امکان درمان دیابت با سلول های بنیادی

بیماران دیابتی با مشکل در تولید یا مدیریت انسولین شناخته می شوند. انسولین به طور معمول در لوزالمعده تولید می شود، اما بدن افراد مبتلا به دیابت به اندازه کافی از آن تولیدنمی کند. برای درمان دیابت، بسیاری از دیابتی ها باید سطح قند خون خود را تحت نظر داشته باشند و در صورت لزوم انسولین را مستقیما وارد جریان خون کنند. در نوعی درمان که در حال آزمایش استاز سلول های بتا برای ترشح انسولین در بدن فرد مبتلا استفاده می کند. این درمان در واقع به سلولهای بنیادی (سلولهایiPS) وابسته است. این سلول ها در اصل مانند لوحی خام و خالی هستند که می توانند تقریبا به هر نوع دیگری از سلول های بدن تبدیل شوند.

در یک مطالعه جدید، تیم تحقیقاتی با استفاده از تکنیکی که در سال گذشته برای تولید و وارد کردن این سلول ها به جریان خون ابداع کرده بود این مطالعات را پیش برد. هنگام تبدیل سلولهای بنیادی به نوع دیگری از سلولها، همیشه ممکن است اشتباهاتی رخ بدهد و همیشه درصد خطایی وجود دارد؛ سلولهای حاصل از اینگونه خطاها نیز به همراه سلول های سازنده انسولین وارد ترکیب مورد نظر برای آزمایشات می شوند؛ هر چند این سلول ها بی ضرر هستند اما یکی از محققان این تحقیق خاطر نشان کرده است که: "هر چه سلول های غیر هدفمند تری به دست آورید، سلولهای مفید کمتری از نظر درمانی نیزخواهید داشت." وی افزود: برای درمان دیابت یک فرد به حدود یک میلیارد سلول بتا نیاز دارید. اما اگر یک چهارم سلول هایی که ساخته اید در واقع سلولهای کبدی یا سلولهای پانکراس هستند، به جای نیاز به یک میلیارد سلول، به 1.25 میلیارد نیاز خواهید داشت. این امر درمان بیماری را 25 درصددشوارتر می کند " اما در روش جدید محققان ازتولید سلول های ناخواسته خلاص شده اند. آنها فرایندی را ایجاد کرده اند که طی آن سیتواسکلت سلول (یعنی ساختاری که به سلول شکل خاصی میبخشد) را مورد هدف قرار میدهند و اینگونه نه تنها سلول های بتای بیشتری تولید میکنند بلکه میتوانند سلول هایی با عملکرد بهتر نیز تولید کنند. هنگامی که این سلول های جدید به موشهای دیابتی تزریق شدند، سطح قند خون آنها تثبیتشد و آنها را تا نه ماه در حالت بهبود عملکرد و به دور از علایم بیماری قرار داد.

البته قابل به ذکر است که این فقط آزمایشی بر روی حیوانات بوده است. نتایج نباید به عنوان متدی درمانی برای انسانها تعبیر شود. اما این آزمایش میتواند یک شروع امیدوارکننده باشد.

بررسی آسیب های چشمی مهمترین اختلال چشمی در اثر دیابت آسیب به دیواره عقبی چشم است که شبکیه نام دارد به طور طبیعی تصویر اجسام برای دیده شدن، باید از قسمت های مختلف چشم از جمله عدسی عبور کرده و بر روی شبکیه بیافتد، این تصویر توسط عصب چشم قشر مغز منتقل شده و در آنجا تفسیر می گردد. شبکیه توسط عروق ریز و کوچک تغذیه می شود بنابراین وقتی در اثر دیابت، رگ های کوچک آسیب می بینند، شبکیه هم در این محدوده قرار میگیرد وهرچه دیابت دیرتر تشخیص داده شود یا خوب کنترل نشود میزان این آسیب بیشتر خواهد شد به همین دلیل است که یکی از شایعترین علل اختلال بینایی در همه دنیا دیابت است. بیمار پس از تشخیص دیابت، توسط پزشک به متخصص چشم معرفی می گردد تا میزان آسیب وارده تعیین گرددو پس از آن این معاینه هر 6 ماه یک بار تکرار می شود.