ همگانی مثنوی مولوی و عصر تخیل و تصویر در شعر فارسی حضور داشته‌اند.

دریافت مدال درجه اول رتبه اولی دانش‌نامه لیسانس از وزارت فرهنگ، لوح تقدیر وزیر فرهنگ و آموزش عالی و لوح تقدیرنامه وزارتی به مناسب عضویت در مجله بین‌المللی زبان و ادبیات فارسی ازجمله موارد مندرج در کارنامه این‌استاد ادبیات هستند. است. وی سال 1385 به عنوان چهره ماندگار معرفی شد.