آیتالله خامنهای مشتری طنزهای این کمدین بود / ناسپاسی مجرمی که مورد رأفت نظام قرار گرفت!

معاون اول رئیسجمهور در یک جمله طلایی برای اقتصاد کشور بیان کرد که اعتقاد دارد در داخل کشور سرمایه کافی وجود دارد. اما این تحقق "سرمایهگذاری داخلی" چه شروط و الزاماتی دارد؟
سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابهلای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیلها و پیشینههایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم میگذاریم. هر روز با بسته ویژه خبری - تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
نظرات جالب مقام معظم رهبری درباره خنده، طنز و "حال خوب"
آیتالله خامنهای مشتری طنزهای این کمدین بود
شاید کمتر کسی در روزگار اکنون ما به این نکته مهم و بزرگ توجه داشته باشد که حضرت آیتا... خامنهای، رهبر معظم انقلاب اسلامی یکی از پیشگامان توجه به "حال خوب"، لبخند و تفریح در جامعه ایرانی هستند.
معظمله پس از انقلاب چه در قامت رئیسجمهور و چه در قامت ولی امر مسلمین جهان، اهتمام و تأکیدات ویژهای در این زمینه داشتهاند که ابعاد بسیار بزرگ و شگرفی دارد.
آشنایی مردم و فعالان فرهنگی و رسانهای با این خدمت بزرگ مقام معظم رهبری به اسلام و ایران از ضرورتهای زمانه ماست.
*آنچه که در ادامه میخوانید برگهایی از بیانات رهبر معظم انقلاب و خاطراتی است که درباره اهتمام ایشان به مسئله مهم شادمانی و لبخند در جامعه ایرانی وجود دارد:
1_ مرحوم "منوچهر نوذری"، کمدین، بازیگر تلویزیونی، چهره محوری برنامه رادیویی "صبح جمعه با شما" و از چهرههای فرهنگی و مجریان صداوسیمای دوران پهلوی بود که پس از انقلاب مورد تفقد ویژه رهبر معظم انقلاب قرار گرفت.
حمیدرضا خزایی، مدیر وقت تولید رادیو با نقل خاطرهای در این زمینه میگوید:
"پس از انقلاب آقای شیشهگران، که آن زمان جوانی مستعد بودند، تصمیم داشتند برای تولید برنامه، گروهی از افرادی که قبل از انقلاب فعالیت میکردند، دوباره به عرصهی فعالیت بازگردانند. این موضوع شاید نیاز به اجازه داشت. جواب آقا این بود که از افرادی که توانمند هستند و هنر دارند و با انقلاب دشمنی ندارند، استفاده شود تا حرف انقلاب زده شود. همین اجازه باعث شد تعدادی از هنرمندان توانمند به سازمان بازگردند. یکی از این عزیزان مرحوم نوذری بودند که به رادیو برگشتند. واقعاً ایشان خیلی توانمند بودند. وقتی دوستان و بهخصوص آقای شیشهگران مقدمات حضور دوبارهی ایشان را فراهم کردند، بنده یادم است که ایشان در جلسه اشک ریختند و گفتند این بچههای رادیو مثل بچههای خودم هستند و ما هرچه در توان داریم، برای مملکت و ملت خودمان ارائه میکنیم. واقعاً هم خیلی خوب کار کردند. حتی بعدها حضرت آقا نامهای برای آقای نوذری نوشتند و از او برای اجرای برنامههایشان تشکر کردند."[1]
2_ مقام معظم رهبری در سال 71 و در دیدار با گروه ورزش و سرگرمی رادیو با اشاره به طنازیهای مرحوم نوذری در برنامه مشهور صبح جمعه با شما فرمودند: آقای نوذری یکی از آن هنرمندان مبتکر، خلاق و واقعی هستند. ایشان هنرمند بسیار با ارزشی هستند که من وجودشان را از نعمتهای خدا بر خودمان میدانم. من برنامههای مختلف ایشان را گاهی گوش میکنم یا میبینم. ایشان بسیار هنرمندند. هنر یک ودیعهی الهی و یک نعمت بزرگ خداست و هنرمند هم یک نعمت است.
ایشان همچنین درباره اهمیت خنده و تفریح تصریح کردند: جامعه مثل کارخانهی عظیمی که از فولاد درست شده و یک میلیون قطعه فولاد را حرکت میدهد؛ سایش دارد، استهلاک دارد، لذا گاهی مقداری روغن لطیف و خوشرنگ، تمام سایشها را از بین میبرد و کار، تندتر، روانتر و بهتر انجام میگیرد. تفریح، چنین نقشی دارد و باید به حرکت کلی جامعه کمک کند.
