نقش بی بدیل مادران شهید در ترویج فرهنگ ایثار
تهران - ایرنا - شهدای هشت سال دفاع مقدس گنجینه‌های تاریخی و الگوی ایثار هستند اما باید دانست شجاعت و عظمت شهید متاثر و نشات گرفته از مادر ایثارگری است که تربیت چنین فرزندی را به بهترین نحو و با معیارهای اسلامی انجام داده است. این مادران با صبر و شجاعت بی‌بدیل خود و با الهام از مکتب حضرت زهرا (س) فرزندان خود را تقدیم راه حق و حقیقت کردند.
مادران ایران زمین در طول هشت سال دفاع مقدس حماسه‌های جاویدی آفریدند که تاریخ همیشه از آن یاد خواهد کرد. آنان با صبر، استقامت، تحمل دشواریها و برای حفظ آرمان‌های انقلاب اسلامی و همچنین امنیت و آرامش مردم، همه ملت ایران را مدیون خود ساختند. این مادران سال‌های طولانی پس از شهادت فرزندانشان با مشقت زیاد روزگار سپری کرده و متحمل سختی شده‌اند. همچنین آنها در طول سال‌های پس از جنگ نه تنها از غم فراق شهیدشان رنج می‌بردند، بلکه برخی از آنها که فرزندانشان مفقود الاثر شده با بی‌اطلاعی از وضعیت عزیزانشان، غم آنها 2چندان بود. به تعبیر رهبر انقلاب اسلامی، این خانواده‌ها که حتی نمی‌دانستند فرزندشان زنده است یا نه، هر شب برای آنها مانند شب عملیات بود. رهبر معظم انقلاب همچنین در وصف مادران شهدا می گوید: بدانید امروز در هیچ جای دنیا زنانی مثل این مادران شهدای ما، که مادر دو شهید، مادر سه شهید، مادر چهار شهید باشند، نیستند. در جامعه ما، مادرانی با این خصوصیات که از پدرها بهتر و قویتر و آگاهانه‌تر ایستادند، در این میدان بسیارند، این همان تربیت اسلامی است. این همان دامان پاک و مطهر و نورانی فاطمه زهرا (س) است.
برخی از این مادران که فرزندان خود را در راه آرمان های انقلاب تقدیم کردند از دنیا رفته اند و برخی دیگر همچنان بعد از سالها با غم فراق فرزندان خود گذر زمان می کنند یکی از این مادران فاطمه کریمی مادر شهیدان داود و محمدحسین فهمیده بود که در 12 اسفند 1398خورشیدی پس از سالها فراق از فرزندانش دعوت حق را لبیک گفت و به فرزندان شهیدش پیوست.
فاطمه کریمی، مادر شهید داود و محمدحسین فهمیده
فاطمه کریمی از جمله مادرانی بود که با تقدیم 2 فرزند خود در راه اعتلای انقلاب اسلامی خدمت بزرگی به این مرز و بوم کرد. وی مادر شهیدان داود و محمدحسین فهمیده بود که در 12 اسفند 1398خورشیدی دیده از جهان فروبست و پس از سالها فراق از فرزندانش دعوت حق را لبیک گفته و به فرزندان شهیدش پیوست.
فاطمه کریمی، مادر شهید داود و محمدحسین فهمیدهاین مادر والامقام در مصاحبه ای در مورد شهید حسین فهمیده گفت: یک بار که محمدحسین کوچک‌تر بود، برای کاری هرچه صدایش زدم، پاسخی نداد! بعد از مدتی از آشپزخانه بیرون آمد. گفتم «کجا بودی؟ چرا جواب ندادی؟» به شوخی گفت «سر قبرم بودم!» گفتم «یعنی چه؟ مگر می‌شود قبرت در آشپزخانه باشد؟» گفت «نه مامان، قبر من در بهشت زهرا قطعه 24 است» گفتم «محمدحسین تو هنوز بچه‌ای، زمان شهادتت نیست که قبرت را مشخص می‌کنی!» گفت «نه مادر، اینطور می‌شود». بعد از مدتی محمدحسین با وجود مخالفت‌ها نیروی های بسیجی به جبهه رفت، یک شب وقت شام رادیو اعلام کرد یک نوجوان سیزده ساله به خودش نارنجک بسته و زیر تانک رفته و شهید شده است. به دلم افتاد این بچه 13 ساله حسین من بود. همسرم گفت «خانم این چه حرفی است؟ این جوان در خرمشهر شهید شده، حسین آنجا نیست. من اگر چنین پسری داشتم خدا را شکر می‌کردم. در ادامه مادر حسین فهمیده گفت: آن قدر نگران بودم که پسر بزرگم گفت من می‌روم و او را پیدا می‌کنم که خیال شما راحت شود. بعد از چهار روز چند پاسدار آمدند. پرسیدم «از حسین خبر آوردید؟» شناسنامه حسین را نشان داد و گفت «این بچه شماست؟» گفتم «بله» گفت «مطمئن هستید؟» گفتم «چه حرفی می‌زنی؟ خب مشخص است که پسر من است گفتند شهید شده و من دیگر چیزی نفهمیدم. مدتی بعد از شهادت محمدحسین، پسر بزرگم گفت «مادر محمد حسین راه خوبی را رفته، من هم می‌خواهم به جبهه بروم». به او گفتم «من دیگر طاقت ندارم» گفت «نترس اتفاقی برایم نمی‌افتد؛ من نه شهید می‌شوم و نه زخمی، برمی‌گردم» سه ماه بعد جنازه او را هم برایم آوردند.
