کشف استعداد زیر سایه سنگین مدیا و رسانه / اولویت نخست تلویزیون سرگرمی است

به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ داستان استعدادیابی در حوزه های هنری، ورزشی، تحصیلی و... امری رایج در دنیا است و همه کشورها بر اساس متد و روش های استاندارد این کار، همواره در زمینه های مختلف و با استفاده از کارآزموده ترین اساتید و مریبان این حوزه، استعدادهای ناب سرزمین خود را پیدا کرده و برای آنها برنامه ریزی های مرتبط را انجام می دهند تا آینده کشور خود را به لحاظ پیشرفت و کارآمدی تامین کنند.

در حوزه مدیا و رسانه نیز گاها برنامه های «تلنت شو» و استعدادیابی تولید و به نمایش گذاشته می شود و در کشور ما نیز چند سالی است که احسان علیخانی و گروهش برنامه ای با عنوان «عصر جدید» به آنتن سیما آورده اند تا استعدادهای افراد را در زمینه های مختلف هنری، ورزشی، خوانندگی به نمایش بگذارند.

پس از برگزاری دو فصل از این برنامه جذاب و پر مخاطب، حالا گروه برنامه ساز «عصر جدید» برای تولید فصل سوم این برنامه تصمیم گرفته اند که داوران خود را به شهرهای مختلف کشور بفرستند و در آن جا از متقاضیان راستی آزمایی انجام شود. گویا بر اساس برنامه ریزی های علیخانی و شبکه سه، قرار است فصل سوم «عصر جدید» برای نوروز 1401 آماده شود.

به جز «عصر جدید» برنامه های دیگری همچون «ستاره ساز»، «آقای گزارشگر»، «شب کوک» و... نیز در این سال ها در حوزه های مختلف ورزشی و خوانندگی با نیت کشف استعدادهای ورزشی و خوانندگی به روی آنتن رفته اند؛ موضوع مهمی که مساله اصلی این گزارش است این است که اصولا تولید چنین برنامه هایی چقدر به کشف استعدادهای واقعی ختم می شود و چقدر جنبه سرگرمی برای رسانه و مخاطبان آن دارد؟

در کشورهای مختلف روش های متفاوتی برای کشف استعدادها به خصوص استعدادهای ورزشی وجود دارد و هر کدام از آنها مسیرهای مختلفی را دنبال می کنند. در ایرلند و انگلستان مدل مشارکت ورزشی مستمر در طول عمر، در دانمارک استعدادیابی ورزشی با تاکید بر محیط، در چین مدل نظامند استعدادیابی و در آمریکا مدل مدرسه محور و... را می توان نام برد.

با این حال براساس برخی منابع می توان گفت برای موفقیت درامراستعدادیابی شاید با ارزش ترین امر شناسایی خمیرمایه وراثتی و مهیا نمودن محیط مناسب برای فرد مستعد است. دراین میان به گفته برخی ازمحققان اولین گام در ایجاد یک نظام کارامد استعدادیابی، برقراری رابطه با آموزش و پرورش و به کارگیری مربیان ورزشی حرفه ای و آموزش دیده برای شناسایی و پرورش استعدادها است.

شناسایی استعداد در طول دوره آموزش به مرور و در طول چندین ماه زیر نظر گرفتن سوژه انجام می شود. هیچ استعدادی را نمی شود در 10 دقیقه و حتی یک روز و در یک فضای رقابتی کوتاه مدت مورد آزمون و سنجش درست و واقعی قرار داد؛ وقتی سرنوشت یک انسان مستعد را به یک ساعت امتحان و آزمون گره بزنیم، قطعا استرس وارد شده به او باعث می شود تا عملکرد مطلوبی نداشته باشد. ولی وقتی در یک پروسه زمان بر و چندین ماهه آن فرد حتی بدون اطلاع، زیر ذره بین مربیان کشف استعداد قرار می گیرد، عملکرد واقعی خود را نشان داده و می شود آن موقع او را در لیست افراد مستعد و یا معمولی قرار داد.

در این پروسه چندین ماهه، مربیان مختلفی در حوزه های تخصصی آن رشته، روانشناسی، بیزنس و... آن فرد یا گروه را زیر نظر گرفته و در پایان پروسه، هر مربی امتیاز خود را به آن فرد داده و بر اساس یک کار گروهی آن استعداد معرفی خواهد شد.

اما در برنامه های نمایشی مانند «عصر جدید، ستاره ساز، آقای گزارشگر» در پروسه ای کوتاه مدت فرد متقاضی در آزمونی اولیه شرکت کرده و مورد سنجش گروهی از داوران قرار می گیرد که قطعا بار دیگر گفتن این جمله مهم و کلیدی است که نمی شود سرنوشت یک انسان را به یک ساعت امتحان و آزمون گره بزنیم و باید آن فرد در یک پروسه طولانی مدت و علمی مورد آزمون و سنجش قرار گیرد تا به عنوان یک استعداد معرفی شود.

نکته مهم دیگری که باید در این خصوص مورد توجه قرار گیرد، سرمایه گذاری طولانی مدت بر روی استعدادهای کشف شده است که متاسفانه در کشور ما بر اساس تجربه، شنیده ها و دیده ها بسیاری از قهرمان های وطنی که در آوردگاه های مهمی همچون المپیک صاحب مدال می شوند، پس از بازگشت به کشور، تا مسابقه بعدی اصطلاحا رها می شوند و در گفت و گو با اکثر آنها، مشخص می شود که به دلیل مشکلات مالی، معیشتی، نبود جای مناسب برای تمرین، نبود مسابقات تدارکاتی و... به راحتی یک قهرمان ملی را از دست می دهیم؛ این سرنوشت قهرمانی است که مدال گرفته، بماند ورزشکاری که نتوانسته حتی مدالی در آن رشته کسب کند. حفظ استعداد قطعا از کشف آن مهم تراست و این جمله تکراری را همه می دانند ولی در عمل کمتر به آن توجه شده است.

انتهای پیام /