یادداشت | قوی‌اندیشی به مسئله حجاب
جعفر علیان نژادی نوشت: حجاب طبق ایده قوی‌اندیشی باید یکی از نقاط قوت ما باشد که بتوان آن را یکی از مصادیق قوی‌اندیشی محسوب کرد. به دو دلیل می‌توان چنین انتظاری داشت. اول آنکه مورد آماج، حملات بی‌سابقه «سختِ» نیروهای معارض داخلی و خارجی قرار گرفته است.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم، جعفر علیان‌نژادی کارشناس مسائل سیاسی یادداشتی با عنوان «قوی‌اندیشی به مسئله حجاب»، به شرح زیر نوشت:
حجاب یکی از مصادیق مهم قوی‌اندیشی است. در این یادداشت کوتاه می‌خواهم اندکی تمرین قوی‌اندیشی به موضوع حجاب داشته باشم. بنابراین با فرمول قوی‌اندیشی جلو می‌روم تا ببینم چه جوابی حاصل می‌شود.
الف. حجاب بر اساس ایده قوی‌اندیشی باید یکی از نقاط قوت ملت ما باشد، که بتوان آن را یکی از مصادیق قوی‌اندیشی محسوب کرد. به دو دلیل می‌توان از موضوع حجاب چنین انتظاری داشت. اول آنکه مورد آماج، حملات بی‌وقفه و بی‌سابقه «سختِ» نیروهای معارض داخلی و خارجی قرار گرفته است. تجربه خصومت معارضین و رفتارشناسی دشمنی آنان به ما می‌گوید، دشمن وقتی از راهبرد توطئه سکوت و نادیده گرفتن نقاط قوت مردم نتیجه نمی‌گیرد، وارد فاز عملی تغییر واقعیت ناخوشایندش می‌شود. البته مبارزه با حجاب حرف امروز و دیروز نیست اما چنین واکنش و هجمه بی‌سابقه‌ای نشان از تغییر راهبرد دشمنی دارد.
دلیل دوم مصداق نقطه قوت بودن حجاب، مقاومت اکثریت بانوان کشورمان در برابر این هجمه بی‌سابقه است و همین راهبرد تغییر واقعیت دشمن را بی‌اثر می‌سازد. مقاومت اکثریت زنان مانتویی در برابر «کشف حجاب» و مقاومت اکثریت زنان کم‌حجاب در برابر «کشف بدن»، دو جلوه بی‌سابقه تقابل در برابر هجمه‌های نیروهای معارض است. این دو جلوه عنصر «عصبانیت» را به راهبرد تغییر واقعیت ناخوشایند معارضین اضافه کرده است، به همین دلیل اخیراً در میان اقلیتی از زنان برخی مظاهر «کشف بدن» و برهنگی نمایان شده است.
ب. قوی اندیشی به موضوع حجاب بایست کارکرد عملی داشته باشد. می‌توان از قوی‌اندیشی به موضوع حجاب حداقل دو کارکرد عملیاتی استحصال کرد. اول آنکه مقاومت زنان کشورمان، منجر به ناامیدی معارضین و افتادن آنها در دام اقدامات انفعالی شده است. عصبانیت و رادیکالیسم، نشانه افول خرد و عقلانیت بوده و منجر به عریان شدن خصومت دشمن می‌شود. این آشکارگی از میزان عمق و نفوذ شیطنت‌های آنان در مردم می‌کاهد و دستشان را رو می‌کند.
دوم آنکه چنین مقاومتی منجر به محسوس و ملموس شدن مفهوم «حجاب ارادی» شده است. موضوعی که قبل از این حوادث آن‌چنان برای مردم و افکار عمومی روشن نبود. قبل از این حوادث تنها دوگانه کاذب «حجاب اختیاری و حجاب اجباری» تا حدودی روشن بود اما اکنون دوگانه واقعی «بی‌حجابی اجباری و حجاب ارادی» را به مردم شناسانده است. همین موضوع است که امید به حل قطعی مسأله حجاب را دوچندان می‌کند و تجربه جدیدی می‌سازد که مردم، نظام و انقلاب از آن سربلند بیرون می‌آیند.