نگاهی به نقش آفرینی مردی که کوچک‌ترین نقش‌ها را پراهمیت می‌کرد

کاویانی از توانایی برخورد بود که باعث می‌شد کوچک‌ترین نقش‌ها را پراهمیت کند و به گونه‌ای به اندازه بازی می‌کرد که تمامی کارگردان بزرگ سینمای ایران طی دو دهه سعی کردند او را در ساختار فیلم‌هایشان داشته باشند و از ظرفیت او برای بازی در نقش‌هایی که قالباً حتی نقش دو نیز محسوب نمی‌شد، استفاده کنند. کاویانی همچون یک بازیگر حرفه‌ای هیچ گاه بازیگر در نقش‌های کوچک را کسر شان خود نمی‌دانست و...