امیرحسین رستمی: «جناب‌عالی» با سیستمی شوخی کرد که به جوانان بها نمی‌دهد

به گزارش مشرق، سریال «جناب عالی» به کارگردانی عادل تبریزی و تهیه‌کنندگی مصطفی رضوانی از ابتدای ماه رمضان در تلوبیون پلاس پخش شد.

امیرحسین رستمی در این مجموعه که با نگاهی طنز به موضوع بیکاری و معضلات و مشکلات سیستم اداری کشور پرداخته است، نقش «امیرعلی عالی» را ایفا می‌کند که با مدرک دکتری به دنبال کار می‌گردد اما نمی‌تواند شغل مناسب خود را پیدا کند تا اینکه استاد راهنمایش در زمان تحصیل که هم‌اکنون دستیار ارشد رییس جمهور است، او را به صورت اتفاقی می‌بیند و از او برای سرپرستی یک وزارتخانه دعوت به کار می‌کند.

امیرحسین رستمی بازیگر سریال «جناب عالی» درباره کاراکترش در این سریال و آنچه برای او در انتخاب یک نقش مهم است، توضیح داد: قطعا نقش پیشنهادی هم برای من اهمیت دارد و باید با آن ارتباط برقرار کنم کمااینکه سال گذشته پیشنهاد بازی در دو سریال درجه یک شبکه نمایش خانگی را که کارگردانان بزرگی پشت آن بودند، رد کردم بدین دلیل که نتوانستم با نقش پیشنهادی ارتباط برقرار کنم. همچنین برایم مهم است کارگردانی که قرار است با او همکاری کنم، می‌تواند برایم ارزش افزوده داشته باشد یا نه. در این سال‌ها خوش شانس بودم که با کارگردان‌های بزرگ کار کردم اما واقعا اسم کارگردان برایم مساله نیست. در مواقعی با کارگردانان فیلم‌اولی درباره موضوعی گپ می‌زنم و واقعا از معاشرت با آن‌ها لذت می‌برم چراکه پُر از ایده هستند.

همکاری با کارگردان‌های کار اولی را پیشنهاد می‌کنم

وی با تاکید بر اینکه به همکاران خود، همکاری با کارگردان‌های کار اولی را پیشنهاد می‌کند، عنوان کرد: زمانی که می‌توان از آن‌ها حتی در مواقعی بیشتر از کارگردانان به‌نام یاد گرفت و به تجربیات خود اضافه کرد، چرا نباید پیشنهاد کنم، چه بسا اینکه من معتقدم نباید این خط‌کشی‌ها انجام شود. اگر بخواهم مثالی بزنم باید به فیلم «ملاقات خصوصی» که در چهلمین جشنواره فیلم فجر اکران شد، اشاره کنم و بگویم واقعا از تماشای این فیلم که اولین اثر بلند کارگردانش بود، غرق لذت شدم.

بازیگر سریال «شمس العماره» با اشاره به اینکه «جناب عالی» تاحدودی به دیده شدن تلوبیون پلاس کمک کرد، از احتمال موفقیت این سریال در تلویزیون گفت: اگر این سریال از تلویزیون پخش می‌شد، قطعا و بدون شک مخاطب بیشتری پیدا می‌کرد و شاید می‌توانست رکورد هم بزند چراکه همه افراد دسترسی به نت و کامپیوتر ندارند. در حال حاضر هم این حجم از رضایت خیره‌کننده است.

وی در پاسخ به این پرسش که عادل تبریزی چه نقشی در شکل گیری شخصیت «امیرعلی عالی» در او داشت، تصریح کرد: من جزو اولین نفراتی بودم که سکانس‌هایی را که عادل تبریزی می‌نوشت، می‌خواندم و در همان گپ‌های اولیه بین من و عادل نقش «امیرعلی عالی» چکش خورد، همچنین کاملا به این مساله واقف بودم که بازیگری که در موقعیت کمدی قرار می‌گیرد نباید کمدی بازی نکند چراکه از کار بیرون می‌زند و از پیام اصلی قصه دور می‌شود. در حقیقت شخصیت «امیرعلی عالی» هم مانند موسیقی اثر که از جنس سینمای مسعود کیمیایی‌ست و در کمتر کار کمدی شاهد آن بودیم و همچنین میزانسن‌ها و دکوپاژهای موجود در برخی از سکانس‌ها که شبیه هیچ کاری نبوده است، نباید شبیه شخصیت دیگری باشد و خوشبختانه این اتفاق رخ داد.

