میانکاله در دو راهی احیاء و مرگ میان رئیس جمهور و دیگران!
ده روز پیش که هیات دولت سیزدهم عازم هفدهمین سفر استانی خود به مقصد استان مازندران شد، کمتر کسی تصور میکرد که از نکات برجسته این سفر، بازدید رئیس جمهور از تالاب میانکاله و بعد جلسه با فعالان محیط زیستی استان باشد و به رغم این اتفاق و در زمانی کوتاه، اخبار عجیبی در این خصوص مخابره شود و همگان را نگران کند.
در آخرین روز سال 1400 و در شرایطی که این روز در تقویم رسمی کشورمان «تعطیل» است، پروژهای دولتی آغاز به کار کرد؛ همین خبر کافیست تا بدانیم با اتفاقی معمولی مواجه نیستیم!
به گزارش «تابناک»، ده روز پیش که هیات دولت سیزدهم عازم هفدهمین سفر استانی خود به مقصد استان مازندران شد، کمتر کسی تصور میکرد که از نکات برجسته این سفر، بازدید رئیس جمهور از تالاب میانکاله و بعد جلسه با فعالان محیط زیستی استان باشد و به رغم این اتفاق و در زمانی کوتاه، اخبار عجیبی در این خصوص مخابره شود و همگان را نگران کند.
تالاب بینالمللی میانکاله با مساحت آبی چند ده هزار هکتار در شرق مازندران واقع شده و گسترهای از شهرستان بهشهر در این استان تا آشوراده در استان گلستان را شامل میشود؛ یکی از مناطق حفاظت شده کشورمان که از جمله ذخیرهگاههای طبیعی زیست کره محسوب میشود و برای جهانیان نیز شناخته شده است.
در اهمیت این منطقه همین بس که رئیس جمهور کشورمان در بازگشت از این سفر استانی و به منظور حفاظت از تنوع گیاهی و جانوری این تالاب و طبیعت بکر آن، دستور احیایش را صادر کرده است، چراکه در سایه مسائل گوناگون، طی دهههای اخیر به شدت از وسعت این تالاب کاسته شده و وقوع رویدادهایی از جمله حریق گسترده و خشکسالی، آسیبهای شدیدی بر پیکره آن وارد آورده است.
اما خوشحالی ناشی از صدور این دستور زمانی رنگ میبازد که بدانیم از جمله اتفاقات رقم خورده در این سفر استانی دولت، بر زمین کوبیدن کلنگ ساخت مجتمع پتروشیمی مازندران در بهشهر توسط وزیر کشور بوده است. کلنگ مجتمعی که قرار است در کنار میانکاله ساخته شود؛ همان تالابی که حال و روز خوشی ندارد تا جایی که رئیس جمهور دستور احیایش را صادر کرده است!
نکتهای ابهام آفرین و عجیب که با اظهار نظر معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشورمان در خصوص این پروژه، به ابهامی بزرگتر منجر شد چراکه سلاجقه در دیداری با جمعی از فعالان محیط زیست استان مازندران در خصوص این کلنگ زنی گفت: «کلنگی که برای آغاز عملیات اجرایی مجتمع پتروشیمی به زمین زده شد، از نظر ما با توجه به اینکه پروژه مجوز محیط زیستی ندارد، فاقد اعتبار است.»
وی در ادامه بی آنکه اشاره کند کلنگ پروژه را وزیر کشور بر زمین کوبیده، گفت: «گاهی فشار نمایندههای مجلس برای ما عجیب است. مجوز محیط زیستی این طرح گرفته نشده، اما نماینده محترم از من میخواهد که کلنگزنی انجام شود، در حالی که حضرت آقا فرمودند نمایندگان در کار دولت دخالت نکنند. برادر بزرگواری که کلنگ را به زمین زدند همانجا اعلام کردند، کلنگ طرح به شرطی زده میشود که محیط زیست مجوز بدهد و در صورتی که مجوز را صادر نکند، این پروژه مورد تأیید نیست.»
اظهارنظری که به نظر میرسید پایان بخش ماجرا باشد و سایه خطر را از سر میانکاله دور نماید، اما شواهد و قرائن چیز دیگری نشان میدهد؛ این را خبری نشان داد که در واپسین ساعات آخرین روز سال 1400 مخابره شد و حکایت از شروع پروژه فنس کشی محوطه ساخت پالایشگاه بهشهر در محدوده تالاب بین المللی میانکاله داشت. شروع پروژهای دولتی در روز تعطیل!
اتفاقی که به تاکید موافقان ساخت این پالایشگاه، قرار نیست آسیبی به این تالاب برساند چراکه قرار است صنایع غیرآلاینده در این پروژه مستقر شوند، اما کیست که نداند این ادعا گزافتر از این حرف هاست که بتوان به آن دل خوش کرد و امید بست و فارغ از آن، کیست که نداند آسیبهای دایرکردن پتروشیمی در یک منطقه، بسیار وسیعتر از آن است که قابل کنترل باشد، به ویژه وقتی آن منطقه، بکر باشد و حتی آلودگی صوتی و نوری هم برای نابود کردنش کفایت میکند!
قصهای عجیب که حالا به نوعی به وزن کشی سازمان حفاظت محیط زیست با مدافعان ساخت این پتروشیمی هم تبدیل شده است و در پایان آن یا میانکاله نجات خواهد یافت و مسیر احیا را طی خواهد کرد و یا دیگرانی از این غائله الگوبرداری خواهند کرد و جز میانکاله، دیگر مناطق حفاظت شده کشورمان هم در امان نخواهند ماند و شعار «دولت سیزدهم یکی از محیط زیستیترین دولتهای نظام جمهوری اسلامی است»، خیلی زود منقضی خواهد شد.