هلدینگ ثروت آفرینی مازندران، کاغذی یا واقعی؟

مازندران از نظر اقتصادی، منابع مالی و فعالان بزرگ اقتصادی و در زمینه ظرفیت های سرمایه گذاری چون دریا، گردشگری، معادن، جنگل، کشاورزی و تولیدات مواد غذایی از استان های برخوردار کشور است.

برخورداری از سه بندر که در شرف تبدیل شدن به منطقه آزاد هستند، 338 کیلومتر از ساحل دریای خزر، همسایگی همزمان با پنج کشور حاشیه خزر، قرارگیری بر کریدور شرق و غرب، میزبانی سالانه از 50 میلیون مسافر و گردشگر، همسایگی با پایتخت سیاسی کشور، برخورداری از غنی ترین معادن زغالسنگ و مواد عالی، بیشترین میزان بارش و منابع آبی فراوان از جمله ظرفیت های مازندران است که کمتر در کشور و حتی منطقه خاورمیانه نظیر دارد، ظرفیت هایی که دهه هاست تقریبا در حال خاک خوردن است و اکنون با توجه به شرایط اقتصادی کشور و حرکت به سوی توسعه پایدار بیش از هر زمان دیگر نیاز به سرمایه گذاری دارد.

صف پولدارهای خوش‌نشین 

در تازه ترین گزارش های مسئولان استانی آمده است که میزان نقدینگی استان مازندران در حال حاضر 2 هزار هزار میلیارد تومان یا به عبارت دیگر 2 هزار تریلیون تومان است و منابع مالی بانک های مازندران نیز به بیش از 55 هزار میلیارد تومان می‌رسد.

همچنین آخرین گزارشات بانک مرکزی در مورد سپرده بانکی مردم استان نشان می دهد که به طور میانگین هر مازندرانی 90 میلیون ریال سپرده بانکی دارد و مازندران جزو هفت استان سرمایه دار کشور محسوب می شود.

البته این میزان سرمایه جدا از ارزش واحدهای تولیدی و فعالیت های اقتصادی و اراضی صنعتی استان است. اما با وجود همه این اعداد و ارقام بزرگ سهم مازندران از تولید ناخالص داخلی (بدون نفت) تنها 3.89 درصد است که نشان از غیر مولدبودن سرمایه استان دارد.

علاوه بر این همواره پروژه‌های اقتصادی مازندران به دلیل فقدان سرمایه گذاری یا بر زمین مانده است یا اینکه با وجود سرمایه عظیم موجود در استان باید دست کمک جلوی سرمایه‌گذاران غیر بومی دراز کنند.

برای مثال سالهاست که مازندران با وجود سرمایه چند هزار میلیاردی لنگ منابع مالی برای اتمام پروژه های زباله سوز است. زباله ای که در حال حاضر در اغلب کشورهای توسعه یافته به عنوان بزرگ ترین فرصت سودآوری و ارزش دیده می شود و سرمایه گذاران برای ورود به این بخش با یکدیگر رقابت می کنند.

گردشگری دریایی دومین ظرفیت مازندران است که با وجود بنادر متعدد و شرکت های بزرگ کشتی سازی هنوز هیچ سرمایه گذاری از درون استان به آن ورود نکرده است.

مثال از این موارد بسیاراست اما همچنان شاهد مغفول ماندن این حوزه از سرمایه گذاری ها هستیم در حالی که صاحبان سرمایه استان ترجیح می دهند یا پولشان در سپرده های بانکی بماند و یا اینکه صرفا به واحد های صنعتی خود توجه دارند.

با انتصاب استانداری بومی برای مازندران در سال گذشته و سپردن زمام امور استان به فردی از جنس مازندران، با توجه به سرگردانی سرمایه های استان و نیاز مازندران برای توسعه به سرمایه گذاری های بزرگ طرح هلدینگ سرمایه گذاری مطرح شد.

هدف از این هلدینگ ایجاد یک شرکت بزرگ سرمایه گذاری و ایجاد بستر کار جمعی برای ورود به ظرفیت های اقتصادی استان همچون معادن، گردشگری و کشاورزی است. ایجاد هلدینگ سرمایه گذاری یکی از روش‌های توسعه اقتصادی است که کاملا متکی به بخش خصوصی بوده که در استان های دیگر کشور همچون شرکت میتکو انجام شده و موفقیت آمیز بود.

هلدینگ مازندران با نام هلدینگ ثروت آفرینی خرداد ماه امسال کلید زده شد و یکشنبه هفته جاری در هشتمین نشست خود وارد فاز عملیاتی شده و هر سهم آن 100 میلیون تومان ارزش گذاری شد.

با وجود اینکه پیش بینی های اولیه حاکی از آن بود که در نخستین قدم حدود 100 میلیارد تومان سرمایه از سوی فعالان اقتصادی استان به هلدینگ مازندران تزریق شود، اما این پیش بینی تحقق نیافت زیرا حدود 100 سهم به ارزش تقریبی 10 میلیارد تومان فروخته شد.

البته مسوولان برگزاری نشست وعده خرید 50 سهم دیگر از سوی فعالان اقتصادی غائب را هم دادند که در صورت تحقق باز هم از پیش بینی اولیه آن فاصله بسیار دارد.

پچ پچ‌های تمام نشدنی درگوشی 

در جلسه روز یکشنبه در زمان فروش سهام آنچه بیش از همه خودنمایی می کرد دودلی فعالان اقتصادی حاضر بود.

برخی چهره های جلسه که از فعالان شاخص و بزرگ اقتصادی مازندران محسوب می شدند نیز در خرید سهام با تردید همراه بودند و فقط به سرمایه گذاری در یک یا 2 سهم بسنده کردند.

