پاسخی به ادعای موهوم لطف‌الله میثمی در روزنامه شرق / آیا فائزه هاشمی سکولار شده است؟
ادعای آقای لطف‌الله میثمی مبنی بر حمایت حضرت امام خمینی (ره) از نهضت آزادی و اعضای آن، کاملاً نادرست و خلاف واقع است.
سرویس سیاست مشرق - در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.
در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.
*********
لطف‌الله میثمی، چهره شناخته‌شده‌ای و نزدیک به گروهک آمریکایی ملی - مذهبی در روزنامه شرق ادعاهای واهای درباره گروهک غیرقانونی نهضت آزادی کرده و گفته است:
بعد از 28 مرداد که همه سرکوب شده بودند، این سه بزرگوار؛ دکتر سحابی و مهندس بازرگان و آیت‌الله طالقانی مجتمعی به وجود آوردند که سه ویژگی داشت؛ هم سیاسی اجتماعی بود و هم فکری و بینشی. در این نهاد که مرکب از این سه نفر بود، سحابی در مورد تکامل کار کرده و «خلقت انسان» را نوشته بود، طالقانی «پرتوی قرآن» را نوشته و روی نهج‌البلاغه کار کرده بود، بازرگان هم «راه طی‌شده» و «ذره بی‌انتها» را نوشت. این‌ها خوراکی برای نهضت آزادی و انجمن‌های اسلامی و همه ما بود. هر سه را دوست داشتیم، هر سه با هم نهاد جالبی شده بودند.
میثمی در ادعای واهی گفته است:
اعضای نهضت آزادی در دادگاه اول و دوم محکوم شدند. بعد از دادگاه تجدیدنظر تقریبا همه علمای جبهه ملی و روحانیت از آنها حمایت کردند، حتی آقای خمینی بیانیه داد که اگر من دیر حمایت کردم برای این بود که می‌ترسیدم حکم‌تان زیادتر شود. در میان ملت عاقبت به خیر شدند. حمایت همه‌جانبه‌ای از آنها شد و تقریبا نماینده مردم ایران شدند. کادر نهضت در زندان 13 نفر بودند که اسامی‌شان را در خاطراتم آورده‌ام. آنها به این نتیجه رسیدند که شرایط پیچیده و عوض شده و ما به لحاظ سنی و تغییر شرایط دیگر نمی‌توانیم اوضاع را مدیریت کنیم و بهتر است مولود جدیدی متولد شود که به لحاظ جسمی و فکری با نوآوری‌هایی بتواند از عهده شرایط جدید بربیاید.
ادعای آقای لطف‌الله میثمی مبنی بر حمایت حضرت امام خمینی (ره) از نهضت آزادی و اعضای آن، کاملاً نادرست و خلاف واقع است. امام خمینی (ره) بارها با صراحت مواضع خود را نسبت به نهضت آزادی و گروه‌های سکولار و غرب‌زده بیان کرده‌اند.
امام در جمع پرسنل شهربانی و مردم تبریز در تاریخ 2 خرداد 1358 فرمودند: "آنها (غرب‌زده‌ها) کوشش می‌کردند که حق تحقق پیدا نکند. اگر ما ملت اهل حق باشیم و علاقه‌مند به اسلام، دشمنان اجازه نفوذ پیدا نخواهند کرد".
ایشان همچنین در سخنان خود بر اهمیت حکومت اسلامی تأکید نموده و صراحتاً بیان کرده‌اند که جمهوری اسلامی باید بر مبنای اسلام باشد و هرگونه سازش با گروه‌های سکولار و منحرف را نفی کرده‌اند. امام خمینی (ره) در پیام خود به سالروز 15 خرداد 1361 فرمودند:"امروز دشمنان شکست خورده، به خیال ایجاد جمهوری غیرمذهبی افتاده‌اند، اما این آرزوهای باطل را به گور خواهند برد".
ادعای لطف‌الله میثمی، نه تنها تهمتی به حضرت امام است، بلکه ناشی از تلاش‌های عده‌ای برای تحریف تاریخ انقلاب و تخریب وجهه رهبران الهی و مردمی آن است. امام خمینی به صراحت میفرماید با این حزب باید برخورد شود و این حزب موجب گمراهی مردم شد است: نتیجه آنکه نهضت به‌اصطلاح آزادی و افراد آن چون موجب گمراهی بسیاری از کسانی که بی‌اطلاع از مقاصد شوم آنان هستند می‌گردند، باید با آنها برخورد قاطعانه شود و نباید رسمیت داشته باشند. (صحیفه نور جلد 20 ص 482)
با توجه به این دروغ‌پراکنی و تحریف آشکار، از قوه قضاییه درخواست می‌شود به این مسئله ورود کرده و اجازه ندهد افراد مغرض به اسم انقلاب، ارزش‌های اسلامی و انقلابی را خدشه‌دار کنند.
اولین مجمع عمومی سازمان زنان حزب کارگزاران سازندگی ایران با حضور اعضای این سازمان از سراسر کشور به ریاست فائزه هاشمی، رئیس این سازمان، پنج‌شنبه بیستم دی ماه برگزار شد.
