وزیر بهداشت دست تنهاست آقای روحانی وارد گود شوید!
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، «خارج از گود»، «رئیس جمهور باش!» و «رئیسجمهور فرماندهی کمیته مبارزه با کرونا را برعهده بگیرد»، عناوینی است که روزنامههای فرهیختگان، وطن امروز و همشهری ذیل آن، به نقش رئیسجمهور پرداختهاند.
فرهیختگان در همین زمینه نوشت: وزیر بهداشت در این روزهای مبارزه با کرونا، از جایگاه رئیس ستاد چند نامه بهصورت سرگشاده منتشر کرده است که در جامعه و میان رسانهها بازخورد قابلتوجهی داشته، از جمله اینکه او در ابتدا نامهای به حسن روحانی نه با عنوان رئیسجمهور که با عنوان رئیس شورای عالی امنیت ملی نوشت و در آن گفت: «متاسفانه پس از حدود 10 روز فقط یکمیلیون عدد ماسک تحویل شده و بقیه نمیدانم در کجا انباشته شده است. همکاران اینجانب بهدلیل اجبار شبانهروز در بازارهای مختلف و در نقش واسطه و دلال از قاچاقچیان با قیمت گزاف میخرند.» یا اینکه در مورد دیگری او در نامه شدیداللحنی به وزیر صمت نوشت: «بهرغم جلسات مکرر همکاران اینجانب در آن وزارتخانه، متاسفانه هنوز مشکل ماسک پابرجاست و با اطلاعات واصله شبکه درهمتنیده احتکار ماسک در شرایطی که همکاران جانبرکف اینجانب زندگیشان را شبانهروز فدای مردم میکنند و مردم در خطر ابتلا به بیماری قرار دارند، محصولات خود را احتکار و با واسطه با قیمت 10 برابری به دلالان معرفی میکنند.»
با کنار هم قرار دادن نامههای وزیر بهداشت و نکته مهمی که علی لاریجانی در نامه به رهبر انقلاب ذکر کرده، به وضوح مشخص است که وحدت رویه و انسجام در مدیریت اجرایی برای مبارزه با کرونا از هم گسسته است، یا بهتر بگوییم از ابتدا با عقب نشستن مسئولان ارشد دولت و مسئولیت گرفتن وزیر بهداشت وجود نداشته است. مشخص است درگیر شدن وزیر بهداشت که مسئولیتی تخصصی دارد با ماجراهایی مثل تعطیل شدن ادارات یا باز و بسته بودن راهها همگی تلفکردن و هدر دادن قوت تیم تخصصی درمان کشور و صرف آن برای امور اجرایی است.
فرهیختگان ماجراهایی مانند بحران ارزی 97 (واگذاری 15 میلیارد دلار ارز) و همچنین سه برابر کردن ناگهانی قیمت بنزین را از جمله موارد مشابه سوءمدیریت روحانی برشمرده است.
در همین حال روزنامه وطن امروز مینویسد: انتقاد اصلی که به حسن روحانی وارد میشود این است که وی موضوع مقابله با کرونا را جدی نگرفته و با تفویض اختیارات خود به وزیر بهداشت، عملا از نقشآفرینی در مدیریت بحران خودداری کرده است.
روحانی هرچند اقدامات یا وظایف وزارتخانههای دولت را لیست کرد، اما این اظهارات توجیهی برای عدم نقشآفرینی مستقیم او در مدیریت بحران نیست. طبیعی است روحانی به عنوان رئیس کابینه، قدرت بیشتری برای هماهنگی و همافزا کردن وزارتخانهها دارد. تقلیل این نقش به وزارت بهداشت که وزیر آن بیش از همه وزارتخانهها درگیر کارهای اجرایی در حوزه درمان، پیشگیری، هماهنگی بیمارستانها، ارسال تجهیزات پزشکی، تامین نیروی انسانی پزشکی مورد نیاز و... است، عملا سبب اخلال در مدیریت این بحران میشود. وظیفه ذاتی رئیس کابینه ایجاد هماهنگی میان وزارتخانهها در شرایط معمول و بهویژه شرایط بحرانی است. هنگام بروز بحران، طبیعتا نقشآفرینی رئیس کابینه بیشتر شده و حضور مستقیم او در میدان، در هماهنگی میان بخشها، بالا بردن روحیه، حل مشکلات و... تاثیرگذار و راهگشاست. به بیان دیگر رئیسجمهور در زمان بحران باید مدت زمان حضورش در ستاد بحران یا در جمع مقامات و مسئولان دولتی بیشتر از گذشته باشد نه آنکه یکی از انتقادات از روحانی در شرایط فعلی حضور کمرنگ او در محل کارش باشد. البته «خود را کنار کشیدن» و موضوعات را کماهمیت جلوه دادن یکی از خصلتهای مدیریتی حسن روحانی است؛ خصیصهای که 4 ماه پیش و در ماجرای گرانی بنزین شاهد آن بودیم. حسن روحانی در آن ماجرا نیز گفت: تمام اختیارات را به وزیر کشور واگذار کرده است و حتی به وزیر کشور گفته که به وی نگوید چه زمانی قرار است طرح گران کردن بنزین به اجرا درآید و خودش هم مانند سایر مردم روز جمعه متوجه گرانی بنزین شده است!
از سوی دیگر روزنامه همشهری در یادداشتی به قلم ایرج فاضل وزیر اسبق بهداشت در دولت هاشمی نوشت: رئیسجمهور باید رأسا فرماندهی کمیته مبارزه با کرونا را برعهده بگیرد.
چون اپیدمی ویروس کرونا مربوط به سلامت مردم است تنها وزارت بهداشت مسئول این مسئله معرفی میشود، گرچه این وزارتخانه متولی سلامت مردم است، اما بسیاری از مسائل مرتبط با این اپیدمی با دستگاههای دیگر نیز ارتباط پیدا میکند.
معمولا در کشورهای دیگر دنیا رئیسجمهور و نخستوزیر ریاست کمیته بحران را برعهده میگیرند که فرمانشان قابل اجرا برای تمام دستگاهها باشد هماکنون دکتر نمکی وزیر بهداشت درخصوص اپیدمی ویروس کرونا بسیار زحمت میکشند و خدمات بسیار پرارزشی را ارائه میکنند، ولی بسیاری از مسائل مرتبط با ویروس کرونا تنها مربوط به این وزارتخانه نیست و مربوط به نیروی انتظامی، وزارت کشور، وزارت امور خارجه و سایر دستگاههایی میشود که با وزارت بهداشت همعرض هستند.
انصاف نیست که مسئولیت همه کمبودها بر دوش وزارت بهداشت انباشته شود و وزارت بهداشت پاسخگوی تمام کمبودها باشد، بنابراین خود رئیسجمهور باید ریاست این کمیته را بهعهده بگیرد که فرمانش قابل اجرا در تمام دستگاهها باشد تا زودتر و سریعتر بتوانیم به نتیجه برسیم.
منبع: روزنامه کیهان