حتی بسیاری با وجود اینکه جلسه هلدینگ ثروت افرینی مازندران هشتمین نسشت خود را برگزار می کرد باز هم خرید سهام خود را به جلسات دیگر موکول کرده و یا خواستار صحبت خصوصی با استاندار مازندران شدند.

اما بزرگ ترین پرسشی که می توانست در جلسه مطرح شود این بود که چرا فعالان اقتصادی و سرمایه گذاران مازندرانی از این اتفاق آن طور که پیش بینی شد حمایت نکردند.

ترس از کار جمعی

استاد دانشگاه و کارشناس مسائل اقتصادی در این زمینه به خبرنگار ایرنا گفت: بزرگ ترین جوابی که برای اتفاق جلسه هلدینگ سرمایه گذاری می توان عنوان کرد ترس فعالان اقتصادی استان از کار جمعی است.

سید حسین حسینی افزود: طبیعت پر رزق و روزی و زندگی پراکنده مازندران منجر شده است که مردم استان برای قرن ها با خلق و خوی کار انفرادی پرورش یابند. متاسفانه برخلاف اقتصاد مناطق بیابانی و خشک، مردم مازندران عادت به کار انفرادی و سود شخصی دارند و شریک پذیر نیستند و نمونه آن را می توان در بسیاری از شرکت های مشارکتی استان که اکنون یا ورشکست شدند و یا اینکه از حالت مشارکت خارج شدند، دید.

به گفته این استاد دانشگاه، اصلاح فرهنگ خود محوری و تعمیق کنش جمعی در استان مازندران زمان بر خواهد بود و نمی‌توان به یکباره آن را تغییر داد.

مزیت سرمایه گذاری هلدینگی

حسینی با بیان اینکه در علم اقتصاد کار فردی ریسک و یا خطر به مراتب بیشتری نسبت به کار جمعی دارد، تاکید کرد: هیچ هلدینگ سرمایه گذاری اگر در دست مدیران توانمند اداره شود شکست نخواهد خورد و تجربه دنیا نیز آن را ثابت کرده است.

به گفته او، در سرمایه گذاری جمعی به دلیل اینکه خطرات اقتصادی میان اعضای بیشتری تقسیم می شود، به درجه ای ناچیز سقوط می کنند و به حد صفر می رسد.

این کارشناس اقتصادی همچنین گفت: ایجاد هلدینگ سرمایه گذاری همچنین که در دیگر مناطق ایران و جهان نمونه دارد، می تواند منجر به سرمایه گذاری های بزرگ با سودهای بزرگ تر شود و از سرمایه گذاری های خردی که ممکن است میان بازیگران بزرگ اقتصادی از بین بروند فاصله بگیرد.

حسینی به مازندران اشاره کرد و گفت: هیچ استانی به اندازه مازندران در ایران ظرفیت اقتصادی برای سرمایه گذاری ندارد زیرا هیچ استانی سالانه میزبان 50 میلیون مشتری، منابع آبی فراوان، دسترسی به حمل و نقل آبی و همسایگی با پنج کشور نیست.

وی ادامه داد: به همین خاطر می گویم که هیچ سرمایه گذاری در استان مازندران بی نتیجه نخواهد ماند و اگر این سرمایه گذاری در سطح کلان باشد که دیگر نیازی به محاسبه سودآوری آن نیست.

به گفته حسینی امروز شرکت های بزرگی همچون اپل، سامسونگ و آمازون به صورت هلدینگ اداره می شوند و فعالیت می کنند و از تولیدکننده یک محصول خاص فاصله گرفته و در زمینه هایی همچون، محیط زیست، خودروسازی و دیگر موارد سرمایه گذاری کرده اند که تمامی انها موفق بوده اند.

آیا هلدینگ سرمایه گذاری در مازندران جواب می دهد؟

استاد اقتصاد دانشگاه در پاسخ به این سوال گفت: بقا و یا دوام یک شرکت سرمایه گذاری به عوامل متعددی بستگی دارد که در صورت وجود همه این عوامل می توان پیش بینی کرد که ان شرکت می تواند دوام بیاورد.

حسینی مهم ترین عامل را باور جمعی و مدیریت قوی همراه با علم روز در شرکت‌های هلدینگ عنوان کرد و افزود: مدیریتی علمی و نوآور می تواند شرکت های هلدینگ را در پردازش اطلاعات بازار، سرمایه گذاری، واکنش نسبت به تحولات اقتصادی و برخورداری از ظرفیت‌های محیطی کمک کند.

وی دومین عامل را نیز ظرفیت های محیط اطراف و محدوده فعالیت هلدینگ دانست و افزود: خوشبختانه در این زمینه ظرفیت های گسترده ای وجود دارد که می تواند منجر به انعطاف پذیری سرمایه گذاری شود.

این کارشناس اقتصادی ظرفیت های سرمایه گذاری در مازندران را برخلاف ظرفیت‌های پتروشیمی نامحدود توصیف کرد و گفت: گردشگری، تجارت، کشاورزی، فناوری، فرآوری و صنعت مواردی است که سودآوری بلند مدتی دارد.

وی در پایان تاکید کرد که نیاز اساسی مازندران در حال حاضر ایجاد باور مشترک در میان سرمایه گذاران و فعالان اقتصادی برای کار جمعی است که در صورت ایجاد چنین فضایی مازندران حتی از کشورهای اروپایی نیز ظرفیت بیشتری دارد.

• مازندران
• اقتصاد
• سرمایه گذاری داخلی
• توسعه پایدار