آیا حسن روحانی کاندیدای انتخابات مجلس دوازدهم میشود؟
در شرایطی که اصلاح طلبان در سکوت اجباری به امید امکان بازگشت به حاکمیت به سر می برند. میانه روی متاع بی بازاری در دست روحانی است!
سرویس سیاست مشرق - نزدیک به یک سال و نیم پس از یک سکوت معنادار و سیاسی از سویحسن روحانی، شیخ دیپلمات گمان می‌کند که آب‌ها از آسیاب افتاده و او میتواند از ویلای اعیانی خود در شمال شهر تهران خارج شود. رییس‌جمهور سابق این روزها یک وب سایت با نام حسن روحانی راه اندازی کرده است که گفته میشود قرار است علاوه بر انتشار اخبار و مواضع روحانی به عنوان تنها منبع رسمی رئیس جمهور سابق باشد که کارنامه دولت تدبیر و امید را نیز مرور کند. هدف از راه اندازی این وب سایت انتشار روایت های ناگفته از دوران هشت ساله ریاست جمهوری روحانی و تاریخ شفاهی اعضای کابینه و مدیران ارشد دولت تدبیر و امید عنوان شده است، البته برخی نزدیکان به جناح چپ معتقدند که این رسانه جدید پایگاه خبری روحانی برای انتخابات پیش رو است.
جالب آن‌که از گوشه و کتار شنیده شده است که محمد قوچانی روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب ماموریت یافته تا این وبسایت انتخاباتی را مدیریت کند، پیش از این قوچانی در دولت روحانی مسئولیت جمع‌آوری دستاوردهای دولت تدبیر را بر عهده داشته است، پروژه‌ای به شدت پر سر و صدا با هدایت مردی امنیتی با نام حسام‌الدین آشنا که در نهایت با انتشار چند فایل از محمد جواد ظریف ذر آستانه انتخابات ریاست جمهوری جنجالی شد!
جلسات محرمانه شبانه در ولنجک یک تیر با دو نشان!
دولت روحانی در طی هشت سال نشان داد که متخصص جنگ روانی و مهندسی افکار عمومی است، برای همین به جز راه انداختن یک سایت انتخاباتی برخی روزنامه‌نگاران اصلاح‌طلب را نیز دور خود جمع کرده تا با طراحی عملیات رسانه‌ای سنگین بتواند خودش را از باتلاق سیاسی بیرون کشیده و در نقش یک منجی ظاهر شود!
به عنوان مثال روزنامه شرق به بهانه راه اندازی پایگاه اطلاع رسانی روحانی در گفتگو با جلال میرزایی که ریاست کمیته سیاسی فراکسیون امید مجلس دهم را بر عهده داشت خواستار راه اندازی یک روزنامه از سوی حزب اعتدال و توسعه شد و در خصوص رویکرد وبسایت روحانی نوشت: آقای روحانی نباید به سرعت به سمت بازگویی خاطره ها و یا انتشار تاریخ شفاهی وزرا برود که بی‌شک حساسیت زا خواهد بود و حتی میتواند به مسدود شدن آن منجر شود. روحانی در همین برهه می تواند به صورت تدریجی برخی از سخنرانی های هشت سال دوره ریاست جمهوری را که با تحولات و اتفاقات کشور همخوانی بیشتری دارد منتشر کند تا به بازتعریف طیف حامی او در جامعه منجر شود.
روحانی هرچند در ماههای اخیر سکوت کرده بود اما جلسات وی با برخی سران جریان اصلاحات و طیف میانه رو جریان اصولگرایی و همچنین جلسات وی با وزیران و استانداران دولت یازدهم و دوازدهم نشانه ای از برنامه ریزی پنهان وی و یارانش برای انتخابات پیش رو است. موضوعی که اخیرا افراد نزدیک به وی نیز به آن اذعان داشتند.
