امامی: عوامل رای ندادن افراد در کشور ما هنوز از نوع فرهنگی - اجتماعی است + فیلم

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو، سید مجید امامی دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور با حضور در غرفه خبرگزاری دانشجو در نمایشگاه رسانه‌های ایران و در گفتگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو در پاسخ این سوال که شورای فرهنگ عمومی کشور در حوزه فرهنگ مشارکت سیاسی چه اقداماتی انجام داده است، گفت: مرکز رصد فرهنگی ما به مثابه چشم تیزبین متولیان فرهنگی - هنری کشور، از ماه‌های گذشته با همکاری مجموعه متا در دانشگاه امام صادق (ع) کاری را راه‌اندازی کرد که زحمت اصلی بخش نظری آن برعهده دانشجویان بود. ما پیمایش رفتار رای‌دهی ایرانیان را انجام دادیم. متاسفانه 95 درصد پیمایش‌ها در ایران در مورد این است که به چه کسی رای می‌دهی و آیا رای می‌دهی یا نه.

وی افزود: ما جزو کشور‌هایی هستیم در انتخابات ریاست جمهوری‌شان (سال گذشته)، کم‌تر از 50 درصد مشارکت وجود داشت. البته هنوز میانگین مشارکت در کشور ما در انتخابات ریاست جمهوری 67 درصد است. بنابراین، مطالعه رای ندادن و مطالعه رای نده‌های کشور ما، بسیار دارای اهمیت است؛ لذا موسسه متا تحقیق کرده و دریافته است که کسانی که رای نمی‌دهند، چه سائق‌های فرهنگی و چه متغیر‌هایی احتمالا با عدم رای دادن آن‌ها در ارتباط است. آیا این افراد ضدنظام هستند یا منتقد اند یا...؟ تحقیقات صورت گرفته نشان داد که عوامل رای ندادن این افراد هنوز فرهنگی - اجتماعی است.

دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور: برای مثال مشخص شد ادراک مردم از «تبعیض علیه زنان»، روی رای دادن و یا ندادن آنها موثر است. بنظر من مطالعات رای‌دهی در ایران با این سبک فعالیت‌ها، ده قدم به جلو حرکت می‌کند. ما در ایران رشته مطالعات انتخابات نیز نداریم. دانشجوهای ما با اینکه در دانشگاه رشته علوم سیاسی می‌خوانند، اما داده‌های دقیقی ندارند و معمولا تحلیل‌های آن‌ها مشابه یکدیگر است.

وی خاطرنشان کرد: البته متاسفانه سوء استفاده از داده در کشور ما وجود دارد و از سویی، رسانه‌های رقیب ما نیز قوی‌تر هستند. این ها همه بر شرایط تولید داده و افکار سنجی موثر بوده است.

امامی در پایان اظهار داشت: انتخابات پرشور در ایران معمولا با بی‌اخلاقی سیاسی عجین می‌شود. این نشان دهنده آن است که نهاد انتخابات در ایران نیازمند بلوغ و حکاکی بیشتر است و پژوهشگران انتخابات باید هم نگاه فرهنگی داشته باشند و هم سیاسی. این حقیقت دارد که ما برای کسب رای، به یکدیگر تهمت می‌زنیم. بخشی از این اتفاق به دلیل عدم شفافیت اطلاعات است. هنگامی که اطلاعات شفاف‌تر شود (که ما روی ریل آن قرار داریم)، اینقدر فعالیت انتخاباتی، منجر به بی‌اخلاقی نخواهد شد.