چهارشنبه 1 مرداد 1404

پانزدهمین شماره مجله «خردورزی» منتشر شد

خبرگزاری فارس مشاهده در مرجع
پانزدهمین شماره مجله «خردورزی» منتشر شد

به گزارش خبرگزاری فارس، پانزدهمین شماره مجله «خردورزی» به مدیرمسئولی رفیع‌الدین اسماعیلی، سردبیری مجید رحیمی، با مدیریت هنری عرفان خلیلی‌فر و طراحی جلد توسط آرش فروغی منتشر شد. این شماره از خردورزی با موضوع «نهاد علم در ایران»، شامل سه پرونده با عناوین «جهان علم»، «شناخت علم» و «آیین علم» است.

خردورزی، در پرونده اول به معرفت‌شناسی نهاد علم و فرایند جایگاهی آن در علوم مختلف پرداخته است. این پرونده به موضوعاتی همچون صورت‌بندی علم به‌مثابه نهاد، مؤلفه‌های مؤثر در نهادی‌شدن علم، تقدس علم و ارتباط صنعت، تکنولوژی و ژورنالیسم دانش با نهاد علم می‌پردازد.

پرونده دوم این شماره از مجله خردورزی به ارتباط و اهمیت رابطه نهاد علم و علوم شناختی می‌پردازد. در این پرونده ظرفیت‌های شناختی نهاد علم ترسیم شده و برخی از آسیب‌ها و چالش‌های این نهاد از دریچه عوامل شناختی تبیین شده است.

آخرین و سومین پرونده پس از بیان معرفت‌شناسی و بررسی ظرفیت‌های شناختی در دو پرونده قبل به آسیب‌شناسی و بررسی عوامل آسیب‌زا در روش‌های مرسومِ مدیریت نهاد علم در ایران می‌پردازد.

آنچه در ادامه می‌خوانید متن سرمقاله شماره پانزدهم از مجله «خردورزی» است:

در جهانِ الفاظ و مفاهیم، گاهی بیش از آنکه مفاهیم بارور شوند، الفاظ لقلقه زبان می‌گردند و بیش‌ازآنکه فهم‌ها پیشتاز باشند، حرف‌ها سخن می‌رانند. ازهمین‌رو، برخی سؤالات، زیاد تکرار می‌شوند و پاسخ‌های فراوانی استنباط می‌شود؛ تا جایی که سؤال، تکراری و طرد می‌شود؛ اما تفکری عمیق، لایه‌های پنهان و مجهول فراوانی را روشن می‌کند. یکی از این پرسش‌های مهم که کمتر نسبت به آن توجه شده و یا با بدیهی‌انگاری، ساده از کنار آن عبور کرده‌ایم، علم است؛ علم چیست و عالم چه کسی است؟

پرسش از ماهیت علم، سؤالی است که به نظر، با وجود تکرارهای فراوان، نیازمند تأمل و تعمق بیش‌ازپیش است. مادامی که علم و نسبت آن با انسان و جهانِ درباره روشن نشود، سخن‌گفتن از رسالت، هدف و آسیب‌های نهادِ علم نیز ثمربخش نخواهد بود.

درباره این مسئله، مباحث متعددی مطرح شده است؛ اما بیش از آنکه راهگشا باشد، رهزن بوده است. معنای اصلی و نخستینِ علم، دانستن در برابر ندانستن است و به اعتقاد حکمای اسلامی «همه علوم از آن حیث که نقل خداوند و یا فعل خداوند است، الهی است؛ اما به جهت بینش عالِم، علم تقسیم به الهی یا الحادی می‌گردد.»

ساحت علم با تمام قداست و شرافتی که دارد، یکی از مهم‌ترین اسبابِ حرکت و تعالی انسان است. غایت علم، مادامی مقدس و شریف می‌شود که در خدمتِ شرافت و نیازهای تجربی و غیر تجربی اشرف مخلوقات باشد. به همین جهت، علم را موهبت خداوند و حجت او برای شناخت دین می‌دانند.

پایان پیام /

شما می توانید این مطلب را ویرایش نمایید

این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید خردورزی مجله خردورزی اندیشه این خبر توسط افراد زیر ویرایش شده است