اصلاح طلبان به روحانی هم رحم نکردند / یک بیانیه و یک اعتراف
گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو_ محمد فخرا؛ اصلاحطلبان با انتشار بیانیهای مواضع خود را درخصوص آشوبهای اخیر مطرح کردند. در این بیانیه سعی شده علل و اهداف اغتشاشات همراستا با جهتدهی اصلاحطلبان معرفی شود. به طور مثال در این بیانیه آمده است: «این اعتراضات علاوه بر خیابان، در نظرسنجیهای معتبر، در عدم مشارکت اکثریت جامعه در انتخابات سالهای 1398 و 1400 در فضای مجازی و در مواضع نمایندگان...
گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو_ محمد فخرا؛ اصلاحطلبان با انتشار بیانیهای مواضع خود را درخصوص آشوبهای اخیر مطرح کردند. در این بیانیه سعی شده علل و اهداف اغتشاشات همراستا با جهتدهی اصلاحطلبان معرفی شود. به طور مثال در این بیانیه آمده است: «این اعتراضات علاوه بر خیابان، در نظرسنجیهای معتبر، در عدم مشارکت اکثریت جامعه در انتخابات سالهای 1398 و 1400 در فضای مجازی و در مواضع نمایندگان بانفوذ اقشار و اصناف مختلف آشکار و قابل رهگیری است.»
آنها در تلاشاند با استفاده از وضعیت آشوب، ناکامی خود در کسب اقبال مردمی به کاندیداهای اصلاحطلب همچون عبدالناصر همتی را اینگونه تطهیر کنند.
اما نکتهی قابل توجه آن است که اصلاحطلبان به دولت اصلاحطلب حسن روحانی هم رحم نکردند. آنها شرایط موجود را برآمده از عملکرد اقتصادی در یک دهه گذشته عنوان کردند. همچنین دوبرابر شدن فقر در پنج سال گذشته، تورم حدود 40 درصدی و انبوه مسائل محیط زیستی و حکمرانی در حوزه اجتماعی سیاسی را از عوامل ایجاد بحران نامیدند. مواردی که انگشت اتهام را به کارگزاران تصمیمگیر در طول مدت هشت سال دولت اصلاحطلب نشانه میرود.
در بیانیه اینطور مکتوب شده است: «تحلیل ژرفنگرانه وضعیت و بحران کنونی نمیتواند نقش زمینهسازها و ریشههای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی بیتوجه باشد؛ رسمیت نشناختن سلائق و سبکهای مختلف زندگی شهروندان تهی بودن عرصه سیاست از احزابی که اقشار مختلف اجتماعی را نمایندگی کنند، تبعیضهای انباشته علیه زنان، یک دهه میانگین رشد اقتصادی صفر دو برابر شدن فقر در 5 سال، تحریمهای اقتصادی شدید و افزایش محاصره، انزوای ایران، تورم حدودا 40 درصدی چند ساله، وجود فساد افسار گسیخته و نهادینه شده، کاهش شدید ظرفیت حل مسألهی نهادهای حکمرانی، کاهش شدید امید به اثربخشی نهادهای انتخابی، محدودیت شدید دیجیتال و نقض گسترده حقوق و آزادیهای سایبری ایرانیان، مکیده شدن شیره طبیعت ایران و انباشت بحرانهای محیط زیستی، فقدان ظرفیت اجماعسازی برای حل مسائل، کاربست انواع تمهیدات برای انواع طرد گروههای بزرگی از جمعیت ایران (به جای ایجاد سازوکارهای ادغام و همبستگیساز)، تشدید نابرابری آموزشی، وجود نابرابری در برخورداری از سلامت و عدم پذیرش تشکلیابی و آزادی رسانه از جمله عوامل و زمینههایی است که برای تحلیلی همه جانبه از وضعیت تأسفبار و اعتراضات کنونی باید مورد توجه قرار گیرند.»
با وجود چنین ادبیاتی علیه عملکرد هشت سالهی روحانی و تیمش تاکنون واکنشی از سوی او و اعضای سابق دولت در رسانهها منتشر نشده است.
در انتهای این بیانیه اصلاحطلبان اعلام کردند که حاضرند پیشنهادات خود را ارائه کنند و منتظر ارادهای برای بهکاربستن آن هستند: «برای برونرفت از بحران به سهم خود پیشنهاداتی عملی و اجرایی دارد که چنانچه اراده و تمایلی برای شنیدن و به کار بستن مشاهده شود، آمادگی ارائه و بحث، گفتگو و تبادل نظر درخصوص آن را خواهد داشت.» اینچنین ادبیات در وضعیت آشوب و اغتشاشات که امنیت ملی کشور مورد هدف قرار گرفته است تنها نشانهی بهرهبرداری و سوءاستفاده از بحران دارد. فارغ از این مورد اگر پیشنهادات مدیریتی این جریان از جنس غائلهی گران کردن بنزین در سال 98 است که خود بر سر کار بودند و عاجز در کنترل صحنه، صلاح کشور بر این است که عزمی هم در بهکارگیری آن وجود نداشته باشد. البته که ثبت و مکتوب شدن آن برای تاریخ و عبرت برای آیندگان قطعا مفید خواهد بود.