در همین زمینه محمود واعظی در گفتگو با برنا ضمن تاکید بر نکته که حزب اعتدال و توسعه علاقمند به حضور فعال در انتخابات پیش رو است شرط فعالیت انتخاباتی حزب اعتدال و توسعه را رویکرد متفاوت شورای نگهبان نسبت به انتخابات 98 عنوان کرده و می گوید: امیدوارم که برای انتخابات مجلس دوازهم سیاست ها تغییر پیدا کند و مجلسی داشته باشیم که نمایندگان تفکرات مختلف در آن حضور داشته باشند. اگر چنین انتخاباتی انجام شود قطعا حزب اعتدال و توسعه فعال خواهد بود.
جلایی میرزایی نیز کاندیداتوری روحانی در انتخابات مجلس دوازدهم را امری عادی در سیاست عنوان کرده و می گوید نباید این گونه تصور کرد که یک فرد چون یک رئیس جمهور بوده به دیده تحقیر به کرسی نمایندگی مجلس می نگرد و حاضر به نشستن بر آن نیست کما اینکه ما پیش تر دیدیم مرحوم هاشمی رفسنجانی هم بعد از دوران ریاست جمهوری وارد انتخابات مجلس شد و... آقای روحانی اکنون بی‌میل نیست که بخواهد در انتخابات مجلس دوازدهم حضور پیدا کند.
محمود واعظی با تاکید بر اینکه هنوز وارد فاز انتخاب نامزد نشده ایم و در حال فراهم کردن مقدمات هستیم به جلسات متداول و هفتگی روحانی با وزرای خود اشاره کرده و میگوید روحانی مرتب با وزرای خود جلسه می گذارد و پیرامون موضوعات مختلف بحث و بررسی صورت میگیرد.
گفته شده است که این جلسات منظم و هفته ای دو سه جلسه برگزار می شود در میان اظهارات و تحلیل‌های افراد و رسانه های نزدیک به روحانی علت امیدواری وی به بازگشت به قدرت قابل مشاهده است.
البته تلاش برای بازگشت دوباره روحانی به سیاست پس از هشت سال ناکارآمدی مطلق یک آنالیز خاص نیز دارد، در جلسات هفتگی روحانی با هسته سخت اصلاحات و نیز چپ‌های ستادی این‌گونه تحلیل شده است که برای احیای روحانی لازم است دولت رئیسی را به شدت نقد و تخریب کرد تا فضا برای ورود دوباره به صحنه باز شود! در این جلسات محرمانه روی این موضوع تاکید شده است که باید به قدری دولت سیزدهم را تخریب کرد که دستاوردهای آن دیده نشود! در یکی از این جلسات یکی از وزرای وقت روحانی گفته است که باید از فرصت اغتشاشات استفاده کرد و از نظام امتیاز گرفت، این فرد ادعا کرده است که در آینده باید از تلاطم آشوب استفاده کنیم، این اقدام زدن یک تیز با دو نشان است؛ هم کارنامه گذشته خود را تطهیر می‌کنیم و هم سوی سیاسی به نظام خواهیم داد...
این ادعا سه شاهد خاص هم دارد!
جلال میرزایی در گفتگو با شرق ناخواسته این پروژه سیاسی و روانی را لو داده و میگوید:
اکنون که 17 ماه از پروسه یا پروژه یکدست سازی قدرت اجرائی میگذرد و امور بسیاری از کشور به مشکل رسیده است مردم با مقایسه این 17 ماه با دوران قبل میتوانند تشخیص دهند، روحانی ظریف جهانگیری، عارف، خاتمی لاریجانی و... و. در کجای سپهر سیاسی ایران قرار دارند؛ چون مردم با چشم خود میبینند دولتی که با حمایت گسترده و بی سابقه تمام جریان های اصولگرا و همراهی همه جانبه ارگان ها و سازمان ها به قدرت رسید و در طول 17 ماه گذشته همه گونه حمایت سیاسی و رسانه ای از این دولت شکل گرفته اما این عملکرد را از خود برجای گذاشته است خود به خود زمینه را به سمتی پیش می برد که جامعه با افرادی مانند روحانی در هم گرایی قرار گیرند؛ چون اکنون باور دارند که اگر یک سوم این سطح بی سابقه از حمایتهایی که از دولت رئیسی در 17 ماه گذشته به عمل آمده، از دولت روحانی به عمل می آمد، شرایط کنونی کشور به کلی متفاوت از امروز بود.
