هدف آموزش مجازی، تبدیل آموزش سنتی به مجازی نیست
سرپرست دانشگاه علمی کاربردی جهاد دانشگاهی قم با بیان اینکه آموزش مجازی، تبدیل آموزش سنتی به مجازی نیست، گفت: آموزش مجازی ابزاری برای ارائه راه حلهای مناسب جهت حل مشکلات کهنه آموزش و یادگیری است.
محمد رستمی در گفتوگو با ایسنا عنوان کرد: گسترش روزافزون علم و دانش در قرن جدید به خصوص فناوری اطلاعات و ارتباطات، تغییرات چشمگیری را در عرصههای گوناگون زندگی انسان ایجاد کرده است. از جمله این تغییرات، تحولات صورت گرفته در حوزه آموزش و یادگیری است.
وی افزود: در شرایط کنونی گسترش ویروس کرونا که شاید به جبر میبایست از این روش نوین آموزشی البته در ایران و نه در جهان، استفاده کنیم، آموزش مجازی به عنوان یک ابزار نیرومند توانسته است تا حد زیادی دغدغه برنامه ریزان آموزشی را در این خصوص مرتفع نماید.
مدیر شورای فناوری اطلاعات جهاد دانشگاهی قم بیان کرد: استفاده از این ابزار نوین مستلزم آن است که فراگیران نقشهای جدیدی مانند جستجوگری اطلاعات را در فرایند یادگیری بپذیرند تا بتوانند درخصوص ارزش اطلاعات وسیعی که در شبکه جهانی اینترنت برای استفاده آنان موجود است به داوری و ارزشیابی بپردازند.
وی افزود: نقش آموزشدهندگان نیز از انتقال دانش و معلومات به تسهیلگر فرایند یادگیری تغییر مییابد لذا آموزش مجازی مستلزم داشتن برنامهها، سیاستها، استراتژیها، اهداف، روشها و الگوهای جدید است.
رستمی تصریح کرد: آموزش الکترونیک را میتوان به یادگیری شخصی، یادگیری جمعی و کلاسهای مجازی تقسیم بندی کرد و از مزیتهای مطالعه انعطاف پذیر، کار گروهی، کنجکاوی و ابتکار بیشتر، اطلاعات بروز، ارزیابی برخط، آموزش بدون محدودیت جغرافیایی و تبعیض کمتر و بهر برد.
وی اضافه کرد: در این نوع یادگیری، کیفیت آموزش بسیار مهم است چرا که برای افرادی که تحت تعلیم از طریق دوره های مجازی قرار می گیرند، باید بتواند بازدهی مشابه با آموزش های سنتی داشته باشد. در حقیقت با توجه به این که فرآیند آموزش پویاست و دانشجو در همان حال که می آموزد، میآموزاند لذا بدون در نظر گرفتن زیرساخت های آموزش مجازی و اهداف آن، نمی توان به پیاده سازی و اثربخشی آن امیدوار بود.
سرپرست دانشگاه علمی کاربردی جهاد دانشگاهی قم اظهار کرد: هدف آموزش مجازی، تبدیل آموزش سنتی به مجازی نیست، بلکه آموزش های تخصصی با شیوه های مدرن است. شعار آموزش مجازی، آموزش برای همه کس و برای همه سنین است. باید دید امکان ارائه چه چیزهایی از طریق آموزش سنتی وجود ندارد که آنها را میتوان از طریق آموزش مجازی ارائه کرد.
وی افزود: اگر تا دیروز آموزش تنها از معلمان و مربیان سود میبرد و کتاب به عنوان اصلی ترین منبع اطلاعاتی در امر آموزش محسوب می شد، امروزه آموزش با ابزارها و محیط های جدید ارتباطی روبرو شده است.
رستمی گفت: مراکز آموزشی سنتی ناگزیر به سازگاری با سیر تحولات و تغییرات جدید هستند. در محیط جدید، نقش مربیان و اساتید عوض خواهد شد. آنها بیشتر نقش تسهیل گر و مربی یا طراحان آموزشی را ایفا خواهند کرد. پس تغییر یا طراحی و راه اندازی سیستمهای مدیریت آموزشی متناسب، الزامی است.
مدیر شورای فناوری اطلاعات جهاد دانشگاهی قم بیان کرد: نظام های آموزشی از راه دور، ابزاری برای آموزش مداوم تلقی میشوند و این آموزشها میتواند شامل معلمان و دانشجویان در هر سن، مکان جغرافیایی، موقعیت و وضعیت اجتماعی و سیاسی و با هر گونه آموزشی باشد. با وجودی که فناوری های جدید موجب استقلال و انعطاف بیشتر امور آموزشی میشود، اما جهت بکارگیری این امکانات، باید ساختار سازمانی مؤسسات آموزشی نیز متحول شود.
وی ادامه داد: همچنین جهت استفاده از هر سیستم فناوری نوین در امور آموزشی، لازم است شرایطی چون ایجاد زیرساختهای قوی فناوری، تدوین استانداردهای آموزشی لازم برای ارزیابی آموزشگران و دانشجویان، فرهنگ سازی مناسب و تغییر نگرش سنتی جامعه در امر آموزش، سرمایه گذاری و مشارکت دولت و بخش خصوصی در این زمینه فراهم شود.
رستمی تاکید کرد: در آموزش سنتی، کاربرد ابزارهای چند رسانه ای را پس از اثبات ناتوانی ابزارهای سنتی می دانند. در حالی که در آموزش مدرن، استفاده از ابزارهای سنتی را به نقطه اتمام لزوم استفاده از ابزارهای چند رسانه ای موکول میکنند. آموزش الکترونیک ابزاری برای ارائه راه حل های مناسب جهت حل مشکلات کهنه آموزش و یادگیری است.
انتهای پیام