مادر شهیدان فهمیده همچنین در مصاحبه ای در پاسخ به نوع تربیت فرزندانش گفت: زمانی که باردار بودم، غذای هیچ‌کس رانمی‌خوردم و اگر هوس غذایی داشتم به خانه می‌رفتم و آن را تهیه می‌کردم. در جنگ سفره‌ای پهن شد، شاید ما هم کارت دعوتی داشتیم که توانستیم سر آن سفره بنشینیم و خدا را شکر می‌کنم.
لازم به ذکر است که شهید محمد حسین فهمیده در هشتم آبان 1359خورشیدی در محله کوت شیخ خرمشهر در حالی که نارنجک به بدنش بسته بود به سمت تانک‌های دشمن رفت و به شهادت رسید و شهید داود فهمیده نیز در 1362خورشیدی در عملیات والفجر 2 در منطقه حاج عمران بر اثر اصابت ترکش به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
ساره امامزاده، مادر شهیدان علی، محمد و محسن جهان آرا
ساره امامزاده از جمله مادرانی بود که فرزندان خود را برای روزهای سخت پرورش داد و سه تن از پسران خود را در راه آرمان های انقلاب اسلامی تقدیم کرد وی مادر محمد جهان آرا فرمانده سپاه خرمشهر که نقش بی بدیلی در مقاومت خرمشهر و ماه های آغازین جنگ تحمیلی عراق علیه ایران داشت، بود علاوه بر این شهید والا مقام وی مادر علی جهان آرا که در زندان شاه و زیرشکنجه ساواک تاب نیاورد و محسن که در خرمشهر اسیر و مفقودالاثر شد، بود.
سید محمد علی جهان‌آرا معروف به محمد جهان‌آرا در9 شهریور 1333خورشیدی دیده به جهان گشود و در هفتم مهر 1360 به شهادت رسید وی یکی از فرماندهان سپاه پاسداران در جنگ ایران و عراق بود که در زمان این جنگ بر اثر سانحه هوایی به شهادت رسید به پاس خدمتگزاری وی در دفاع از خاک خوزستان، بعد از سال 1370، به او درجه سرلشگری اعطا شد. محسن جهان آرا برادر بزرگ‌تر وی در تهاجم نیروهای صدام حسین به خرمشهر به اسارت گرفته شد و هرگز اثری از وی پیدا نشد.
ساره امامزاده، مادر شهیدان علی، محمد و محسن جهان آراساره امامزاده بعد از تقدیم سه پسر خود به انقلاب اسلامی در 20 شهریور 1390خورشیدی به دیدار فرزندان خود شتافت. آیت‌الله خامنه‌ای در پیامی به مناسبت رحلت این مادر صبور و والامقام در پیامی نوشت: درگذشت بانوی صبور، مادر شهیدان جهان آرای عزیز را به روح مطهر آن شهیدان و به همه‌ی بازماندگان و همرزمان ایشان بویژه پدر بزرگوار شهیدان تسلیت می گویم، و امیدوارم روح مطهر این بانوی بزرگوار در کنار ارواح طیبه‌ی فرزندان عزیز خود مشمول رحمت و مغفرت و رضوان الهی باشد.