معظمله در ادامه فرمودند: راجع به موضوع تفریحات، چیزی که میتوانم بگویم این است که موضوعی بسیار مهم و اساسی است. اگر چه در جامعه، خیلیها هستند که ممکن است آن را جدی نگیرند و فکر کنند که یک زندگی جامد و خشک و بیانعطاف و بیلبخند، میتواند زندگی موفقی باشد. اما چنین نیست. اگر در زندگی تفریح سالم نباشد؛ اگر آن لبخند طبیعی که ناشی از نشاط است بر لب انسان ننشیند، زندگی برخود انسان و بر معاشران او، جهنم خواهد شد. مادیات، مقدمهی زندگی خوبند؛ و تفریح، عنصر اساسی زندگی خوب است. فرض کنیم کسی در آمدهای مالی بسیار کلانی داشته باشد، اما در زندگی دل خوشی نداشته باشد. این، زندگی نیست که دارد! تفریح، از باب تفعیل است؛ یعنی فرح آوردن؛ یعنی ایجاد فرح. اگر فرح و شادمانی در انسانی نباشد، ولو خیلی هم در آمد داشته باشد؛ مقام بسیار عالی داشته باشد یا نفوذ اجتماعی داشته باشد، این اصلاً برای او زندگی نیست و حتی نمیشود با او زندگی کرد. شما همتتان این است که آن فرح و شادمانی را به انسانها ببخشید و مردم را - از بالاترین مقام اجتماعی تا مردم عادی کوچه و بازار؛ از فقیر و غنی و قشرهای مختلف - شادمان کنید. این امر بسیار مهمی است. زندگی باید شادمانه باشد و شادمانه بگذرد.[2]
3_ رهبر انقلاب در یکی از تأکیدات خود بر اهمیت لبخند که در دیدار با مدیران صداوسیما در سال 83 ابراز شد، میفرمایند:
"یکی از مقولههای بسیار مهم و یقیناً یکی از ضرورتهای جامعه، لبخند است. لبخند یکی از نیازهای زندگی انسان است. زندگیِ بیشادی و بیلبخند، زندگی دوزخی است. زندگی بهشتی، زندگی با لبخند است. حضرت علی فرمود: «المؤمن بشره فی وجهه و حزنه فی قلبه»؛ اگر غصهیی دارید، باید در دلتان نگه دارید؛ مؤمن اینطوری است. لبخند و شادی مؤمن در چهرهی اوست. اصلاً چهرهها باید شاد باشد. اگر با چهرهی خودتان میتوانید به جامعه شادی بدهید، باید این کار را بکنید. شادی لازم است و باید آن را برای مردم تأمین کرد."[3]
4_ حضرت آیتا... خامنهای طنز خوب را به مثابه عبادت دانسته و میفرمایند: من قبول ندارم کسی چهرهی اسلام را یک چهرهی خشمگین و اخمو و بد اخلاق تصور کند. بههیچ وجه، اسلام این نیست... بنابراین، شما همینطور که یک کار تفریحی را انجام میدهید، یک نمایش اجرا میکنید، یک ماجرای طنزآمیز را بیان میکنید، یک شعر اجرا میکنید و میخوانید یا یک مسابقه اجرا میکنید، در همان حال احساس کنید که یک عبادت انجام میدهید."[4]
5_ مقام معظم رهبری در سال 70 و در پاسخ به نامهای از مرحوم کیومرث صابریفومنی، مدیر مسئول "مجله گلآقا" نوشتند:
"بسم الله الرحمن الرحیم
خدا را شکر که این طنز شیرین و پُرمغز به دورهی جلدشدهی یکساله رسید و آزمونی از یک اقدام موفق در یک خلأ فرهنگی و هنری را در برابر چشم همهی کسانی که برای شروع کارهای لازم، تردیدها را بر تصمیمها غلبه میدهند، گذاشت. ادعا نمیکنم که کار شما کامل و بیعیب است؛ اما با ملاحظهی اجمالی شمارههای گلآقا، امید هر چه بهتر شدن و کاملتر شدن آن را دارم. طنز صادق و دلسوزانه باید همهی نقاط معیوب، بخصوص آنها را که کمتر به چشم میآیند و آنها که بیشتر به علم و اطلاع همگان از آن نیاز است، هنرمندانه ببیند و بنمایاند. امروز جامعه و نظام انقلابی ما با دشمنانی روبهرو است که همهی ابزارهای محسوس و نامحسوس را برای ضربه زدن و جریحهدار کردن مردم و نظام و انقلاب به کار میبرند. برای آگاه کردن ذهن مردم از خدعهی دشمن، چه وسیلهای از طنزِ هنرمندانه و شیرین و زیرکانه، بهتر و کاریتر؟ انشاءالله شما و همکارانتان موفق باشید.[5]
6_ حضرت آقا (حفظه) طی سخنانی در یکی از خطبههای نماز جمعه در سال 80 پیرامون اهمیت زیست شادمانه میفرمایند: محیط زندگی پیغمبر، محیط شادی هم بود؛ با افراد شوخی میکرد، مسابقه میگذاشت و خودش هم در آن شرکت میکرد. آن مردمی که ده سال با او زندگی کردند، روزبهروز محبت پیغمبر و اعتقاد به او در دلهایشان عمیقتر شد.[6]
***
عجیبترین برداشت ممکن از امهال قاتل امیرمحمد خالقی
ناسپاسی مجرمی که مورد رأفت نظام قرار گرفت!