این جملات به آن معناست که دیگر یک گارد بسته با افکار عمومی وجود ندارد و جامعه آمادگی بیشتری برای شنیدن دفاعیات کسانی مانند حسن روحانی، لاریجانی ظریف، جهانگیری و عارف دارد.
آرمان ملی نیز از احتمال اقبال عمومی به روحانی به واسطه عملکرد دولت سیزدهم شد و نوشته است:
به قرائت کارشناسان شرایط جامعه نسبت به دولت قبل به قدری سخت تر شده که گذشت زمان کم کم برخی را به این نتیجه رسانده تفاوت مدیریت دولت در دولتهای دوازدهم و سیزدهم تا کجاست.
در همین راستا خبر آنلاین بازوی جنگ روانی دولت تدبیر در گزارش خود آورده است:
حال که بیش از دو سال و نیم از عمر مجلس یازدهم و 17 ماه از عمر دولت سیزدهم میگذرد وضعیت کشور ذیل عملکرد این گروه به یک وضعیت بی سابقه رسیده است. پس وقتی مردم تفاوت کارنامه دولت های یازدهم و دوازدهم را با دولت سیزدهم در کف جامعه به چشم می بینند، تقریبا بدیهی است که چه ارزیابی ای در خصوص روحانی خواهند داشت.
آیا روحانی نامزد انتخابات میشود؟
اگرچه در ماه های اول و حتی سال نخست آغاز به کار دولت فعلی حسن روحانی و عموما اعضای دولتهای یازدهم و دوازدهم سکوت سیاسی پیش گرفتند اما طی هفته های اخیر شاهد یک موج سینوسی از سکوت و اظهارنظرهای حسن روحانی بودیم. سفید سازی کارنامه دولت های یازدهم و دوازدهم یکی از مهترین تاکتیک های موجود برای تصویرسازی مثبت از روحانی نزد افکار عمومی است.
به عبارت دیگر پایگاه اطلاع رسانی روحانی با محوریت پاک سازی عملکرد منفی دولت های یازدهم و دوازدهم راه اندازی شده است و پیش بینی میشود با متمرکز کردن حملات وزیران و اعضای دولت سابق علیه دولت سیزدهم تلاش خواهد کرد به بهانه انتشار روایتهای ناگفته از دوران هشت ساله ریاست جمهوری روحانی بار دیگر سناریوی تکراری نگذاشتند را دستاویزی برای توجیه سوء مدیریتها قرار دهد. این سناریو احتمالاً در موضوع برجام و مذاکرات هسته ای پررنگ تر از گذشته در پایگاه اطلاع رسانی روحانی دیده خواهد شد.
روحانی و برخی از وزیرانش که در ماههای اخیر به بهانه های مختلف به دولت سیزدهم انتقاد کرده و میکنند احتمال اینکه بخواهند در پایگاه اطلاع رسانی خود با فرافکنی و سیاه نمایی برای دولت سیزدهم حاشیه سازی و چالش آفرینی کنند دور از ذهن نیست. همچنانکه به صراحت اعلام میکنند عملکرد دولت سیزدهم ممکن است تاثیر مستقیمی در میزان اقبال عمومی مردم به روحانی داشته باشد. در واقع روحانی و اعضای دولت سابق امیدوار به شکست دولت سیزدهم در عمل به وعده‌های انتخاباتی هستند.
اظهارات محمود واعظی درباره تمایل حزب اعتدال و توسعه به حضور فعال در انتخابات پیش روی مجلس و پیش از آن تحرکات ماههای اخیر حسن روحانی در دیدار با مدیران و همکارانش در دولت پیشین و اتخاذ مواضع سیاسی و اجتماعی در این دیدارها موجب شده تا جناح موسوم به اعتدالگرایی بار دیگر در سپهر سیاسی کشور سویه معطوف به قدرت پیدا کند. موضع سیاسی صریح واعظی در شرایطی است که دولت مردان روحانی مدت هاست فعال شده اند و با موضع گیری های خود شائبه باز فعالیت در عرصه سیاسی با هدف کسب قدرت را به وجود آورده اند.
