گزلرش خبرنگار اعزامی ورزش سه به دوحه / طارمی: همین امشب فقط!

یه گزارش ورزش سه، رسیدیم به مرحله نیمه نهایی یا به عبارتی حالا در جمع چهار تیم برتر آسیا هستیم، دستاوردی که احقاق آن پیش از آغاز جام ملت های آسیا برای فدراسیون فوتبال تا حد زیادی موفقیت تلقی می شد و حالا دست اندرکاران فدراسیون فوتبال با فراغ بال بیشتری اتفاقات این جام را دنبال می کنند.

عبور از سد ژاپن با تمام ستارگانش آن هم برای اولین بار در تاریخ جام ملت های آسیا چیزی فراتر از تصور جامعه فوتبال و حتی اعضای فدراسیون بود، در واقع تیم ملی پس ارائه یک نمایش ضعیف مقابل سوریه، کوچکترین روزنه امیدی را برای عبور احتمالی از سد سامورایی ها باقی نگذاشته بود، اما در نیمه دوم تیم ملی ناگهان دچار یک رنسانس تاکتیکی شد و در کمال شایستگی و استحقاق فراوان دست به کار بزرگی زد و قدرت مسلم فوتبال آسیا را در عین ناباوری از دور رقابت ها حذف کرد. فراموش نکنیم که شاگردان امیر قلعه نویی در شرایطی مقابل سوریه و ژاپن به برتری رسیدند که مهدی طارمی را به علت اخراج از دقیقه 90 دیدار مقابل سوریه از دست دادند و او حالا با یک استراحت کافی، سرشار از انگیزه، آماده دیدار مقابل قطر در مرحله حساس نیمه نهایی است. این در حالی است که شکست مقابل سوریه می توانست جامی کابوس وار را برای مهدی رقم بزند، بی جهت نبود در دیدار مقابل سوریه تا آن حد احساساتی شده بود، چرا که او دوست نداشت در اوج دوران فوتبالش چنین پایان تلخی را در جام ملتهای آسیا تجربه کند.

در واقع فوتبال باز هم به او فرصت تازه ای داد تا با گلزنی در دیدار نیمه نهایی و شاید فینال نامش را برای همیشه در تاریخ فوتبال ایران و آسیا جاودانه کند. فرصتی که مهدی باید قدر لحظه به لحظه آن را بداند.

کافی است آمار مهدی طارمی را طی این چند سال اخیر مرور کنیم تا دقیقتر متوجه شویم درباره چه مهاجمی صحبت کنیم.

به ثمر رساندن 21 گل طی 36 بازی در باشگاه ریو آوه پای او را با قراردادی 5 ساله به ورزشگاه تاریخی دراگون پورتو باز کرد.

طارمی در پورتو یه نوعی اوج گرفت و تا به امروز توانسته طی 171 بازی آمار بی نظیر 86 گل زده را از خود به ثبت برساند.

ضمن اینکه همه میدانیم که مهدی طارمی چه تبحری در ارسال پاس و چه شگردی در گرفتن پنالتی دارد و بدون شک یکی از عوامل تاثیر گذار پورتو در قهرمانی های متوالی این تیم به شمار می رود.

درواقع آمار فوق الذکر کاملا در کلاس یک مهاجم طراز اول جهانی است و از همین رو است که از او انتظارات بیش از سایر بازیکنان باشد.

با تمام این تعاریف، مهدی باید یک نکته را خیلی خوب در نظر داشته باشد که برای جاودانگی و تبدیل به یک اسطوره شدن در تاریخ فوتبال یک کشور علاوه بر تمام این گل های با ارزشی که در عرصه باشگاهی به ثمر می رساند، احتیاج به گل های ملی در بازی های بزرگ دارد. مثل گلی که خودش برای راهیابی تیم ملی ایران به جام جهانی به تیم ملی چین زد اما ان یک گل با توجه به شرایط موجود آن زمان برای چنین ستاره نمی‌تواند کافی باشد.

این قانون نانوشته درخصوص بسیاری از بازیکنان بزرگ دنیا نیز صدق میکند.

مردم ایران زمانی همایون بهزادی را پذیرفتند و به او لقب سرطلایی را دادند که او در جام ملت های سال 1968 در هر سه بازی مخصوصا در اخرین دیدار مقابل اسرائیل موفق به گلزنی شد و به تعبیری امروز یکی شمایل های فوتبال ایران محسوب می شود.

یا حتی هت تریک حسین کلانی و علی جباری در سال 1972 به ترتیب مقابل عراق و تایلند که موجبات قهرمانی آسیا را در تایلند فراهم اورد.

چهار سال بعد هم در تهران این علی پروین بود که با یک ضربه ایستگاهی در مقابل کویت باعت شد تا ایران برای سومین مرتبه متوالی به عنوان قهرمانی آسیا دست پیدا کند و حالا چنین جایگاه دست نیافتی داشته باشد.

نام هایی مثل ناصر حجازی، احمدرضا عابدزاده و... هر کدام در تیم های باشگاهی تاج یا شاهین یا پرسپولیس بازی های بی نظیری از خود به نمایش گذاشتند اما علت ماندگاری اشان درخشش در بازی های بزرگ ملی بود و هست؛ در واقع این همان شرط کافی است.

بعد از انقلاب هم، علی رغم عدم رسیدن به عنوان قهرمانی در جام ملت های اسیا اما برخی از بازیکنانمان با درخشش در بازی های مهم ملی خودشان را به تاریخ فوتبال ایران الصاق کردند. از مجید نامجو مطلق و جواد زرینچه مقابل الجزایر تا علی دایی در دیدار مقابل کره جنوبی در جام ملت های آسیا 1996 یا خداداد عزیزی با گلزنی در مقابل استرالیا و بسیاری از این دست مثالهایی که ثابت می کند برای جاودانگی علاوه بر درخشش در بازی های باشگاهی شما باید بتوانید به قولی بازی های بزرگ ملی را در بیاورید.

این درست همان انتظاری است که مردم و جامعه فوتبال از بازیکن بزرگی مثل مهدی طارمی دردیدار فردا و متعاقبا در دیدار مقابل اردن در بازی فینال دارند.

وظیفه بسیارسختی که بدون هیچ شکی مهدی طارمی به عنوان یکی از 11 بازیکن برتر تاریخ فوتبال ایران به گواه بسیاری از کارشناسان قادر است با کمک زوجی مثل سردار تیم ملی را پس از حدود پنج دهه به قله فوتبال اسیا برساند.

کیاوش عزیزی - دوحه