اتصال ریلی ایران به عراق؛ توافقی برد - برد
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، کشور عراق درکنار مرزهای طولانی با ایران در مقایسه با دیگر همسایگان خوداز مزیتهای مختلفی از جمله وجود قرابتهای خویشاوندی و مذهبی و اشتراکات فرهنگی در روابط با ایران برخوردار است که به اعتقاد کارشناسان، میتواند در توسعه روابط ایران با همسایه غربی خود بیش از پیش مورد استفاده قرار گیرد. این قرابت فرهنگی دوکشور سبب شده است تا در سالیان پس از جنگ...
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، کشور عراق درکنار مرزهای طولانی با ایران در مقایسه با دیگر همسایگان خوداز مزیتهای مختلفی از جمله وجود قرابتهای خویشاوندی و مذهبی و اشتراکات فرهنگی در روابط با ایران برخوردار است که به اعتقاد کارشناسان، میتواند در توسعه روابط ایران با همسایه غربی خود بیش از پیش مورد استفاده قرار گیرد. این قرابت فرهنگی دوکشور سبب شده است تا در سالیان پس از جنگ تحمیلی و جنگ اخیر عراق، مبادلات کالا و حجم ترددها بین دو کشور سال به سال افزایش یابد.
با این حال هنوز تجارت و تردد گردشگر میان دو کشور با هدف گذاری 20 میلیارد دلاری انجام شده فاصله زیادی داردیکی از اصلیترین دلایل این مسئله، نبود زیر ساختهای ارتباطاتی زمینی مناسب میان دوکشور است. این در حالی است که فرصتهای ارتباطی به خصوص ارتباط ریلی مناسبی میان دو کشوروجود دارد. خط آهن ایران به عراق به عنوان یکی از مسیرهای اصلی زمینی و ریلی از ایران به کشورهای همسایه، فرصتی بینظیر برای تسهیل روابط تجاری میان دو کشور است. این مسیر ریلی، با اتصال شهرهای بزرگ و صنعتی ایران به مناطق مختلف عراق، امکان انتقال سریع و ایمن کالاها را فراهم میکند. همچنین با توجه به نیاز عراق به محصولات غذایی، ساختمانی و صنعتی، این خط آهن میتواند به توسعه صادرات ایران به عراق کمک کند.
علاوه بر این، با ایجاد زیرساختهای مناسب ریلی، توانایی حمل و نقل و ترانزیت کالا به کشورهای دیگر نیز افزایش مییابد. این موضوع میتواند به بهبود روابط اقتصادی و سیاسی بین دو کشور نیز کمک کند و فرصتهای جدیدی را برای سرمایهگذاری و توسعه تجاری ایجاد نماید. بنابراین، خط آهن ایران به عراق یکی از ارکان اصلی در ارتقای سطح همکاریهای تجاری و اقتصادی بین دو کشور است.
دو محور مناسب برای اتصال ریلی میان ایران و عراق
محوراول: این محور که با عنوان راه آهن غرب شناخته میشود که از رسیدن به مرز خسروی، از طریق خانقین به شبکه ریلی عراق متصل میگردد؛ این پروژه که گلنگ آن در سال 1380 به زمین خورد، پس از گذشت 23 سال و ساخت 180 کیلومتر از آن، پاییز سال 1396 به کرمانشاه رسید و برای رسیدن آن به خسروی و اتصال به شبکه ریلی عراق 260 کیلومتر دیگر پیش روی خود دارد.
محور دوم: این محور که در جنوب غربی کشور واقع شده است. تحت عنوان محور شلمچه - بصره شناخته میشود. برای اتصال به عراق از این محور، تنها نیاز به احداث یک پل بروی اروند (تاشو)، مین روبی مرز به طول 16 کیلومتر که بخشی از آن انجام شده، و احداث 32 کیلومترخط آهن که قرار است توسط یک شرکت اسپانیایی انجام گیرد.
اولویت محور شلمچه - بصره برای اتصال ریلی به عراق
راهآهن شلمچه - بصره کوتاهترین و سادهترین مسیر ریلی برای ارتباط دو کشور ایران و عراق عنوان میشود که هزینه و زمان اجراء آن در مقایسه با محور غرب اندک است. باتوجه به عملیات عمرانی محدود (ساخت یک پل + احداث 32 کیلومتر خط ریلی + مین روبی 16 کیلومتر) میتوان نتیجه گرفت که تکمیل محور جنوب با هزینه بسیار کمتر امکان اتصال ریلی به عراق را در کوتاهترین زمان ممکن میسازد.
اتصال این خط ریلی علاوه بر مزایای اقتصادی در صادرات کالا به عراق که رونق اقتصادی و اشتغال برای کشورمان به ارمغان خواهد آورد، تسهیل زیارت خیل مشتاقان اباعبدالله و سایر معصومان (علیهم السلام) که سال به سال برحجم آن افزوده میشود، خواهد شد. مطابق آخرین توافق میان دو کشور طرف ایرانی موظف به اجرای مین روبی و احداث پل شده که تاکنون به نتیجه مطلوب نرسیده است. پرواضح است وظیفه اصلی پیگیری این پروژه برعهده وزارت راه و شهرسازی است؛ لذا لازم است پیگیریهای جدی از سوی مسئولان وزارت راه و شهرسازی و مسئولان حمل و نقل عراق انجام شود تا پروسه ساخت تسریع گردد.