حسن روحانی مدتی پیش در دیدار جمعی از استانداران دولت های یازدهم و دوازدهم از آنها خواست تا پیشنهادها و تجارب خود را درباره طرحهای عمرانی نیمه تمام استانی و ملی در اختیار مسئولان قرار دهند و مدعی ارائه پیشنهادات مکتوب و شفاهی به رهبر انقلاب برای حل مشکلات شد. به بیان دیگر روحانی با این ادعا در جمع مدیران سابقش درصدد است چنین القا کند که نسبت به مسائل دلسوزی دارد و ابدا از جریانات روز دور نیست.
سخنان و مواضع اخیر روحانی موجب گشته تا این دو چهره در معرض محک مجدد اصلاح طلبان و اعتدالگرایان قرار بگیرند و در دوران بی محوری و انزوا، بار دیگر در شمایل نخ تسبیح این دو طیف ظاهر شوند.
روزنامه اعتماد چندی پیش در گزارشی نوشت:
در شرایطی که اصلاح طلبان در سکوت اجباری به امید امکان بازگشت به حاکمیت به سر می برند. میانه روی متاع بی بازاری در دست روحانی است. تجربه سالهای 92 تا 98 به هر دو آنها نشان داده بقای شان در ائتلافشان است. اعتماد در ادامه گزارش خود علی لاریجانی و حسن روحانی را مردانی خطاب کرد که هر اندازه از اسب افتاده باشند هنوز در اصل هستند.
این روزنامه اصلاح طلب دلیل اصلی اتفاق نظر اصلاح طلبان و میانه روها روی روحانی و لاریجانی را اتصال این دو به سرچشمه های اصلی قدرت دانست و در این باره تاکید کرد وابستگی مستقیم و بدون واسطه به اصلی ترین سرچشمه های قدرت و تصمیم گیری نکته متمایزکننده آنها است. حسن روحانی و علی لاریجانی در شرایط لازم به احتمال زیاد هم از فیلتر شورای نگهبان عبور میکنند و هم گزینه های مورد توافق اصلاح طلبان و میانه روها خواهند بود. علاوه بر روزنامه اعتماد که متصل به حزب اعتماد ملی است و این حزب در طیف بندی جبهه اصلاحات نزدیک به رویکرد عملگرایانه احزابی نظیر کارگزاران سازندگی (ایران به شمار می آید طیف رادیکال اصلاح طلب نیز نگاهی ویژه به این دو چهره راست میانه خاصه حسن روحانی پیدا کرده است.
در همین باره، مجله صدا رسانه نزدیک به حزب اتحاد ملت مدتی پیش با انتشار عکسی از هم آغوشی حسن روحانی و هاشمی رفسنجانی تیتر معنادار «هاشمی دوم؟» را به کار برد و در گزارشی احتمال قرار گرفتن روحانی در جایگاه هاشمی برای اصلاح طلبان و اعتدال گرایان را مطرح کرد.
رئیس دولت تدبیر چه قدر نسبت به بیت المال حساسیت دارد؟
این روزها یکی از کلیدواژه‌های اساسی حسن روحانی در جلسات محرمانه و گاه نیمه رسمی آن است که باید جناح چپ و میانه‌رو به صحنه آمده و حقوق مردم را احقاق کند؛ عملیات سنگین چپ‌ها روی طرح مولدسازی را باید در همین راستا ارزیابی کرد، اما قاعده سیاسی آن است که افرادی میتوانند چنین ادعایی بزرگ را طرح کنند که حداقل در عمل تا حدودی به حقوق مردم اعتقاد داشته باشند.