رستمی درباره تاثیر بازیگران و همبازی‌های خود در شکل گیری نقش خود گفت: یک تجربه در من ته‌نشین شده‌است و به من ثابت کرده که کار گروهی و مراقبت از یکدیگر همیشه جواب می‌دهد. این اتفاق در سه فصل سریال «لیسانسه‌ها» و «دودکش» هم رخ داد. من به عنوان بازیگر در زمان‌هایی جلوی دوربین نیستم دلیل نمی‌شود به دیگران کمک نکنم، بلکه باید با آن‌ها تعاملی داشته باشم. در حقیقت صحبت کردن درباره اینکه قرار است در این پلان چه اتفاقی رخ بدهد، بازی‌ها باید چگونه باشد تا به جنس سریال بخورد و... باعث می شود گروه یکدست شود. همچنین این تعامل باید با عادل تبریزی که هم کارگردانی اثر را که با بودجه کم و در زمان محدود ساخت و هم نگارشش را هم برعهده داشت، اتفاق می‌افتاد چراکه او کار سختی را در پیش داشت یعنی هم باید به بازی بازیگران توجه می‌کرد و هم باید تمرکزش را روی متن، کارگردانی، طراحی میزانسن و... می‌گذاشت. بازی در «جناب عالی» بیشتر از «دودکش» و «لیسانسه‌ها» از من انرژی گرفت

وی ادامه داد: گاهی در لحظه سر صحنه ایده‌ای به ذهن عادل می‌رسید که در فیلمنامه هم وجود نداشت و وقتی با ما در میان می‌گذاشت، حیرت زده می‌شدیم. به عنوان مثال سکانسی که من، حسین سلیمانی و بیژن بنفشه‌خواه سوار بالابر بودیم و بیژن برای افراد داخل وزارتخانه سخنرانی می‌کرد. همچنین باید بگویم ایشان در برخی مواقع از من در بازیگری چیزی می‌خواست که من را شوکه می‌کرد تا جایی که از او می‌پرسیدم برای رقم زدن این اتفاق اطمینان دارد یا نه اما در نهایت به او اعتماد می‌کردم و شاهد خروجی خوبی هم بودم. معتقد هستم که میزان انرژی که «جناب عالی» از نظر اتفاقات قصه از من گرفت، بیشتر از «دودکش» و «لیسانسه‌ها» بود.

بازیگر سریال «لیسانسه‌ها» در واکنش به این سوال که سوژه سریال‌های «جناب عالی» و «لیسانسه‌ها» بیکاری تحصیل کرده‌ها و جوانان است، تا چه حد نقش امیرعلی تاثیر گرفته از نقش شما در «لیسانسه‌ها» است، توضیح داد: جنس بازی من در این دو سریال متفاوت است. همچنین این ذهنیت زمانی در مخاطب ایجاد شد که دید فرد تحصیل‌کرده‌ای که در «جناب عالی» به دنبال کار است، باز هم امیرحسین رستمی است اما زمانی که با عادل قصه را جلو بردیم، می‌دانستم قضیه بیکاری تمام می‌شود، اتفاقات دیگری رخ می‌دهد و قرار است چه پیام‌های مهمی منتقل شود. پس اگر یک اتوبان طولانی را در نظر بگیریم، «لیسانسه‌ها» و «جناب عالی» تنها دو کیلومتر شبیه هم بودند اما دو مسیر متفاوت را طی کردند.

وی درباره تاثیر سریال‌ها در موقعیت‌ها و شرایط اجتماعی جوانان باتوجه به تاثیری که در مسئولان می‌گذارد، گفت: من بعید می‌دانم این اتفاق رخ دهد که اگر رخ می‌داد شرایط تغییر کرده بود. البته رسالت هنر و وظیفه اجتماعی هنرمند، تلنگر زدن است که اگر نباشد تبدیل به کالای دم‌دستی می‌شود اما اینکه منتظر به ثمر نشستن آن بنشینیم، وظیفه ما نیست بلکه بخش‌های دیگر باید اقدام کنند. از سوی دیگر وقتی این سریال در پخش با محدودیت مواجه می‌شود پس می‌توان تا پایان ماجرا را حدس زد.

بازیگر سریال «سه پنج دو» درباره تاثیر هنر در جامعه و شرایط ورود هنرمندان به مسائل اجتماعی مانند بیکاری، سیستم اداری و... تصریح کرد: شاید چون هنرمندان سقف پذیرش خود را پایین آورده‌اند و از سوی دیگر شرایط برای ساخت آثار اجتماعی به هر دلیلی آسان نیست، نمی‌توان به راحتی تاثیرگذاری داشت، اما هرکدام از فیلمسازان در رسانه خانگی و سینما مشکلات جامعه را به شکلی نقد می‌کنند و حق طبیعی‌شان است که هر چیزی را که در جامعه می‌بینند، به آن بپردازند. مانند کاری که عادل تبریزی در «جناب عالی» انجام داد یعنی در قالب یک سریال کمدی که حرف دل مردم را می‌زند و حالشان را خوب می‌کند، با سیستمی شوخی کرد که جوان‌ها را نمی‌بیند و به آن‌ها بها نمی‌دهد.

رستمی در پایان در پاسخ به این پرسش که آیا از جایگاه هنری خود بعد از بالغ بر دو دهه فعالیت حرفه‌ای در بازیگری رضایت دارد، عنوان کرد: به شدت از جایگاهی که در آن ایستاده‌ام راضی هستم؛ چراکه هم مردم دوستم دارند و این حجم از عشق مردم برای من قابل احترام است و هم اینکه همچنان نقش‌های خوب از سوی کارگردانان خوب به من پیشنهاد می‌شود.