چرا زمین‌های کشاورزی اطراف تهران به "گود زباله"تتبدیل می‌شوند؟/ وقتی مصوبات شورای شهر روی زمین می ماند!
روزگذشته سخنگوی شورای شهر از عدم اجرای مصوبات شورا در شهرداری تهران خبر داد. یکی از این مصوبات منع زباله گردی است؛ معضلی که آنقدر رونق گرفته که هر روز شاهد تبدیل زمین های کشاورزی اطراف تهران به گودزباله هستیم! معضلی که خود مدیران شهرداری هم در مواجهه با آن در مانده اند!
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ یکی از انتقاد های مهمی که به شهرداری تهران و به مجموعه مدیریت شهری و متولیان رفاه، آسیب های اجتماعی و بهداشت در پایتخت وارد است، افزایش گودهای جدید زباله گردی در اطراف و اکناف و حومه شهر تهران است.
به گونه ای که در زمان ورود به شهر به طرز چشمگیری مخاطب با مشاهده تصویر گودهای زباله گردی و خریداران و فروشندگان زباله، متوجه گسترش آسیب جدی زباله گردی می شود؛ آسیبی که در یکی دو سال گذشته به اندازه ای گسترش پیدا کرده که به عنوان یک پدرخوانده معضلات و آسیب های اجتماعی دیگری همچون اعتیاد، کارتن‌خوابی و سوء استفاده از کودکان کار را در دل خود جا داده است! ضمن آنکه محیط هایی از این دست معمولا بستر مناسبی برای انجام خلاف های ریز و درشت بوده و هست.
نقش دولت و شهرداری در افزایش زباله گردی
قطعا در گسترش معضل زباله گردی و افزایش گودهای زباله می توان دولت را به نوعی و تا اندازه ای مقصر دانست؛ چرا که دولت در چند سال گذشته با عدم توانایی در مدیریت اقتصاد و نوسان قیمت سکه و طلا و ارز و سایر حوزه های اقتصادی که در نهایت منجر به تعطیلی کارخانه ها و کارگاه‌ها، تعدیل نیروی کار، بیکاری و... شده، بسیاری از افراد که پشتوانه ای مالی و معنوی برای ادامه و مدیریت زندگی خود را نداشته اند، وادار به زباله گردی کرده است؛ به این امید که دست کم هزینه امورات اولیه زندگی خود را تامین کنند.
در این میان افزایش قیمت سرسام آور مواد و محصولات اولیه ای همچون پلی اتیلن، پی وی سی، پلی پروپیلن، پلاستیک ABS و... در گرایش افرد بی‌کار و حتی معتادانی که به هر بهانه ای اعتیاد خود را ترک کرده، اما با روی خشن جامعه و بیکاری مواجه شده اند، به زباله گردی بی تاثیر نبوده است.
شهرداری نیز با کوتاهی و عدم جدیدت در ساماندهی طرح هایی که در زمینه دفع زباله و پسماند و همچنین تعلل و در اجرای فرهنگ سازی در خصوص تفکیک زباله در منازل و همچنین با اهمال ورزی در اجرای قانون منع زباله گردی که در اوائل سال 99 با شدت گرفتن بحران گرونا در شورای شهرتهران مصوب شد، بخش مهم این قصور را به عهده دارد.
قانون منع زباله گردی؛ قانونی در حد سطور و پاراگراف ها
قصور در اجرای قانون منع زباله گردی از سوی شهرداری تهران، نه تنها در گسترش و همه گیری بیماری کرونا، سلب آسایش شهروندان، کثیف و کریه جلوه کردن شهر از نگاه مسافران و گردشگران داخلی و خارجی و عدم توفیق در اجرای طرح تفکیک زباله و معلول های دیگری نقش داشته و دارد؛ بلکه از همه مهمتر موجب از دست رفتن سرمایه ای چشمگیر می شود؛ سرمایه ای که از دل همین زباله ها که به نام طلای کثیف مصطلح است بیرون می آید و افراد فاقد صلاحیت با راه اندازی گودهای زباله این سرمایه را به تملک خود در می آورند و اینهمه آسیب را متوجه شهر و شهروندان می کنند.
ضمن آنکه تهدید هایی مانند اعتیاد، سرقت و بزه های دیگر که در کمین کودکان معصومی است که بنا به دلایلی غیر از درک، اراده و علاقه خود به کار پر مخاطره ای چون زباله گردی وادار می شوند. در حالیکه با در اجرای مقررات و قوانین می توان آینده کشور را با استعداد همین کودکان تا حدی بیمه کرد.
چقدر زباله در هر روز در شهر تهران تولید می شود؟
صدرالدین علیپور مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران در اول شهریور98، یعنی قبل از افزایش قیمت چشمگیر مواد اولیه تولید در گفتگو با رسانه ها گفته است «در شهر تهران به صورت روزانه 7 هزار تن زباله تولید می شود که در حدود 3 تا 4 درصد این حجم تفکیک می شوند تا زباله هایی که قابلیت بازیافت دوباره را دارند به چرخه استفاده باز گردند.»