زرین تاج بهرامی مادر شهید بهروز صبوری
سخت است مادر شهید باشید و بخواهید فرزندت را با دستان خودت داخل خانه آخرتش بگذارید. زرین تاج بهرامی یکی از مشهورترین مادران شهدای گمنام به شمار می رود که 31 سال چشم انتظار بازگشت فرزندش به خانه بود وی مادر شهید بهروز صبوری از شهدای مفقود الاثر دوران دفاع مقدس بود که پیکرش بعد از 31 سال شناسایی شد. این شهید گمنام در 18 سالگی و در عملیات مسلم بن عقیل در منطقه سومار به شهادت رسید. پیکر مطهر وی در جریان خاک سپاری جمعی از شهدای گمنام در دانشگاه خلیج‌فارس بوشهر در اردیبهشت 1389 خورشیدی تدفین شد. در 1392خورشیدی پس از نمونه‌گیری از خون مادر شهید و دیگر اعضای خانواده وی و تطابق با نمونه DNA اخذ شده از استخوان‌های شهدای گمنام، هویت شهید صبوری مشخص شد و به درخواست خانواده وی با حضور با شکوه مردم در امامزاده حسن (ع) تهران تشییع و به خاک سپرده شد.
مادر شهید «بهروز صبوری» را خیلی‌ها می‌شناسند، مادری که 31 سال است دلتنگ و بی‌تاب است. این مادر صبور می‌گوید هر جا دامادی دیدید یاد بهروز من کنید. پسرم داماد نشد اما من برایش عروسی گرفتم. مادر شهید صبوری هرجا می‌رود برای پسر شهیدش سوغاتی می‌آورد. گاهی در سومار، گاهی در قطعه 27 گلزار شهدا و گاهی چشم به جاده‌ها دوخته تا خبری از بهروزش بشوند حتی حاضر است یک تار موی او را برایش بیاورند. مادر شهید به عشق فرزندش خانه قدیمی را تغییر نداده است می‌گوید بهروز همین‌جا به دنیا آمده. می‌گوید تا جان دارم منتظر بهروز می‌مانم.
این مادر صبور و شجاع از 31 سال دوری از فرزندش می‌گوید: سختی که در این سالها کشیدم برای من خیلی رنج‌آور بود اما دعای همه مردم ایران باعث شد که بهروز من به خانه‌ام برگردد. می‌خواهم برایش عروسی بگیرم. الآن داماد کوچک من در حالی برگشته است که من فقط یک بند انگشتش را می‌خواستم. امروز به من می‌گویند که یک تا 2کیلو از استخوان‌های او بازگشته است. قلبم در تمام این 31 سال برای بچه‌ام می‌تپید اما اکنون آرام شده‌ام و انگار بر روی آتش، آب ریخته باشند. حالا می‌توانم بروم فرزندم را ببینم و مزارش را زیارت کنم. امروز پدر او حضور ندارد که در این شادی، شریک من باشد. من این غم را تنهایی تا به امروز روی شانه‌های خود کشیدم. من بهروزم را از امام رضا (ع) دارم. فردا هم ایشان مرا دعوت کرده که به پابوسش بروم. من ابتدا به پابوس حضرت رضا (ع) می‌روم و بعد به پابوس بهروزم می‌روم. در این چند سال من بالا سر همه این شهدای گمنام بودم و شاهد تدفین آنها بودم. اما نمی‌دانم که بهروز من را در این چند سال چه کسی بغل کرد. هیچ‌کس نمی‌تواند رنجی که من در این 31 سال کشیدم را تحمل کند. امروز که قلبم آرام شده کسی نمی‌تواند این احساس مرا درک کند.
زرین تاج بهرامی مادر شهید بهروز صبوریعلی صیاد شیرازی در آیینه خاطرات مادر
قطعا خصوصیات درونی و لایه های شخصیتی هر شهید، از میان سخنان مادرش مشخص خواهد شد و در معرفی شهید، مادر مقدم بر هر شخص دیگری است. شهربانو شجاع مادر شهید صیاد شیرازی در وصف پسر خود می گوید: از مهم ترین خصوصیات علی محبت زیاد و درک بالایش بود. وقتی بچه دومم را باردار بودم، باز به او محبت خاصی داشتم. وقتی که این بچه به دنیا آمد. علی دیگر روی زانویم نمی نشست. وقتی به او گفتم: «چرا از روی زانویم بلند می شوی؟» با همان لحن کودکانه اش به من می فهماند که نوزاد خیلی کوچک است و باید به او توجه بیشتری بکنم. با آن سن کم، شعور بالایی داشت و مثل آدم بزرگ ها رفتار می کرد و رفتارهای بزرگ منشانه از او سر می زد. به قدری مهربان و دوست داشتنی و مظلوم بود که دایم نگرانش می شدم و دلم برایش تنگ می شد. برخی اوقات که به مدرسه می رفت، دنبالش می رفتم و از دور نگاهش می کردم تا دلم آرام بگیرد. همیشه در مدرسه یا کوچه، در یک گوشه ای ساکت و آرام می ایستاد و هیچ حرفی نمی زد. ولی در اطراف او بچه های مدرسه از شیطنت سر از پا نمی شناختند.