روزنامه سازندگی درباره این نشست به نقل از فائزه هاشمی مطالبی را بیان کرده که حکایت از تغییر جهت فکری دختر مرحوم هاشمی دارد، فائزه هاشمی گفته است:
ما میان دین ایدئولوژیک و دین مدنی تمایز می‌گذاریم. از نظر ما دین مدنی دینی است که در جامعه حضور دارد؛ اما حضورش را با اجبار و زور به دست نمی‌آورد؛ یعنی حجاب اجباری دقیقاً برخلاف مواضع حزب ما قرار می گیرد و جزو وظایف ماست که نسبت به این قضیه موضعی داشته باشیم و با رای و نظر عامه مردم در سیاست و جامعه ایفای نقش می‌کند. نظریه دین مدنی به رسمیت شناختن نقش اجتماعی و سیاسی دین اسلام است، با این فرض که این نقش از راه دموکراتیک، یعنی اتخاذ روش‌های مردم‌سالارانه مبتنی بر حق رای، حکومت اکثریت و حقوق اقلیت ایفا می‌شود. فکر می‌کنیم حتی حکومت اسلامی پیامبر اسلام در مدینه یک حکومت مدنی، یعنی حکومت مبتنی بر رضایت عمومی بوده است.
بحث پیرامون ماهیت اندیشه و تفکر جریان اصلاح‌طلبی در ایران نشان می‌دهد که این جریان بر خلاف تفکر حاکم بر جریان‌های عملگرای سیاسی فعال در طول انقلاب اسلامی از جمله کارگزاران سازندگی، نهضت آزادی یا حتی جریان دولت بهار، تلاش فراوانی برای هویت‌بخشی به سبقه تئوریک خود و ترسیم اهداف مبنایی برای ایجاد تغییر در فلسفه انقلاب داشتند؛ در حالی که در برخی دیگر از جریانات شکل گرفته مسئله استحاله نه با تأملات و راهبردهای تئوریک، که در عمل انجام می‌شد. به همین دلیل می‌توان با توجه به مقالات متعدد، سخنرانی‌ها و نشست‌های فراوانی که در دوران اصلاحات در فضای عمومی و نخبگانی طرح و ایراد می‌شد، به نمایی روشن از ابعاد و شاخصه‌های کلیدی این جریان دست یافت و زوایه آن را با تفکرات امام (ره) و رهبری پیرامون حاکمیت اسلامی سنجید.
اگرچه طی سال‌های حاکمیت جریان اصلاح‌طلبی هیچگاه به صورت مشخص و واضح از سوی دولتمردان این جریان منظور از واژه اصلاح‌طلبی بیان نشد و صرفاً به عبارات کلی و مسائلی، چون اقتصاد و آزادی اشاره می‌شد، اما اصلاح‌طلبان سکولار یا همان تجدیدنظرطلبان که از چندین سال پیش پروژه فکری خود را آغاز کرده بودند، کاملاً سازماندهی شده و با برنامه بر گرده این جریان سوار شدند و اهداف مشخص خود را که در رأس آنها - به اعتراف مقالات و مواضع متواتر روشنفکران اصلاحات - موضوع پروتستانتیسم اسلامی و حرکت به سمت حکومت سکولار بود را مدنظر داشتند. در این پروژه دموکراسی به عنوان مبنای مشروعیت مطرح می‌شود و در مقابل نظریه حکومت دینی و مبنای شرع برای حکمرانی قرار می‌گیرد.
سعید حجاریان که وی را به عنوان مغز متفکر جریان اصلاح‌طلبی می‌شناسند و البته از افراد منتسب به طیف دوم یا اصلاح‌طلبان دگراندیش و تجدیدنظرطلب است، در توضیح هدف جریان اصلاحات می‌نویسد:
«اصلاح‌طلبی درجاتی دارد. خیلی‌ها معتقدند که هنوز تعریف دقیقی از اصلاحات ارائه نشده است. در تعریف شخص من، اصلاحات کاملاً با مفهوم دموکراتیزاسیون همپوشانی می‌کند. اصلاحات دنبال کردن پروژه دموکراتیک‌سازی است. حالا بعضی‌ها تندتر و عده‌ای کندتر این اهداف را پی می‌گیرند.»
یکی از اقدامات اجرایی دولت اصلاحات در راستای تعمیم پروژه سکولاریسم، دعوت متمادی از فیلسوفان لیبرال و ترویج تفکر سکولاریسم با وجهه علمی در سطح نخبگان بود. از سال 80 تا 84 بیش از هفت نفر از فیلسوفان برجسته انگلیسی، امریکایی، فرانسوی و آلمانی به دعوت مرکز گفت‌وگوی تمدن‌ها که در آن زمان عطاءالله مهاجرانی از سوی محمد خاتمی به ریاست این نهاد برگزیده شده بود، به ایران سفر کردند و در جمع‌های دانشجویی به ایراد سخنرانی پرداختند.