طهماسب مظاهری رئیس سابق بانک مرکزی، در کتاب جدید خود با نام «لحظه‌ای از تاریخ» که به مجموع خاطرات این مدیر سابق برمی‌گردد، روایتی جالب از روحیات حسن روحانی را بیان می‌کند. مظاهری بین سالهای 63 تا 68 معاون نخست‌وزیر و رئیس بنیاد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامی بوده است و برای همین موضوع با بسیاری از مدیران سیاسی وقت ارتباط نزدیک داشته است، ایشان در کتاب خاطرات خود در صفحات 87و 88 درباره روحانی نوشته است:
یکی از خانه‌های ویلایی بنیاد در خیابان پاسداران در دوران حضور آقای روحانی در مجلس در اختیار ایشان قرار گرفته بود، در آن زمان به ایشان ابلاغ شد یا خانه را بخرند یا اجاره آن را پرداخت کنند؛ برای اجرای ان کار به مدت دو ماه با ایشان بحث شد، اما کار جلو نمی‌رفت! روزی از آقای کرباسچیان که نماینده بنیاد در این امر بود پرسیدم که چرا این موضوع این‌قدر طول کشید! ایشان پاسخ داد که چندبار برای بررسی، مشاهده و ارزیابی به دم منزل ایشان رفتیم اما روحانی در را به روی ما باز نکرد!
در ادامه این روایت جالب توجه آمده است:
سرانجام کارشناس، همراه با مامور دادستانی به درب منزل ایشان فرستاده بودند تا بتوانند ارزیابی لازم را از منزل آن منزل انجام دهند، این اتفاق در حالی روی داد که همه افرادی که آن زمان از خانه‌های بنیاد استفاده می‌کردند حاضر بودند اجاره آن راپرداخت کنند، تا جایی که آقای هاشمی می‌گفت تا زمانی که اجاره آن منزل را نداده بودم در مجلس نماز می‌خواندم! اما روحانی از پرداخت اجاره منزلی که متعلق به بیت‌المال بود سرباز می‌زد! اگرچه فرستادن ضابط قضایی به درب منزل روحانی باعث دلخوری ایشان شد اما من از کار معاون خود در بنیاد حمایت کردم.
قیمت آن خانه در آن زمان حدود سیزدهم و نیم میلیون تومان بود اما آقای روحانی ادعا می‌کرد که کارشناس قیمت را بالا زده و این خانه حدود هشت میلیون تومان ارزش دارد! برای رفع اختلاف کارشناس دیگری را فرستادم و به آقای روحانی اعلام کردم که اگر کارشناس جدید قیمت کمتری را اعلام کند؛ من نظر دومی را اعمال می‌کنم، اما کارشناس دوم قیمتی در حدود چهارده و نیم میلیون تومان برای این خانه برآورد کرد. من به روحانی گفتم شما همین مبلغ 13 میلیون و پانصد را بدهید و طق قانون ما می‌توانیم تا ده درصد نیز به شما تخفیف بدهیم، اما در کمال تعجب روحانی خواستار چهل درصد تخفیف بود!
من به ایشان اعلام کردم که نمی‌توانم خلاق آیین‌نامه عمل کنم اما روحانی در جواب گفت آیین‌نامه را خودتان نوشته‌اید پس می‌توانید به من تخفیف بیشتری بدهید، در نهایت به ایشان گفتم پس معامله کنسل است و شما بهتر است این ملک را اجاره کنید که روحانی از من دلخور شده و با اوقات تلخی از دفترم خارج شد.
روایت ناگفته مدیر اصلاح‌طلب از خلق و خوی روحانی برای عاقلان سیاسی و ناظران به رفتار او در هشت سال گذشته پیام‌های مهمی در خود دارد، به ویژه آن‌هایی که هشت سال سونامی دولت شبه لیبرال او را از نزدیک لمس کرده‌اند.
این روزها اعتدالیون و اصلاح طلبان همچنان برداشت و تحلیلی کلاسیک از دوری خود از قدرت دارند و به همین شکل وضعیت بغرنج کنونی را تماما به گرده کارکرد نهاد نظارتی می اندازند. چنانچه در کلام واعظی نیز کاملا مشهود است جریان راست میانه و همراهان اصلاح طلب آنها همچون گذشته نظارت استصوابی را به عنوان عامل اصلی عدم حضورشان در ساختار مفروض دارند و در عوض به اینکه افکار عمومی دیگر به آنها اعتمادی ندارد کوچک ترین اشارتی نمی‌کنند!
