اثر است که من را می‌نویسد نه اینکه من اثر را بنویسم
نویسنده کتاب «بانوی عاشق» در مراسم رونمایی این اثر گفت: هر اثری را که می‌نویسم حس می‌کنم اثر من را نوشته است و در هر لحظه از نوشتن چیزهایی را به دست می‌آورم که نمی‌دانستم.
نویسنده کتاب «بانوی عاشق» در مراسم رونمایی این اثر گفت: هر اثری را که می‌نویسم حس می‌کنم اثر من را نوشته است و در هر لحظه از نوشتن چیزهایی را به دست می‌آورم که نمی‌دانستم.
به گزارش خبرگزاری مهر، به مناسبت ولادت با سعادت پیامبر رحمت حضرت محمد مصطفی (ص)، مراسم رونمایی از کتاب «بانوی عاشق» روایتی داستانی از زندگی حضرت خدیجه (س) برگزار شد. این مراسم با حضور اعظم بروجردی نویسنده کتاب «بانوی عاشق»، مریم راهی نویسنده کتاب «یوما» و حاتم ابتسام مجری و کارشناس و جمعی از نویسندگان در دفتر انتشارات کتاب جمکران برگزار شد.
در آغاز برنامه مریم راهی نویسنده کتاب یوما (داستانی از زندگی حضرت خدیجه) در بررسی جوانب کتاب «بانوی عاشق» گفت: کار ادبیات آئینی به تازگی روی کار آمده و هنوز نویسندگان در حال کسب تجربه و یادگیری هستند. این کتاب گرچه روایتی داستانی از زندگی حضرت خدیجه است، به خوبی عنصر خیال را وارد کار کرده، و شخصیت‌های خیالی هم در داستان وجود دارند، در حالی که شخصیت اصلی واقعی است.
وی افزود: اصل داستان ماجرای عاشقی حضرت خدیجه (س) است و اینکه چطور این عشق را به دست آوردند و آن را حفظ کردند و به سرانجام رساندند. سختی کار این است که بیشتر داستان در زمان قبل از ازدواج حضرت است و اصلاً اطلاعات کاملی درباره آن زمان وجود ندارد. پس نویسنده استادانه از پس بیان داستان برآمدند.
راهی ادامه داد: نمایشنامه‌نویس بودن خانم بروجردی حسن دیالوگ‌نویسی خوب را در کار ایجاد کرده و حتی تسلط به ضرب المثل‌ها و آوردن آن در کتاب اثر را زیبا کرده است. آنچه در حوزه ادبیات آئینی کار را سخت می‌کند داستان لو رفته شخصیت‌هاست و نویسنده مجبور است برای جذابیت تعلیق هنرمندانه‌ای وارد کار کند که در این کتاب این نکته به خوبی رعایت شده است. شخصیت حضرت خدیجه (س) در این داستان براساس واقعیت به تصویر کشیده شده، و خلاف آنچه در منابع هست ندارد و حتی این شخصیت کاملاً رشد می‌کند. در طول داستان فضاسازی داستان کاملاً معتدل و بدون اغراق است.
در ادامه مراسم اعظم بروجردی نویسنده در پاسخ به چرایی انتخاب این سوژه و فرایند تجربه نوشتن اثرش گفت: از کودکی این شخصیت را می‌شناختم اما اطلاعات ناقص از این شخصیت اغلب غلطی که درباره ایشان وجود داشت برای من سوالاتی را درباره این شخصیت به وجود آورد تا برای فهمیدن حقیقت به دنبال آن بروم. پس از تحقیقات فهمیدم آنچه به ما معرفی کرده‌اند اصلاً شخصیت حضرت خدیجه نیست. ایشان همسری نداشته، 45 ساله نبوده، بلکه زنی در حد کمال بوده و از کودکی عاشق بوده‌اند و همین عشق برای من انگیزه نوشتن شد تا نمایشنامه‌ای درباره ایشان بنویسم به نام ملکه بطحا. بعدها آن را تکمیل و رمان کردم چون همه چیز نمی‌تواند در قالب نمایشنامه بیان شود. ابتدا عشق ایشان را تا زمان ازدواج نوشتم اما به پیشنهاد انتشارات جمکران قرار شد بعد از ازدواج را هم بیان کنم که اصل عاشقی آنجاست و ازدواج شروع ماجرای عشق است و تا لحظه مرگ ادامه دارد. و این کتاب در استطاعت من بوده است و همه حضرت خدیجه و حتی نقطه‌ای از وجود ایشان را بیان نمی‌کند.
وی دلیل انتخاب سبک داستان را برای اثرش این دانست: من هر اثری را که می‌نویسم حس می‌کنم اثر من را نوشته است و در هر لحظه از نوشتن چیزهایی را به دست می‌آورم که نمی‌دانستم. همین لحظه‌به‌لحظه دگرگون کردن نویسنده برای مخاطب هم پیش می‌آید و همین اثر را بی‌نیاز از تعلیق می‌کند. من با وجود تحقیقات بسیاری که برای کار انجام داده بودم باز هم اطلاعات ناقصی داشتم اما وقتی با کارشناس مذهبی انتشارات کتاب جمکران مشورت می‌کردم اطلاعات جدیدی به دست می‌آوردم که فهمیدم آن زمان چقدر تبلیغات غلط درباره حضرت خدیجه وجود داشته است.
همچنین حاتم ابتسام مجری و کارشناس این برنامه در پایان اضافه کرد: در رمان تاریخی و آئینی مخاطب دنبال چگونگی است نه نتیجه و معنا که روشن هستند چون در سخنرانی‌ها و غیره آن را شنیده و نویسنده باید آن چگونگی را طوری به تصویر بکشد که مخاطب حس کند در آن زمان و لحظه زندگی می‌کند و بر روحش اثر بگذارد. از کارکردهای ادبیات علاوه بر افزایش آگاهی و تجربه افراد، ایجاد پرسش‌های تازه و به چالش کشیدن دانسته‌های فرد است. این مراسم پس از خواندن برشی از کتاب با صدای خانم اعظم بروجردی و اهدای هدیه‌ای به نویسنده و امضای تابلوی یادبود کتاب به پایان رسید.