رفتارش در منزل نمونه رفتار یک انسان بزرگ بود. در منزل خیلی کمک و همکاری می کرد. آگاه بود که چه کاری را بایستی انجام بدهد و قدرت درک بالایی داشت. به خواهر اولش که زبانش ضعیف بود، طوری انگلیسی را یاد داده بود که بهتر از فارسی می نوشت.
با این که پسر سومم (جعفر) خیلی خوب است، ولی علی نمی شود. خداوند به من فرشته داده بود و من قدرش را ندانستم. یک روز آقائی یک بسته چای آورد وگفت: «برای جناب سروان شیرازی آورده ام.» وقتی علی آمد، پرسید: «مادر این چیست؟» توضیح دادم، گفت: «دست نزنید.» این گذشت و آن مرد دوباره این کار را تکرار کرد. یک روز در پادگان یکی از درجه داران که همان مرد بود، به علی اشاره می کند که من همان کسی هستم که برایتان چای آوردم. این قضیه در دوران انقلاب بود. علی فرمانده بود و دستور می دهد گروهان را به خط کنند. سپس بالا رفت وگفت: «آقای فلانی! لطفا بگویید قیمت این دو بسته چای چقدر است؟» این قدر علنی می خواست نشان دهد که صیاد با پول و هدیه خریدنی نیست. می خواست ریشه این سوء استفاده ها را از آغاز بخشکاند.
شهربانو شجاع مادر شهید صیاد شیرازیاین مادر مهربان و صبور سرانجام در هشتم مرداد 1395خورشیدی دیده از جهان فروبست. آیت‌الله خامنه‌ای در پیامی درگذشت مادر امیر سرافراز شهید سپهبد صیاد شیرازی را تسلیت گفتند. در این پیام آمده است: درگذشت مادر گرامی امیر سرافراز و فرمانده مؤمن و شجاع، شهید سپهبد صیاد شیرازی را به خاندان گرامی ایشان و به همه‌ی دوستداران آن ارتشی فداکار تسلیت عرض می کنم و رحمت و مغفرت خداوند را برای وی مسألت می کنم.
خاور لطفی‌پور جهرمی مادر شهیدان محمدباقر، محمدحسن و محمدکاظم شبیری
یکی از الگوهای ماندگار در تاریخ ایران بی شک حاجیه خانم لطفی‌پور جهرمی بود که با تقدیم سه شهید والامقام محمدباقر، محمدحسن و محمدکاظم و 2جانباز سرفراز دوران دفاع مقدس محمدحسین و محمدصادق شبیری خدمت بسیار بزرگی به انقلاب و مردم ایران انجام داد. این مادر والامقام نخستین فرزند خود را در 29آذر 1360خورشیدی تقدیم اسلام کرد. محمدحسن شبیری در عملیات طریق القدس در جبهه بستان در 30 سالگی به درجه رفیع شهادت نایل آمد و پیکر پاکش تاکنون تفحص نشده است. شهید دیگر این مادر، محمدباقر شبیری با عضویت بسیجی در 22 فروردین 1362در عملیات والفجر یک در 31 سالگی در منطقه فکه به درجه شهادت نایل آمد که پیکرش در 1385خورشیدی تفحص و به خاک سپرده شد. شهید دیگر این خانواده محمد کاظم با 60 درصد جانبازی در هشتم آذر 1388خورشیدی بر اثر عوارض جانبازی در بیمارستان بقیه‌الله تهران به درجه شهادت نایل آمد.
سرانجام این مادر شجاع بعد از تقدیم سه شهید در 10مهر 1398 خورشیدی در 78سالگی به فرزندان شهیدش پیوست. حسن روحانی رییس جمهوری در پیامی درگذشت مادر شهیدان شبیری را تسلیت گفت و اظهار داشت:این مادر فداکار که با ارادت خالصانه و پیروی از خاندان رسالت (ع)، فرزندان عزیز خود را تقدیم اسلام و انقلاب کرد، الگویی ماندگار در دفتر زرین مشتاقان مکتب عاشورا و ارادتمندان زینب کبری (س) به یادگار گذاشت.
*س_برچسب‌ها_س*