درآمد میانگین هر زباله گرد در روز چقدر است؟
خبرنگار دانا چندی پیش در گفت و گو با یک زباله گرد در حوالی میدان فردوسی متوجه شد که هر زباله گرد روزانه بطور میانگین حدود یک میلیون تومان زباله هایی که از مشتقات پلی‌اتیلن محسوب می شوند را جمع آوری می کند. این زباله ها با کسر هزینه جابجایی وانت و هزینه ها و حق الزحمه واسطه هایی که بین زباله گردها و فروشنده قرار دارند، هر روز حدود 300 هزار تومان از جمع اوری زباله ها عایدی خالص دارد. این رقم در بین زباله گردها از روزی 70 هزار تا 300 هزار توان و بلکه بیشتر متغیر است.
شهرداری معترض شکل‌گیری گودهای زباله است؟
سرپرست سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران در مرداد ماه سال گذشته یعنی در ماه های ابتدایی تصویب قانون منع زباله‌گردی در گفت‌و‌گو با رسانه ها در مورد وضعیت بهداشتی حاکم بر این اماکن می‌گوید: «وضعیت بهداشتی در این گودها بسیار نامناسب است و ساکنین آنها از حداقل امکانات بهداشتی نیز برخوردار نیستند، تصریح کرد: بعضا دیده شده 100 نفر ساکن در یک گاراژ که کودکان نیز میان آنها هستند از یک سرویس بهداشتی استفاده می‌کنند، حمام ندارند و به دلیل شدت و حجم کار از تغذیه مناسبی نیز برخوردار نیستند که ما برای مباحث بهداشتی در حال تدارک سیستم های خدمات سیار هستیم.»
اما با گذشت حدود 10 ماه از این گفت و گو نه تنها ابلاغیه و قانون منع زباله گردی روی زمین مانده بلکه هنوز خبری در مورد حضور سیستم های خدمات سیار در این گودها و اتخاذ فکری عاجل برای این معضل از هیچ رسانه ای مخابره و منتشر منشده است!
تخریب زمین های کشاورزی برای تبدیل به گود زباله
حسینی در گفت و گویی دیگر در خصوص چگونگی شکل گیری گودهای زباله در اطراف تهران می‌گوید:«شاهد شکل گیری محل های جدید تفکیک زباله هستیم به گونه‌ای که برخی از زمین‌های کشاورزی ظرف ماه‌های اخیر به سایت تفکیک زباله تحت عنوان حصار تبدیل شده و امیدواریم استانداری و فرمانداری های برخی شهرستان های اطراف تهران به طور جدی و متمرکز به این مساله ورود کنند و از توسعه چنین فضاهای غیر قانونی جلوگیری کنند.»
با این وجود می توان نتیجه گرفت که در پی اهمال ورزی دستگاه های اجرایی در امر اجرای مصوبات قانونی نه تنها معضلات اجتماعی و حتی بزه ها و تخلفات بیشتر و گسترده تر می شوند، بلکه معضلات جدید از دل آنها زاده می شود و ارزش ها تبدیل به ضد ارزش می شوند.
شاهدمثال مدعای فوق تبدیل زمین های کشاورزی و باغات حواشی و حومه تهران به گود زباله و محل داد و ستد پسماند است؛ آنهم درست در زمانی که یکی از مهمترین سیاست های کلان کشور در امر تولید خلاصه می شود که با چنین اتفاقاتی باید مسیر تولید مسدود و یا منحرف شود.
اما نمونه متقنی که بر عدم اجرای مصوبات در شهرداری تهران دلالت دارد اذعان روشن علی اعطا سخنگوی شورای شهر تهران است که روز گذشته در تذکری روشن گفته بود: «در شهرداری تهران مصوبات با اهمیت شورای شهر بر زمین مانده!»
اعطا در تشریح این خبر می گوید: «در شهرداری تهران مجموعه‌ای از مصوبات شورا که دارای الزام بوده و برای کمیسیون ها، کمیته‌ها و اعضای شورا واجد اهمیت بود و با اولویت ویژه پیگیری می‌شد همچنان روی زمین مانده است که این مصوبات در سامانه جامع مصوبات نیز قابل مشاهده است.»
وی در ادامه اضافه میکند: «برای نمونه فرایند صدور پروانه ساختمان است که از نظر کمیسیون این فرآیند پر مشکل بود و باید اصلاح و در شورا تصویب می‌شد که همچنان به شورای شهر نیامده است. نباید کار سرمایه گذار که در حوزه ساخت و ساز فعالیت دارد، در مرحله دریافت مجوز معطل بماند؛ این موضوع یکی از مصداق‌های موانع تولید است که باید رفع شود.»
حرف آخر
حال با توجه به انچه که گفته شد، بعید به نظر می رسد که شهرداری و مجموعه مدیریت شهری بتوانند در مورد بحث زباله گردی در مدتی که تا پایان عمر شورای شهر پنجم فرصت باقی مانده کاری کنند. به وویژه آنکه این پدیده به واسطه گسترش غیر قابل باور خود، تا به جایی پیش رفته که گذشته از قربانی کودکان، زمین های کشاورزی را به اماکنی برای خرید و فروش زباله تبدیل کرده است.
با این اوصاف امیدواریم در شورای بعد با انتخاب درست و صحیح اعضا شورای شهر و حتی نامزدهای اصلح ریاست جمهوری مقدمات حل بحران های اجتماعی و معضلات از این دست فراهم شود.
انتهای پیام /
