انتخابات ترکیه با احزاب قوی؛ من به اردوغان رای نمی‌دهم

عصرایران؛ رضا غبیشاوی - انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی ترکیه امروز همزمان برگزار می شوند؛ این انتخابات واقعی است. یعنی احزاب واقعی اند و دولت ساخته یا فرد ساخته یا صرفا ساخته شده در زمان انتخابات نیستند. احزاب بزرگ، سازماندهی شده، شفاف و در طول سال فعال هستند چه انتخابات باشد چه نباشد.

انتخابات هم واقعی است نه از نظارت استصوابی خبری است و نه از حذف ها و خالص سازی و محدودیت های سلیقه ای... بیش از 700 ناظر از 8 سازمان بین المللی بر این انتخابات نظارت دارند. انتخابات در چارچوب های حرفه ای عقلانی و منطقی و استانداردهای جهانی برگزار می شود.

در ترکیه، علاوه بر انتخابات، پارلمان، رئیس جمهوری و نمایندگان هم واقعی هستند. هر کاندیدای ریاست جمهوری، برنامه ها و ایده های خود را مطرح می کند و اگر پیروز شود از اختیارات اجرای آنها برخوردار است.

از جنگ چالدران در 500 سال قبل که ارتش صفویه از عثمانی شکست خورد چون عثمانی، اسلحه گرم و باروت داشت و صفویه همچنان شمشیر و نیزه و تیرو کمان؛ از همان زمان تاکنون ترکیه و عثمانی یکی از دریچه های نگاه به پیشرفت در جهان و غرب در ایران بوده اند و هستند. حالا هم نگاه ایرانیان ترکیه است یک انتخابات واقعی، یک رقابت سیاسی واقعی با وجود احزاب واقعی برای انتخاب یک رئیس جمهور واقعی.

اگر من در ترکیه بودم به اردوغان رای نمی دادم چون او ترکیه را به بزرگترین زندان روزنامه نگاران جهان تبدیل کرد. چون در دوره او فعالیت مستقل رسانه ای، حقوقدانان مستقل و فعالان سیاسی مخالف تحت فشار سیاسی قرار گرفتند و صدها نفر از آنها به زندان افتادند. چون در دولت او، به بهانه های مختلف از جمله کودتا، هزاران نفر از کارمندان و فعالان بخش های مختلف بدون هیچ محاکمه و محکومیتی، از شغل خود اخراج و مجازات شدند.

چون اردوغان با سوء‌استفاده از عواطف دینی مردم، جامعه مدنی ترکیه و دستاوردهای سیاسی - حقوقی - رسانه ای - حقوق بشری این کشور را تضعیف کرد. رسانه ها و روزنامه نگاران مستقل و حرفه ای ترکیه را تحت فشار قرار داد و به زندان انداخت و هزینه فعالیت مخالفان سیاسی را بالا برد. اردوغان، جایگاه ترکیه را در جهان آزاد و توسعه یافته به شدت کاهش داد و تصویری شبیه حکمرانی سرکوب و دیکتاتوری از خود به تصویر کشید.

البته 20 سال حکمرانی اردوغان بخش های مثبت در کارنامه اش کم ندارد. از آشتی دین و سکولاریسم تا آشتی دادن دینداران و حکمرانان سکولار در ترکیه. اردوغان انرژی متراکم شده متدینین در کشورش را آزاد و از ظرفیت آنان در چارچوب جمهوری آتاتورکی استفاده کرد.

اردوغان یک سیاستمدار واقعی است. واقع بین و واقع گرا. به هر سو که منافع دولت و مردم ترکیه بود می چرخید تندی و خوشحالی اش دائمی نبود بلکه بر مدار منافع ترکیه تغییر می کرد. از تنش با روسیه به شوخی با پوتین رسید. از اختلاف با ایران به همکاری رسید. از دعوا با عربستان سعودی بر سر قتل خاشقجی به دوستی با بن سلمان رسید. از دشمنی با بشار اسد هم به آتش بس رسید.

استقبال سخاوتمندانه از پناهجویان سوریه که از حملات و بحران و جنگ داخلی سوریه فرار کرده بودند دیگر نقطه مثبت کارنامه اردوغان است اما بیش از 20 سال در قدرت بود و این کافی است.

حکومت ترکیه جمهوری است و خوب نیست یک رئیس جمهوری برای بیش از 20 سال در راس قدرت بماند. بهتر این بود او کاندیدا نمی شد و اجازه می داد فرد دیگری از حزبش کاندیدا می شد نه اینکه سلطان گونه برای ادامه حضور در قدرت تلاش کند.

مهارت خلبان هلی‌کوپتر در نجات یک سیل زده کنیایی؛ او را از آب های خروشان بیرون کشید (فیلم)

توریست آلمانی با دوچرخه شاسی‌بلند در همدان (فیلم)