ابهامات ملاقات با فرماندار سابق و درس‌های بی‌اعتنایی به بازی مذاکره

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، سید عباس موسوی اعلام کرد «بیل ریچاردسون» چند ماه پیش درباره آزادی «مایکل وایت» تبعه آمریکایی زندانی در ایران با محمدجواد ظریف دیدار و گفتگو کرده است. سخنگوی وزارت خارجه توضیح نداده که چرا شان وزارت خارجه در این قبیل تعامل و تبادل‌ها رعایت نشده؟ در دنیای دیپلماسی هرگز فرماندار سابق، هم طراز وزیر امور خارجه قلمداد نمی‌شود و اگر بنا بوده فرماندار سابق آمریکایی طرف مبادله باشد، منطقا باید یک مقام رده پنجم یا سابق وزارت خارجه - در صورت ضرورت - به چنان ملاقاتی فرستاده می‌شد. جالب این که در عرف دیپلماتیک «فرماندار سابق»، از کمترین صلاحیت حقوقی و سیاسی نیز برخوردار نیست. «بیل ریچاردسون» که در سال‌های 2003 تا 2011 فرماندار ایالت «نیو مکزیکو» بوده، از محمدجواد ظریف و مجید تخت روانچی نماینده ایران در سازمان ملل به عنوان دو نفر از مقام‌های ارشدی نام برده که با آن‌ها در خصوص آزادی «وایت» مذاکره کرده است. نکته قابل تامل دیگر، عدم انتشار خبر چنین ملاقات‌ها و قول و قرار‌هایی از سوی طرف ایرانی است؛ و صرفا هنگامی که خبر از سوی طرف غربی منتشر شد، خبر توسط طرف ایرانی تایید می‌شود! چرا؟ از سوی دیگر در دیدار ظریف با ریچاردسون، طرف سومی هم حضور داشته و آن، میکی برگمن افسر سابق ارتش رژیم صهیونیستی است! این ملاقات غیرشفاف، چند هفته قبل از ترور سردار سلیمانی و در قطر انجام شده است. ریچاردسون از حامیان گروهک تروریستی منافقین است. نکته مهم دیگری که باید توجه داشت، درباره دو نوع متفاوت واکنش آمریکا در قبال درخواست مذاکره یا بی‌اعتنایی ایران است. اوایل بهمن 98 در حالی که بیش از سه هفته از جنایت ترور سردار سلیمانی نمی‌گذشت، آقای ظریف در اظهاراتی نا به جا و درباره احتمال مذاکره با آمریکا در پی ترور سردار سلیمانی، به مجله اشپیگل گفت: «خیر، من هرگز این احتمال را رد نمی‌کنم که افراد، رویکرد‌های خود را تغییر دهند و حقایق را درک کنند. برای ما مهم نیست که چه کسی در کاخ سفید نشسته باشد. آنچه مهم است، نوع رفتار آن‌ها است. دولت ترامپ می‌تواند، گذشته خود را اصلاح کند، تحریم‌ها را لغو کند و به میز مذاکره بازگردد. ما همچنان در میز مذاکره هستیم». این اظهارات که در دنیا به عنوان بها ندادن به جنایت بزرگ آمریکا تعبیر شد، با دهن‌کجی ترامپ مواجه گردید. ترامپ آن روز در پاسخ پیشنهاد ظریف، از موضعی تحقیرآمیز در توییتر به فارسی نوشت «نه مرسی!». اما در ماجرای اخیر صرف نظر از رفتار غلط عدم رعایت شأن وزیر خارجه کشورمان در ملاقات با فرماندار سابق آمریکایی - و بدتر از آن، ملاقات با افسر سابق صهیونیست - ترامپ مجبور شده به خاطر بی‌اعتنایی ایران به نمایش مضحک و بی‌سرانجام مذاکره، دو بار از ایران تشکر کند که تبعه آمریکایی را آزاد کند. ترامپ پس از تبادل دو زندانی و آزادی زندانی آمریکایی، ابتدا در توییتی نوشت: «از زمانی که من سر کار آمده‌ام، ما بیش از 40 گروگان و زندانی آمریکایی را به خانه آورده‌ایم. از ایران ممنونم؛ این نشان داد که توافق ممکن است!» ترامپ چند ساعت بعد در توییتی دیگر نوشت: «خیلی خوب و هیجان‌انگیز است که ما مایکل را در خانه‌مان داریم. از ایران تشکر می‌کنم. برای توافق جدید تا انتخابات آمریکا صبر نکنید! من برنده خواهم شد. اکنون می‌توانید توافق بهتری داشته باشید! یادآور می‌شود اتباع ایرانی بازداشتی طی سال‌های اخیر، برخلاف اتباع مجرم آمریکایی که در ایران محکوم شده‌اند، کمترین تخلف و محکومیتی در دادگاه‌های آمریکا نداشته‌اند. این نکته هم گفتنی است که دولت آمریکا اکنون در اثر بدعهدی‌های پاپی با دولت‌های مختلف، به عنوان دولتی غیرقابل اعتماد برای توافق و قول و قرار شناخته می‌شود. این نکته نیز شایان ذکر است که همزمان با دعوت ترامپ به مذاکره و توافق، برایان هوک نماینده ویژه آمریکا در امور ایران خواستار حمایت کشور‌ها از تنظیم قطعنامه جدید برای تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران در شورای امنیت سازمان ملل شد. او گفته اگر تحریم‌های تسلیحاتی ایران تمدید نشود، با استفاده از «مکانیسم ماشه» برجام، تحریم‌های سازمان ملل را بر می‌گردانیم. منبع: روزنامه کیهان