انتظار از رئیس جمهور آینده چیست؟

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمدرضا جلالی؛ بعد از انتخاب آیت الله رئیسی در کسوت ریاست جمهوری، ما شاهد یک تغییر و تحول اساسی در بدنه مدیریتی کشور بودیم. مثلا در دولت‌های قبل، در دانشگاه علوم پزشکی، رئیس دانشگاه و معاونینش را خیلی سخت می‌توانستیم در بین دانشجویان و یا در دانشگاه ببینیم؛ دیگر رئیس جمهور که بماند! اما بعد از انتخابات ریاست جمهوری 1400، شاید خیلی از مردم که در عمرشان یک فرماندار را از نزدیک ندیده بودند، الان با رئیس جمهور خاطره دارند. یکی از علل شهادت رئیس جمهور همین بود که در مناطق محروم پای حرف‌های این مردم نجیب نشسته بود، فارغ از آداب و رسوم تشریفاتی که باید اجرا شود. پای حرف دل تک‌تک مردم، صحبت‌ها و چالش‌هایشان می‌نشست، کاری هم نداشت که سفر خارجه بوده و خسته است و یا سیل آمده و...، هرچه بود او حاضر بود؛ فارغ از پروتکل‌های اداری، امنیتی. به عنوان یک دانشجو که از سال98 وارد تشکیلات شده‌ام، هم دولت قبلی را دیده‌ام هم دولت فعلی را. برای من دانشجوی تشکل سیاسی خیلی مهم است که توانسته‌ام تا خود دفتر ریاست جمهوری بروم و با شخص رئیس‌جمهور صحبت کنم. دیدار دانشجویی رمضان امسال دعوت شدیم برای افطار، توفیق شد در نماز جماعت پیش ایشان بنشینم. بعضی از ما وقتی یک کار سنگین پیش می‌آید، نمازهایمان به تاخیر می‌افتد و حتی قضا می‌شود، گاه به‌خاطر حجم کارها، معنویت و دعا و توسل ما کم می‌شود. اما این آدم در آن حیطه کاری سخت خود نافله نمازش و اخلاص نمازش سر جا بود و عجب نمازی خواند. بعد از آن، سر سفره کنار بچه‌ها نشست و حدود یک ساعت پای حرف بچه‌های استان‌های مختلف نشسته بود و گوش می‌داد. دیگر وزرا هم بودند؛ معاون اجرایی، وزیر اقتصاد، وزیر علوم و... و این یعنی تغییر مدل حکومتی. حالا ما چه انتظاری داریم از نفر بعدی؟ بعد از دوران کرونا با یک رکود در جریانات دانشجویی مواجه بودیم؛ اما به برکت این دولت دانشجو‌ها هرچند کم با این تخاطب و مواجهه با استاندار، فرماندار، وزیر و... درگیر شدند. همین مواجهات با رده‌های متفاوت حاکمیت باعث می‌شود دانشجو خودش را در جایگاهی ببیند که بتواند مطالبه‌گری کند، از نظر سیاسی خود را رشد بدهد، احساس کند که من هم می‌توانم در آینده، مثل کسی که دانشجوی همین دانشگاه بوده است و الان در وزارت است بشوم؛ البته آقای رئیسی کاری کرد که مَناسِب دنیایی بشود دردسر تا وسیله پز دادن. اگر رئیس‌جمهور بعدی بین مردم نباشد، و مخصوصا بین دانشجویان، باز هم مثل قبل به دانشجو بها داده نمی‌شود و برچسب تندرو روی دانشجو می‌خورد. با همه چالش‌ها ایشان سعه صدر داشتند، در آن جلسه دیدار دانشجویی، با آن مطالبات تند و تیزی که دانشجویان می‌کردند، با روی گشاده با دانشجو‌ها صحبت می‌کردند و تا جایی که می‌شد پاسخ می‌دادند. این انتظار جریان دانشجویی است که در تک‌تک انتصاب‌هایی که قرار است انجام شود، از استاندار، فرماندار و...، باید این ملاک باشد که بین مردم باشند، پشت میز نشین نباشند. این بین مردم و دانشجویان بودن، اکنون برای ما تبدیل به انتظار شده تا آرزو؛ چیز‌هایی که ما در این دولت دیدیم در دولت‌های قبل آرزو بود، اما الان خاطره است و اگر رئیس جمهور بعدی اینطور نباشد، تبعات سنگینی برای دولتش خواهد داشت.

محمدرضا جلالی دبیر شورای تبیبن مواضع بسیج دانشجویی استان اصفهان

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.