انتقاد از عدم استفاده اساتید از یوتیوب
قائم مقام وزیر در امور بینالملل و رئیس مرکز همگانیهای علمی بینالمللی وزارت علوم و تحقیقات خواستار باز شدن فضای سایبری فیزیکی برای نخبگان شد.
به گزارش ایسنا، دکتر حسن سالار آملی در نشست برگزاری دوره مشترک کنسرسیوم پنج دانشگاه برتر ایران اظهار کرد: ما در وزارت علوم از این کنسرسیوم حمایت میکنیم. پنج دانشگاه این کنسرسیوم نفوذ معنوی سهمگینی در داخل و خارج از کشور دارند و اکثر نخبگان کشور در این پنج دانشگاه هستند و حضور نیروی انسانی قوی این پنج دانشگاه قدرت آنهاست و مسئولان کشور علاقهمند به حضور در کنار دانشگاهها هستند.
وی با بیان این سوال که شما پنج دانشگاه میخواهید در سطح دانشگاه اثرگذاری داشته باشید یا میخواهید در سطح علم و فناوری کشور هم اثرگذار باشید، افزود: این دانشگاهها میتوانند اثرگذاری ملی تاریخی داشته باشند که یکی از پارامترهای آن ناظر بر موارد کلان کشور است و دیگری اثرگذاری فضای سایبری فیزیکی است. عامل دیگر نیز کارهای دانشگاهی است که بخشهایی از آن انجام شده است.
قائم مقام وزیر در امور بینالملل افزود: ایران در این چند سال اخیر دچار تنهایی استراتژیک بوده است. ایران ژئواستراتژیک است ولی آسیبپذیری جغرافیایی سهمگینی دارد. از لحاظ جغرافیایی در جایی قرار داریم که فشار اعراب از پایین مرز و فشار بالا از ترکها را متحمل میشویم ولی باید در فضای علم و فناوری تنهایی استراتژیک با کشورهای غربی و شرقی را ارتقا دهیم.
سالار آملی خاطرنشان کرد: به خاطر شرایط کنونی، ما و این کنسرسیوم ناگزیریم با توجه به این تنهایی استراتژیک توان خود را برای ارتباط با کشورهای فرا منطقهای در حوزه علم و فناوری بهبود بخشیم.
وی یادآور شد: هنجارسازی درست یا غلط در بخش علمی، دانشگاهی عموما در فضای سایبری صورت میگیرد. امروزه اساتید ما از یوتیوب استفاده نمیکنند و ضربه بدی را به فضای آموزشی وارد میسازند درصورتیکه توسعه علمی در فضای سایبری است.
رئیس مرکز همگانیهای علمی بینالمللی وزارت علوم و تحقیقات تصریح کرد: مطالبات جامعه دانشگاهی برای باز شدن فضای سایبری فیزیکی لااقل برای نخبگان باید در دسترس باشد.
سالار آملی با اشاره به پروسه بولونیا گفت: در اروپا بحث آزادی دانشجو مطرح میشود. ما باید به دانشجو آزادی بدهیم که جایی که دلش میخواهد درس بخواند. وقتی دانشجوی از جایی به جای دیگر میرود، نوآوری و خلاقیت وی افزایش مییابد. در خلاصه این پروسه آمده که ما نباید دانشجو را در یک دانشگاه اسیر کنیم و اگر خواست واحدهایی را در دانشگاه دیگر بگذارند، به او اجازه این کار داده شود.
انتهای پیام