اهمیت روزهداری از لحاظ روانشناختی / از آرامش روحی و کاهش خودکشی تا افزایش ارتباطات اجتماعی
فرشته عسکری گفت: روزه داری، نیازهای بعد روان انسان همچون نیاز به محبت و کمک به دیگران را تامین می کند و در ایجاد جامعه ای سالم و شاد تاثیر دارد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ فرشته عسکری کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی در گفتگو با عصرهامون، با اشاره به ویژگی های ماه مبارک رمضان از نظر روانشناختی، بیان کرد: ماه مبارک رمضان با ویژگی ها و اعمال خاص خود حتما آثار و ویژگی های خاص خود را دارد، علاوه بر آثار فوق العاده روحی و معنوی، می توان به بررسی آثار روانی آن نیز پرداخت. وی افزود: در روانشناسی، مفهومی به نام بازداری وجود دارد که فارغ از معنای تخصصی این واژه، آنچه مقصود و مرتبط به روزه داری است، «بازداری رفتاری» به معنای مهار یا کنترل رفتار می باشد که یکی از شاخصهای انسان سالم و نرمال از نظر روانشناسی است. عسکری با تاکید بر اینکه روزه گرفتن شخص روزهدار را وادار به مقاومت در برابر نیازها و سلایق ها در ساعاتی خاص میکند، گفت: روزه داری تمرین مهمی برای بازداری رفتاری و یا همان «خویشتنداری» است. وی ادامه داد: یکی از خصوصیات افرادی که از نظر عقلی و هیجانی، بالغ تعریف میشوند، توانایی آنها در مهار و کنترل احساسات (مثبت و منفی) و واکنشها و نیز راههای سالم و ایمن بروز آنهاست، از این منظر، فردی که یک ماه هر روز ساعتها در برابر وسوسه خوردن و آشامیدن و دیگر مبطلات روزه تمرین میکند، بهتر میتواند در ماههای دیگر سال بازداری رفتاری و هیجانی داشته باشد. روزه داری موجب افزایش قدرت خویشتن داری می شود وی تصریح کرد: افزایش میزان خویشتن داری در انسان موجب می شود که کمتر در معرض آسیب های روانی و عاطفی قرار بگیرد؛ در نتیجه سطح سلامت روان فرد ارتقاء پیدا می کند، پس می توان گفت روزه داری در ماه مبارک رمضان باعث افزایش خویشتن داری و در نتیجه افزایش سلامت روان می شود. این مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه عدم توانمندی در مدیریت احساس ناکامی یکی از تهدید کننده های جدی سلامت روان است، خاطرنشان کرد: احساس ناکامی می تواند باعث ایجاد احساس حقارت و به مرور باعث افزایش احتمال ابتلا به اختلالات خلقی شود. عسکری در ادامه گفت: افرادی که قدرت تحمل کمی برای ناکامی دارند تمایل دارند کمتر از توانایی هایشان کار کنند و بطور منفی خودانگاره خود را تعریف می کنند. وی بیان کرد: حذف ناکامی از دنیا یک امر محال است و این طبیعت هستی است که با ناکامی ها عجین است، پس انسان سالم باید قدرت تحمل ناکامی را در خود تقویت کند. این مشاور تربیتی در پایان تصریح کرد: از آنجایی که فرد روزه دار در ماه مبارک رمضان به صورت آگاهانه یک ماه، ناکامی در ارضاء نیازهای اولیه و سایر نیازها را تجربه و تحمل می کند، در واقع تمرینی برای افزایش قدرت تحمل ناکامی انجام می دهد. پس می توان گفت روزه داری موجب ارتقاء میزان تحمل ناکامی و در نتیجه جلوگیری از آسیب های روانی می شود. انتهای پیام /