کاهش درآمد سرانه و توان مردم برای سفر در دوران کرونا
معاون گردشگری گفت: یکی از ابعاد اثرگذاری کرونا، کاهش درآمد سرانه عموم مردم بوده که در نتیجه آن، توان مردم را برای سفر به شدت تحت تاثیر قرار داده است. برنامه‌ها برای تحریک و تقویت تقاضا باید متناسب با فراهم آوردن استطاعت مالی مردم باشد.
به گزارش ایسنا، نشست «مدیریت توسعه و پایداری در عصر تحولات بنیادین» به همت کمیته گردشگری هجدهمین کنفرانس بین‌المللی مدیریت، با حضور محمدحسین ایمانی‌خوشخو رییس این کمیته و رییس پارک ملی علوم و فناوری‌های نرم و صنایع فرهنگی، علی‌اصغر شالبافیان معاون گردشگری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، حمیدرضا ضرغام بروجنی عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، سالواتور مسینا رییس دپارتمان مطالعات اروپا و پروفسور فابیو کاربونه مدرس و پژوهشگر مدیریت گردشگری بین‌المللی در دانشکده بازاریابی و مدیریت دانشگاه کاونتری در دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد.
شالبافیان، معاون گردشگری درباره آثار غیرمادی همه‌گیری کرونا در جهان، گفت: هنوز تخمین و ارزیابی دقیقی از آثار غیرمادی که کرونا بر گردشگری وارد کرده است، نداریم، نه تنها در ایران بلکه در بیشتر کشورها اطلاعات دقیقی از این آثار اعلام نشده است. تا کنون مطالب زیادی درباره ضررهای اقتصادی همه‌گیری کرونا گفته شده است، اقتصاددانان به‌ویژه در کشورهایی که گردشگری نقش مهمی در اداره اقتصاد آن‌ها دارد به سنجش اثرات اقتصادی پرداخته‌اند. همچنین نهادهای بین‌المللی مانند شورای جهانی سفر و انجمن بین‌المللی گردشگری ارزیابی اثرات اقتصادی شیوع کووید - 19 را مورد بررسی و تطبیق قرار داده‌اند، اما در مورد آثار غیرمادی که کوید - 19 داشته است، باید به خروج نیروی انسانی از این صنعت اشاره کنیم. الزاما یکی از تدابیری که باید اتخاذ شود این است که چگونه نیروی انسانی باتجربه‌ای که سال‌های زیاد در این صنعت پرورش داده و برای‌شان سرمایه‌گذاری شده است دوباره به این صنعت بازگردند، یا چگونه نیروی انسانی مورد نیاز این صنعت تامین شود. یکی از مواردی که باید درکشور ما مورد توجه قرار بگیرد این امر است.
وی افزود: نکته دوم در مدیریت گردشگری پساکرونا، اولویت‌بندی در بازارهای هدف گردشگری است و باید شناخت دقیقی از حوزه‌هایی داشته باشیم که نیاز به بازارسازی دارند. بر اساس گزاره‌های نهادهای بین‌المللی، گردشگری داخلی و توسعه آن باید در صدر توجه برنامه‌ریزان قرار گیرد و برنامه‌های متناسب با احیای گردشگری داخلی تدبیر و اندیشیده شود، زیرا این موضوع در کشورهایی مانند کشور ما به اذعان نهادهای مطالعاتی گردشگری داخلی تاثیر اقتصادی بیشتری نسبت به گردشگری ورودی دارد، بنابراین اهمیت دوچندانی پیدا می‌کند.
معاون گردشگری گفت: با توجه به این‌که یکی از ابعاد اثرگذاری بیماری کرونا، کاهش درآمد سرانه عموم مردم بوده، بنابراین توان مردم برای سفر به شدت تحت تاثیر قرار گرفته است، به همین دلیل برنامه‌ها برای تحریک و تقویت تقاضا باید متناسب با فراهم آوردن استطاعت مالی برای مردم باشد.
