چرا خودروی 20 هزار دلاری ایرانی در حد خودرو 9 هزار دلاری چینی نیست؟

یک کارشناس اقتصادی معتقد است بحث توقف تولید برخی محصولات توسط ایرانخودرو به دلیل استانداردهای ایمنی بیشتر مانور رسانهای است چون این محصولات از همان ابتدا نباید تولید می شدند.
یک کارشناس اقتصادی معتقد است بحث توقف تولید برخی محصولات توسط ایرانخودرو به دلیل استانداردهای ایمنی بیشتر مانور رسانهای است چون این محصولات از همان ابتدا نباید تولید می شدند.
سیدطهحسین مدنی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به صحبتهای اخیر یکی از مجموعههای خودروسازی مبنی بر توقف تولید برخی از محصولات این گروه خودروسازی در آینده، گفت: این مقام مسئول اخیراً اعلام کرد که «خودروهای تولیدی وضعیت مناسبی دارند و استانداردها را پاس میکنند ولی معادل خودروهای به روزی که در دنیا تولید میشود نیست. اگرچه استانداردها را پاس میکنند ولی حتی مورد رضایت ما هم نیست. ما تلاش میکنیم سطح ایمنی خودروها را بالا ببریم و امیدواریم در آینده بتوانیم خودروی سورن را از خط تولید کنار بگذاریم.»
محصولات ایرانخودرو، استانداردها را از کجا گرفتهاند؟
مدنی در واکنش به این سخنان مدیرعامل ایرانخودرو گفت: اینکه مدیرعامل ایرانخودرو عنوان کردهاند که این خودروها استانداردها را دارند این را هم بگویند که استانداردهای آلایندگی و تصادف این خودروها توسط کدام مؤسسه معتبر بینالمللی تأیید شده است؟
وی افزود: در مورد استانداردهای آلایندگی هم با توجه به استفاده ایرانخودرو از موتورهای منسوخ شده و هشت سوپاپ و آلاینده tu3 و xu7 به نظر نمیرسد هیچ تأییدیهای از مؤسسات بینالمللی اخذ شده باشد.
ایمنی خودروی 9 هزار دلاری چینی از خودروی 20 هزار دلاری ایرانی بیشتر است
وی خاطرنشان کرد: قیمتگذاری محصولات داخلی هم با توجه به وضعیت ایمنی و آلایندگی به هیچ عنوان با معیارهای جهانی مطابقت ندارد. امروز بهترین خودروی ایرانخودرو در حد 20 هزار دلار قیمتگذاری شده است. این در حالی است که همان محصول در حد یک خودروی 9 هزار دلاری چینی هم توان حفظ جان سرنشینان خود را ندارد.
حداکثر 3 محصول ایرانخودرو میتوانند حداقلهای ایمنی و محیطزیستی را پاس کنند
رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند خاطرنشان کرد: به طور کلی، میتوان گفت حداکثر سه محصول ایرانخودرو شاید بتواند ایمنیها را پاس کند و بقیه محصولات این شرکت، خودروهایی است که بر پایه خودروهای از رده خارج شده و فقط با تغییر ظاهر و حمایتهای عجیب وزارت صمت و سازمان استاندارد تولید میشوند.
با تغییر چراغ و سپر، خودرو استاندارد نمیشود
مدنی درباره موضوع تغییرات ظاهری محصولات از رده خارج شده و معرفی محصولات جدید هم توضیح داد: بحث این است که تغییر ظاهر به معنی تولید محصول جدید نیست. نمیتوان یک محصول را از رده خارج کرد اما با همان طراحی، شاسی، ستون و بدنه و فقط با چراغها، سپر، زه، داشبورد و... اعلام کرد که محصول جدیدی تولید شده است. که این بیشتر به فریب افکار عمومی شبیه است تا استاندارد کردن محصولات که باید این روند در دوران مدیریت جدید اصلاح شود.
وی ادامه داد: مگر محصولاتی چون سمند و پژو پارس که توقف تولید شدند و سورن پلاس و دنا که همچنان تولید میشوند بر پایه همان پژو 405 سال 1987 تولید نشد؟ اتفاقاً آن پژو 405 با موتور 16 سوپاپ توربو به مراتب از این محصولات کیفیت بیشتری داشت. چطور ایرانخودرو آن محصول را از رده خارج کرد اما سالها به تولید سمند و پژو پارس ادامه داد و همچنان به تولید سورن و دنا ادامه میدهد؟ دقیقاً بحث توقف تولید با کدام معیار انجام میشود؟ اگر بر مبنای کیفیت و استاندارد است که این محصولات هم از همان ابتدا نباید تولید میشد.
رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند افزود: موضوع ایمنی برای شرکتی چون ایرانخودرو در کجای مباحث تولید قرار دارد؟
عقبگرد ایرانخودرو با استفاده از موتورهای آلاینده
مدنی ادامه داد: ایرانخودرو در مورد آلایندگی و موتور بسیاری از محصولات خود هم حرکت رو به جلویی که نداشته هیچ بلکه عقبگرد هم کرده است. این شرکت زمانی همان سورن پلاس معیوب را فقط با موتور EF7 تولید میکرد اما از یک دوره به بعد تصمیم گرفت با حمایت وزارت صمت و سازمان استاندارد، موتور به شدت آلاینده، پرمصرف و منسوخ شده XU7 را بر روی این محصول نصب کند.
207 یک محصول مندرآوردی است!
وی افزود: در مورد پژو i207 هم اول اینکه این خودرو یک محصول مندرآوردی و ساخته و پرداخته ایرانخودرو است چون 207 در اروپا یک خودروی دیگر است که هیچ شباهتی به 207 ایرانخودرو ندارد. 207 ایرانخودرو در واقع همان 206 پلاس است که سالهاست نمیتواند استانداردها را پاس کند. اخیراً هم ایرانخودرو در موتور این محصول با یک عقبگرد، مشغول نصب موتور منسوخ شده TU3 است.
مدنی در پایان گفت: این نوع عملکرد ایرانخودرو نتیجهای جز نارضایتی مردم، جان باختن و معلول شدن سرنشینان خودروهای تولید داخلی حتی در تصادفات نه چندان شدید، آلودگی بیشتر هوا و آسیبهای ناشی از آن و هدررفت منابع انسانی، اجتماعی، سوخت و انرژی کشور ندارد. عجیبتر اینکه نهادهای متولی با وجود آگاهی از همه این خسارات و آسیبها، اهتمامی برای حل این مسائل ندارند و حتی بعضاً به ادامه این وضعیت کمک هم کردهاند.