پای درس آقا | حیات معنوی به وسیله رمضان تقویت می‌شود

به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، ماه مبارک رمضان یعنی عجین شدن روح و جسم با حقیقت توحید عالم. در این ایام، حال و هوای حیات و زندگی، رنگ دیگری دارد و انسان به راستی درک می‌کند که در فضای خاص و استثنایی قرار گرفته است. در ادامه سخنان رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای را در این باره می‌خوانیم.

همان‌طور که کاروان بشری به سوی یک نهایتی در حال حرکت دایمی است، هر فرد انسان هم در طول زندگی خود در حال حرکت به یک منتها و غایت و سرمنزلی است: «انک کادح الی ربک کدحا فملاقیه». این مسیر طولانی و پر فراز و نشیب از گذرگاه‌های گوناگونی می‌گذرد، رنج‌ها در آن هست، بلاها در آن هست، سختی‌ها هست، گشایش‌ها و فرج‌ها و شادی‌ها در آن هست: «بلوناهم بالحسنات و السیئات» (3)، همه‌ی اینها هم آزمایش است. در این راه طولانی که افراد بشر باید آن را طی کنند و سعی کنند خود را به اوج نقطه‌ی کمال انسانی، یعنی به لقاءاللَه، برسانند، حرکت در بعضی از قطعات این راه دشوار است، مثل مسیرهای زندگی معمولی، گاهی انسان از یک گذرگاه دشواری عبور می‌کند، گاهی از جاده‌ی سختی، در گردنه‌یی مجبور است بالا برود، گاهی سر راه انسان باتلاقی قرار می‌گیرد، گاهی هم راه، راهِ گسترده و مرکب، مرکب همواری است.

ما در طول سال و در مسیر طولانی حرکت خودمان در چالش با هواهای نفسانی، با گناهان، با فضاهای تاریکی که خودمان به‌دست خودمان به‌وجود می‌آوریم، با مشکلاتی مواجه می‌شویم. گاهی انسان برای این‌که حال دعا پیدا کند، مشکل دارد، گاهی برای این‌که قطره اشکی بفشاند، مشکل دارد، چون راه دشوار است، به‌وسیله خلاف‌ها و گناه‌های خود احاطه می‌شویم، اما قطعه ماه رمضان، آن قطعه‌ای است که حرکتِ در آن قطعه آسان است، مثل این است که در این راه دشواری که می‌خواهید به محلی یا به شهری برسید، گاهی مجبورید پیاده راه را طی کنید، گاهی مجبورید از آب بگذرید، گاهی مجبورید از باتلاق بگذرید، یک‌جا هم می‌رسید به فرودگاهی که هواپیمای مجهزی آماده است تا شما را بی‌دردسر و با خیال راحت و پس از طی مسیر طولانی به مقصد برساند.

آغاز ماه رمضان، رسیدن به همین فرودگاه است. خدای متعال راه را در ماه رمضان هموار کرده است و فضا را در ماه رمضان، فضای خالی از مُعارض قرار داده است. این روزه‌ای که شما می‌گیرید، نفس و هواهای نفسانی را به زنجیر می‌کشد، این عبادت‌ها، این دعاها، این خشوع‌ها، این ذکرها و این لیلهالقدر همان وسایل همواری است که شما را فرسنگ‌ها جلو می‌برد، راهی را که در طول سال و در ماه‌های دیگر گاهی یک متر یک متر باید طی کنیم، می‌توانیم اگر همت کنیم و اگر خودمان را برسانیم، در ماه رمضان این راه را فرسنگ فرسنگ طی کنیم، لذاست که شما می‌بینید اولیای خدا از مژده رسیدن ماه رمضان خرسند می‌شدند و از فراق ماه رمضان اشک‌هایشان سرازیر می‌شد. (1383/08/24)

به برکت ماه رمضان، برای مسلمان فرصتی پیش می‌آید که باید از آن در جهت تقویت حیات معنوی و نشاط مادیِ خود استفاده کند. یکی از درس‌های بزرگ ماه رمضان که در خلال دعا و روزه و تلاوت قرآن در این ماه باید آن را فرا بگیریم و استفاده کنیم، این است که با چشیدن گرسنگی و تشنگی، به فکر گرسنگان و محرومان و فقرا بیفتیم. در دعای روزهای ماه رمضان می‌گوییم: «اللهم اغن کل فقیر. اللهم اشبع کل جائع. اللهم اکس کل عریان». این دعا فقط برای خواندن نیست، برای این است که همه خود را برای مبارزه با فقر و مجاهدت در راه ستردن غبار محرومیت از چهره محرومان و مستضعفان موظف بدانند. این مبارزه، یک وظیفه همگانی است. در آیات قرآن میخوانیم: «أرایت الذی یکذب بالدین. فذلک الذی یدع الیتیم. و لایحض علی طعام المسکین». یکی از نشانه‌های تکذیبِ دین این است که انسان در مقابل فقر فقیران و محرومان بی تفاوت باشد و احساس مسؤولیت نکند. در ماه رمضان، به برکت روزه، طعم گرسنگی و تشنگی و نرسیدن به آنچه اشتهای نفس انسان است را درک کردیم و چشیدیم. (1381/09/15)

پایان پیام /

شما می توانید این مطلب را ویرایش نمایید

این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید

حضرت آیت الله خامنه‌ای

ماه زندگی

پای درس آقا این خبر توسط افراد زیر ویرایش شده است