نهضت آموزش زبان اشاره در کردستان آغاز شد
رئیس آموزش وپرورش استثنایی کردستان از آغاز نهضت آموزش زبان اشاره مبتنی بر بسته تحولی مدرسه انطباقی در کردستان خبرداد.
خلیل رنجبر، در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: این نهضت در راستای تسهیل در برقراری ارتباط اجتماعی معلمان، والدین و سایر افراد جامعه با دانشآموزان دارای آسیب شنوایی در بستر فضای مجازی آغاز و تا اواخر آذر ماه جاری ادامه دارد.
رنجبر عنوان کرد: این نهضت درگروه اول برای 80 نفر از معلمان به مدت 80 ساعت، در گروه دوم برای 40 نفر از والدین به مدت 40 ساعت و در گروه سوم برای 30 نفر از رابطین نهادها و دستگاهها به مدت 40 ساعت آغاز شده است.
وی افزود: در برنامههای جاری سازمان استثنایی کشور سه بسته تحولی در نظر گرفته شده که شامل مدرسه انطباقی، مداخله به هنگام و بسته مشارکت و کاهش تداخل است که نهضت آموزش زبان اشاره مبتنی بر بسته تحولی مدرسه انطباقی یکی از برنامههای این بستهها است.
رئیس آموزش وپرورش استثنایی استان بیان کرد: این نهضت باهدف گسترش عدالت آموزشی، همسان سازی زبان اشاره، کمک به ارتباط وآموزش افراد دارای آسیب شنوایی، تأمین نیروهای متخصص و آموزش دیده، هماهنگی روش آموزش زبان با به کارگیری یک الگوی واحد، توجه به شأن و کرامت افراد ناشنوا و احیای زبان اشاره توسط خانم مرضیه کامیاب نژاد و آقای ارکان خوش کلام مدرسین کشوری در حال برگزاری است.
رنجبر با بیان اینکه آسیب شنوایی پس از نیاز ویژه ذهنی و مشکلات جسمی - حرکتی در دانش آموزان بیشترین آمار معلولیت را به خود اختصاص داده است، افزود: این اختلال آثار ظاهری چندان مشخصی ندارد و مبتلایان به آن درسازگاری های اجتماعی با چالشهای فراوانی روبهرو میباشند.
وی با تأکید بر اینکه یکی از سخت ترین معلولیت ها ناشنوایی است، بیان کرد: خانواده و جامعه با پذیرش واقع بینانه محدودیت فرد ناشنوا باید در راه پرورش استعدادها و توانایی های او یاری رسان باشند، چرا که شیوه رفتار با فرد دارای آسیب شنوایی در رشد عاطفی، سازگاریهای اجتماعی و فراگیری مهارت های زبانی وتحصیلی او بسیار مهم و تعیین کننده است.
رئیس آموزش وپرورش استثنایی استان کاهش یادگیری مهارت های اجتماعی، افت مهارتهای شغلی و تحصیلی و کناره گیری از اجتماع را از جمله مسائل و مشکلات عمده ای عنوان کرد که فرد دارای آسیب شنوایی علاوه برناراحتی های روانی، خلقی و تحمیل هزینه های بالای توانبخشی با آن مواجهه می شود.
رنجبر در پایان با بیان اینکه جامعه نسبت به ناشنوایان و نوع معلولیت آنها شناخت کمی دارد، یادآور شد: ارزیابی و شناسایی عوامل خطر بروز کم شنوایی و تلاش در جهت کاستن علل مولد آنها نقش به سزایی در جلوگیری از روند رو به افزایش موارد جدید کم شنوایی دارد.
انتهای پیام