عمادالدین باقی، فعال چپ و از شاگردان مرحوم منتظری که چندی قبل اظهار کرده بود اکثر محکومان به اعدام در ایران اعدامی نیستند (!) طی یادداشتی در شماره شنبه گذشته روزنامه اعتماد و در واکنش به امهال دو ماهه قاتل مرحوم امیرمحمد خالقی که در لحظه قصاص و توسط ولی دم او صورت گرفت، نوشته است:
"اگر این همه قدرت، شجاعت انسانیت میتواند الگوی سرآمدی برای دیگران باشد، اما بیش از همه، حکومت است که باید از آن درس بیاموزد. وقتی که خانوادهای محروم از بسط ید و قدرت سیاسی و حکومتی چنین قدرت بزرگ اخلاقیای دارد به طریق اولی باید حکومت که بزرگترین قدرت سخت و ابزارها را در اختیار دارد، نسبت به شهروندان و حتی مجرمان با گذشت و مدارا رفتار کند و سیاست مشت آهنین و النصر باالرعب و بازدارندگی از طریق القای ترس و غیره در تضاد با این الگو است."[7]
*مشخص نیست باقی چطور توانسته این برداشت ناواقعی و البته نانجیبانه را از نجابت اولیای دم مرحوم خالقی و عفو دو ماهه قاتل این پرونده داشته باشد؟!
در واقع چطور ممکن است که در کشوری یک قاتل امهال 2 ماهه بگیرد و سپس یک فعال سیاسی به صحنه بیاید و از این رخداد مستمسکی برای طرح کنایهها و طعنههای بیجا علیه حاکمیت استفاده کند؟
البته آقای باقی از آنجا که نانجیبانه رفتار کرده نخواسته از عفو و بخششهای گسترده و چشمگیر نظام جمهوری اسلامی طی 47 سال گذشته حرف بزند زیرا آنگاه چیزی در بساطش باقی نمیماند!
باقی به مردم نگفته است که نظام سیاسی چگونه سالها منافقین غیر تواب و لجباز را در زندان نگاه داشت و حتی در مقطعی تعدادی از آنها را آزاد کرد که البته اغلب این آزاد شدهها اسلحه به دست گرفتند و به کمک عملیات فروغ جاویدان شتافتند! (و این قضیه موجب شد نظام اسلامی تکلیف خود را با آنها یکسره کند)
باقی که خود یکی از دستگیرشدگان فتنه بزرگ 88 است حاضر نشده به مردم بگوید نظام اسلامی چگونه در دادگاههای فتنهگران سال 88، رأفت و سماحت به خرج داد و از مجازات شدید کسانی که علنا برای ذبح مردمسالاری، انکسار صندوق رأی و فرماندهی آشوب علیه نظام اسلامی تقلا کرده بودند گذشت کرد.
آیا اینها از نظر باقی گذشت و بخشش نبود و آیا نظامی که قصد ارعاب و القای ترس و مشت آهنین را دارد اینچنین متسامحانه و از سر سماحت رفتار میکند؟!
ما تأکید میکنیم که اینها همه از مظلومیت نظام جمهوری اسلامی ایران است که چه بسا در مواقعی به دلیل رأفت زیاده از حد حادث شده است.
امثال باقی نشان دادهاند که عناصر نامطلوب هستند و اعمال رأفت زیاده از حد در حق آنان نه تنها امنیتساز نیست بلکه هرگز موجب قدر شناسی و بیدار شدن عقلانیت در وجود چنین افرادی هم نخواهد شد.