او افزود: در این شرایط نقش دستگاه‌های دولتی برای ارائه خدمات رفاهی سفر و نقش دولت در ابعاد کلان برای ارائه تسهیلات تقاضا اهمیت پیدا می‌کند. از سوی دیگر تقویت عرضه هم باید مورد توجه قرار گیرد، برای مثال بازگشت تاسیسات اقامتی به ارائه خدمات و فعال شدن دفاتر خدمات مسافرتی به ارائه و فروش پکیج‌های سفر اهمیت دارد. عرضه باید متناسب با تقاضایی که احتمال زیاد علی‌رغم کاهش قدرت خرید مردم، رو به فزونی دارد، تنظیم شود.
شالبافیان ادامه داد: در حوزه گردشگری ورودی هم باید اولویت‌بندی دقیقی صورت گیرد. در کشورمان امکان تحریک تقاضا برای ورود به ایران از بازارهای کشورهای منطقه و همسایه بیشتر است.
ایمانی‌خوشخو، رییس کمیته گردشگری هجدهمین کنفرانس بین‌المللی مدیریت نیز گفت: گردشگری جزو بزرگترین پدیده‌های جابه‌جایی انسان است، به همین دلیل ضرورت مدیریت در آن به خوبی احساس می‌شود. امیدواریم با توجه به جایگاه دانشمندان حرف‌های خوبی برای توسعه گردشگری داخلی داشته باشیم.
سالواتور مسینا، رییس دپارتمان مطالعات اروپا در این نشست با تاکید بر راهکارهای رفع معضلات امروز گردشگری در سراسر دنیا، گفت: ما نیاز داریم تا حد ممکن موقعیت سابق خود را در صنعت گردشگری حفظ کنیم. شاید لازم باشد که برخی کارها را از نو آغاز کنیم، در این حین نباید برای تولید بیشتر به کارگرها نگاه عددی و کمی داشته باشیم. موضوع مهم توجه به چالش‌های فرهنگی است که در عین حال نباید میراث فرهنگی بومی خود را از دست بدهیم.
وی تفاوت میان میراث فرهنگی و مردم را یک اشتباه بزرگ دانست و اظهار کرد: در کنار فرهنگ باید هویت خود را دوام زیادی ببخشیم تا بتوانیم به رشد فرهنگی برسیم. همچنین از آن‌جایی که محیط زیست متعلق به تمام مردم است، باید نگرش همه‌جانبه یا مقیاس وسیع در این زمینه همراه با پیشرفت گردشگری داشته باشیم.
مسینا افزود: جهانی شدن یک پاسخ نیست، بلکه یک خطر بزرگ است به‌ویژه برای شرکت‌های کوچک. ما باید همدیگر را بهتر بشناسیم تا ایده‌های ناب در جهان چرخش داشته باشد. تا حد ممکن باید اشتباهات خود را کم کنیم و سیاست‌های جدیدی خلق کنیم.
فابیو کاربونه، استاد دانشگاه کاونتری انگلیس که کارشناس گردشگری و صلح نیز محسوب می‌شود، گفت: ایران را به خوبی می‌شناسم و می‌دانم که توسعه گردشگری در ایران اهمیت زیادی دارد و یکی از چالش‌هایی که دارد پایداری در آینده است. راه‌کار مؤثر ایجاد یک طرز تفکر پایدار است که دانشگاه‌ها در این خصوص تاثیر زیادی دارد. همچنین پایداری را نباید تنها منوط به محیط زیست و طبیعت بدانیم؛ چراکه یک مفهوم فلسفی است. در این راستا سازمان ملل هشدار داده است که توسعه پایدار بدون صلح امکان‌پذیر نیست.
او افزود: مهم طرز تفکری است که ما را در مسیر توسعه گردشگری هدایت می‌کند. نوآوری باید هدایت‌شده باشد. دو واژه کلیدی در این عرصه اهداف بلندمدت و چشم‌انداز ما است. باید توجه داشت که بدون استراتژی معین نمی‌توانیم به پیشرفت برسیم.
انتهای پیام