آیا باور به استفاده از فناوریهای داخلی در بین مسئولان وجود دارد؟ / ضرورت تاثیرگذاری روی ذهن مدیران ارشد کشور + فیلم
عماد احمدوند رییس کارگروه ترویج ستاد ویژه توسعه فناوری نانو در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو در خصوص موانع و مشکلات سر راه توسعه فناوری نانو اظهار کرد: زمانی که روی موضوع مرز علم و فناوری پیشرفته کار میکنید موانع زیادی مانند موانع منابع مالی، عدم توسعه یافتگی زیرساختها در کشور، دسترسی به بعضی از تجهیزات و... وجود دارد. وی ادامه داد: شاید مهمترین مانعی که باعث میشود ظرفیتهای...
عماد احمدوند رییس کارگروه ترویج ستاد ویژه توسعه فناوری نانو در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو در خصوص موانع و مشکلات سر راه توسعه فناوری نانو اظهار کرد: زمانی که روی موضوع مرز علم و فناوری پیشرفته کار میکنید موانع زیادی مانند موانع منابع مالی، عدم توسعه یافتگی زیرساختها در کشور، دسترسی به بعضی از تجهیزات و... وجود دارد.
وی ادامه داد: شاید مهمترین مانعی که باعث میشود ظرفیتهای بالقوه در کشورمان با آن سرعتی که باید، بالفعل نرسند مانع ذهنی است؛ اینکه میگوییم باور در کشورمان به وجود آمده که ما میتوانیم در حوزه فناوری نانو پیش برویم معنیش این نیست که این باور در همه ارکان سیستم در حد عالی و اعلا وجود دارد.
احمدوند تاکید کرد: تصمیمات بسیاری از مدیران دولتی بر توسعه کشور تاثیرگذار است و نه تنها در برخی از آنها باور به توانمندی داخل در حد بالا وجود ندارد بلکه در بعضی مدیران هم اصلا وجود ندارد و این جزو موانع جدی است که خودش را در غالب موانع فیزیکی و مالی نشان میدهد و ریشه در فضای ذهنی دارد.
از شعار تا عمل مسئولان
رییس کارگروه ترویج ستاد ویژه توسعه فناوری نانو تصریح کرد: متاسفانه در چند سال گذشته باور به توانمندی غرب و الزام به پیرو بودن به وجود آمده است. در سطح جوانان، محققان و دانشگاهیان باور به توانمندی داخلی به صورت عملی وجود دارد، اما در ارکان تصمیم گیر موارد متعددی از عدم باور وجود دارد البته که در شعار این گونه نیست و کسی نمیگوید به توان داخلی باور ندارم.
وی عنوان کرد: زمانی که موضوع استفاده از یک محصول یا فناوری داخلی اثبات شده در کنار یک محصول یا فناوری صاحب نام خارجی مطرح میشود بسیاری از افراد به سمت استفاده از محصولات و فناوری خارجی کشیده میشوند، بهانه یا دلایل کارشناسی برای این تصمیم زیاد است که فناوری جدید محصولی با سطح فناوری بالا و قیمت پایینتر ارایه کند، همین که بگویند محصول کدام تاییدیههای بینالمللی را دارد، جلوی استفاده از محصول داخلی گرفته میشود.
به گفته وی، تاییدیههای بینالمللی بد نیست، اما همین شرط در ابتدای راه میتواند مانع استفاده از تولیدات داخلی شود.
احمدوند گفت: بعضا مشاهده میکنیم همان صنعتی که از نمونه داخلی یک سری تاییدیه سطح بالا و چندگانه را میخواهد، در انتخاب محصول خارجی صاحب نام هیچ تاییدیهای را درخواست نمیکند. مواردی را داشتیم که محصول صاحب نام خارجی استفاده شده و تقلبی از کار درآمده است. صنعت و صنعتگر هم میدانند که کشوری که تولیدکننده این محصول است محصولش را به ما نمیفروشد، اما تنها بخاطر یک اسم یا برند به راحتی خریداری و استفاده میشود.
رییس کارگروه ترویج ستاد ویژه توسعه فناوری نانو با بیان اینکه باور به توان داخلی میتواند همه موانع روی زمین را بردارد و عدم باور میتواند کلی مانع بسازد، در خصوص اقداماتی که برای رفع موانع باید انجام داد، گفت: در حد اندازه و بضاعت در ستاد نانو تلاشهایی میکنیم که نمونههای عملی توانمندیهای داخلی را به صنعتگر، صنایع و مدیران تصمیم گیر ارایه کنیم و تا جایی که امکان دارد به عنوان ستاد نانو به صورت ساختاری و سیستمی پشت فناور بایستیم.
وی ادامه داد: اگر فناوریای برای ما اثبات شود و مراحل تاییدیه را پشت سر گذارد وقتی با صنعتگر برای بهرهگیری از آن وارد تعامل شویم اگر آنها تضمین بخواهند (برای جلوگیری از ایجاد ضربه به سیستم هنگام استفاده از آن فناوری) ستاد نانو پشت فناور میایستد و تضامین را ستاد نانو به صنایع ارائه میکند.
احمدوند افزود: یک شرکت دانش بنیان با قدمت 5 ساله هیچ وقت نمیتواند تضامینی در حد چندین و چند صد میلیارد تومانی برای ارایه به صنایع ارایه کند. از طرف دیگر ساز و کارهایی به عنوان شبکه تبادل فناوری ایجاد کردیم که ارتباط دهی این فناوران با صنایع را در مذاکرات، قیمت گذاری و ارایه تضامین تامین مالی برای فناوری تسهیل کند.
رییس کارگروه ترویج ستاد ویژه توسعه فناوری نانو یادآور شد: یکی از کارهای مهم و اثرگذاری که انجام میشود تاثیرگذاری روی ذهن مدیران ارشد کشور است، با ارایه نمونههای عملی، نه با شعار دادن که ما میتوانیم و توانستیم، سعی میکنیم دلشان را قرص کنیم که پشت این توانمندی تایید ستاد نانو وجود دارد.
وی عنوان کرد: برای اینکه باور ایجاد شود بخش زیادی از انرژی مان را روی معرفی توانمندیها به سطوح مختلف و بخشی از توانمان را در زیرساختهای سیستمی که بتواند این فناوری و توانمندیها را به صنایع و بخشهای مورد نیاز وصل کند، صرف کرده ایم.