***
جمله طلایی عارف برای اقتصاد
محمدرضا عارف، معاون اول رئیسجمهور پزشکیان طی سخنانی در دیدار با جمعی از صنعتگران و کارآفرینان استان یزد گفته است: راهبرد دولت، واگذاری بخشی از وظایف حاکمیتی به بخش خصوصی است زیرا - دولت - به فعالین بخش خصوصی اعتماد داشته و معتقد است که نباید آزاری به بخش خصوصی از جانب دولت وارد شود. البته برخورد قانونی با برخی متخلفین که از شرایط کشور سوءاستفاده میکنند، نباید به معنای برخورد با بخش خصوصی تلقی شود.
به گزارش جماران، او در ادامه تأکید میکند: دولت توصیه مقام معظم رهبری برای تنوعبخشی به واردات کالاهای اساسی را دنبال میکند.
عارف همچنین با بیان اینکه برای اجرای برنامه هفتم پیشرفت به 150 تا 200 میلیارد دلار سرمایهگذاری نیاز است، گفت: رویکرد دولت، تسهیل سرمایهگذاری است. ما معتقدیم هم در داخل کشور سرمایه کافی وجود دارد.[8]
*ایران اسلامی سالهاست که از سوی غرب و آمریکا تحت شدیدترین تحریمها قرار دارد.
تحریمهایی که اگرچه به یُمن مدیریت مطلوب نظام اسلامی تأثیر محسوسی در اقتصاد خرد و معیشت روزانه مردم ندارند اما کسی هم منکر تأثیر موضوعی آنها در اقتصاد کلان کشور نیست.
یکی از این تأثیرات نیز کاهش سرمایهگذاری خارجی است که طبعا مشکلاتی را در اقتصاد کلان ایجاد میکند.
راه دفع این مشکل و جبران آن اما از مسیر "سرمایهگذاری داخلی" میگذرد. لذاست که باید به احترام آقای عارف ایستاد که جمله طلایی "معتقدیم در داخل کشور سرمایه کافی وجود دارد" را بیان کرده است.
حقیقت اینست که میتوان بخش زیادی از سرمایهگذاری مورد نیاز کشور را با نقدینگی موجود و البته سرگردان داخلی تأمین کرد.
در همین رابطه میتوان به سخنان شمسالدین حسینی، رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس اشاره کرد که اخیرا گفته است: اگر محیط کسب و کار برای سرمایهگذار خارجی مناسب نیست، باید شرایط برای سرمایهگذار داخلی مهیا و اگر تحریمها مشکلساز شده باید سرمایهگذار داخل تکریم شود تا تولید رونق گیرد."[9]
دقت شود که شعار تعیین شده از سوی مقام معظم رهبری برای امسال (سرمایهگذاری برای تولید) نیز صرفا از همین رهگذر محقق خواهد شد و یک مسئول دلسوز باید بداند که اگر میخواهد گامی در این زمینه بردارد حتما باید فکری برای سرازیر شدن نقدینگی داخلی به سمت سرمایهگذاری داخلی و تولید بکند.
در عین حال بدانیم که این دلسوزی نیز محقق نخواهد شد مگر با ایجاد قوانینی به منظور هدایت مطلوب نقدینگی و جدا کردن آن از بخشهای چسبندهای مثل طلا و ملک و ارز و غیره.
معهذا اعتقاد ابراز شده از سوی مقامات ارشد دولت مبنی بر اینکه اعتقاد دارند "در داخل کشور سرمایه کافی وجود دارد" بسیار مغتنم است چه اینکه ما دیدهایم دولتی را که تمام قیام و قعود خود را مبتنی بر سرمایهگذاری خارجی قرار داد و چه ظرفیتها و فرصتهایی را که فدای این آرزوی محال نکرد!
باید از این مسیر درست انتخاب شده توسط دولت حمایت کرد و در عین حال مطالبه اعلام کارنامه را نیز داشت زیرا بسنده کردن مقامات به اعلام مواضع صحیح در جلسات؛ یک رهزن بزرگ در حل شدن مشکلات مردم و اقتصاد است.
***
1_ https://khl.ink/f/35319
2_ https://khl.ink/f/29664
3_ https://khl.ink/f/3262
4_ https://khl.ink/f/35284
5_ https://khl.ink/f/2476
6_ https://khl.ink/f/3066
7_ https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/239611
8_ https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1685787
9_ mshrgh.ir/1754490


