این استادیوم قیمت ندارد اما... / ورزشگاه آزادی هزار میلیارد تومان می‌خواهد

به گزارش ورزش سه، استادیوم آزادی برای هواداران فوتبال، معبد خاطرات ست. ورزشگاهی که مثل هر بنای دیگری پس از سالها که از ساخت آن می گذرد نیاز به تعمیر و نگهداری دارد. سوال اینجاست که وقتی ما مشغول شادی و پا کوبیدن روی سکوهای آن هستیم آیا این احتمال وجود دارد که اتفاق بدی برای طرفداران فوتبال بیفتد؟ برای دانستن این مطلب این مساله را بررسی می کنیم.

1000 میلیارد برای بازسازی آزادی  بر کسی پوشیده نیست که نزدیک به نیم قرن از ساخت استادیوم آزادی گذشته است. پس از قهرمانی استقلال در لیگ 21 فیلم‌های زیادی از خرابی سکوهای آزادی و پس از آن از قسمت‌های پایین استادیوم دست به دست شد تا هوادارن فوتبال دچار تشویش ذهنی که شاید برای فصل آینده استفاده از استادیوم آزادی، خطرناک باشد و اگر پاسخ مثبت است آیا ما جایگزین مناسبی برای آن داریم تا بازی‌های سرخابی و تیم ملی را در آن برگزار کنیم؟ برای پاسخ ابتدا با مسوولین آزادی تماس گرفتیم آنها البته گلایه هایی داشتند و عنوان کردند ماههاست برای ترمیم و بازسازی بخش های از استادیوم اعم از سکوها، تاسیسات و غیره از وزارت ورزش درخواست کمک کردند، اما مبلغ بالای برآورد بازسازی استادیوم در شرایط فعلی اقتصاد ایران باعث شده تا این کار به تعویق بیفتد. این مبلغی حدود 1000میلیارد تومان است. شاید در نگاه اول این مبلغ عجیب و دور از ذهن باشد، ولی زمانی ارزش واقعی و صرفه اقتصادی چنین هزینه ای مشخص می شود که شاپور طاحونی، پژوهشگر ایرانی و استادیار دانشگاه امیرکبیر که اتفاقا مهندس ناظر استادیوم آزادی هم هست، در مورد این بنا می گوید: روی استادیوم آزادی نمی توان قیمت گذاشت چون در حال حاضر ساخت استادیوم در شهر تهران، غیر ممکن است. طاحونی که در سال 95 ساخت ورزشگاه فولاد آرنای اهواز را با گنجایش 26 هزار هوادار آغاز کرد. در این مورد گفت: در سال 95 ما ورزشگاه فولاد را با 200 میلیارد تومان در طی 5 سال ساختیم، ولی اگر بخواهیم همین ورزشگاه را با تورم امروز بسازیم باید بیشتر از 1000 میلیارد تومان در آن هزینه کنیم.

آزادی فامیل دور ویمبلی شاید بتوان استادیوم آزادی را با استادیوم ویمبلی لندن مقایسه کرد جایی که نیم قرن از تاسیس آن می گذارد. این ورزشگاه بارها بازسازی شده و در آخرین بازسازی صورت گرفته طاق جدیدی به آن اضافه شده که جزو چشم اندازهای شهر لندن محسوب می شود. ضمن اینکه در ورزشگاه جدید همه صندلی‌ها به گونه‌ای در کنار هم قرار گرفتند که فضای کافی برای پاهای تماشاگران داشته باشد. در این طراحی جدید تک‌تک جایگاه‌ها مانند جایگاه اختصاصی است. در ورزشگاه خاص لندن، آمار برخی از امکانات رفاهی عجیب است. در این ورزشگاه 2618 سرویس بهداشتی، 47 فروشگاه، 26 هزار و 164 آسانسور، 30 پله برقی، هشت رستوران، 688 جایگاه برای سرو نوشیدنی و غذا و 98 آشپزخانه وجود دارد. شاید در ذهنتان این سوال به وجود بیاید که با صرف چه هزینه ای یک ورزشگاه قدیمی به روز و قابل استفاده شده است، 700 میلیون پوند، برابر با 26 هزار میلیون تومان. شاید در ذهنتان این سوال پیش بیاید که اصلا چرا باید یک چنین مبالغی هزینه شود و شاید بهتر باشد تا در استادیوم آزادی را ببندیم. طاحونی در این مورد می گوید: هزینه ای که صرف تخریب یک چنین بنایی می شود به مراتب بیشتر از بازسازی آن هست ضمن اینکه بعد از ساخت هر پروژه عمرانی با اهمیت مثل مجتمع های ورزشی، تجاری و بیمارستانی بحث بازدید دوره ای و تامین و نگهداری برای کیفیت رسانی الزامی می باشد. علاوه بر آن تمام پروژه های در این ابعاد با توجه به طول عمر و تغییر برخی نیازها و کاربری ها و هماهنگ سازی با استاندارهای روز دنیا در بازه زمانی بلند مدت نیاز به تعمیرات اساسی دارند. بدیهی هست که اگر تامین و نگهداری در زمان خودش صورت نگیرد، این بازه های زمانی کوتاهتر می شود. نیاز به بازسازی آخرین بازسازی ورزشگاه آزادی به فینال لیگ قهرمانان آسیا باز می گردد که 3 سگمنت یا سکو و بخشی از سرویس های بهداشتی مورد بررسی قرار گرفت. اتاق های رختکن و میکسد زون و اتاق کنفرانس ها هم دستی به سر آن کشیده شد، ولی ورزشگاه آزادی تا پیش از این مسابقه، سال‌های زیادی نیازمند نوسازی بوده‌است و بخش‌هایی از این ورزشگاه برای سال‌ها هیچ عملیاتی را به خود ندیده بودند. الزامات کنفدراسیون فوتبال آسیا برای برگزاری فینال لیگ قهرمانان باعث شد که عملیات نوسازی ورزشگاه در زمان تعیین شده از سوی این سازمان، انجام شود. اما یادمان نرود پس از جام جهانی ژاپن و حالا قطر که میزبانی آن به کشورهای آسیایی داده شده است سطح توقعات فیفا وafc متفاوت شده و استاندارد هم نسبت به سال 1974 که ورزشگاه آزادی ساخته شده متفاوت شده است. باید نورافکن های قدیمی و تاوری تغییر کند، موتورخانه ها بررسی شود، هر 36 سکو بازسازی و مقاوم سازی شود، بخشی از صندلی های ورزشگاه نصب مجدد شود. سرویسهای بهداشتی مورد بررسی قرا بگیرد و کف سازی انجام شود. طاحونی در این مورد گفت: پیش از این ما موفق شدیم سه سگمنت و بازسازی کنیم ولی هر 36 سکو نیاز به بازسازی دارند، ما گفتیم 1000 میلیارد ولی با 600 میلیون هم می توان اینکار را انجام داد و این بازسازی شامل کلی بخش های استادیوم می شود.‌یعنی حتی در آن مسقف شدن و به روز شدن بخش‌های معماری را هم دیده ایم. طبق تجربه ای که داشتیم برای این کار نیازی به تعطیلی آزادی نیست و ما می توانیم در طول فصل هم اینکار را انجام دهیم. این شبیه به همان چیزی است که در برنابئو هم انجام شد و با پوشاندن بخش‌های مربوط به عملیات ساختمانی کارگران و مهندسین به استراحت می‌رفتند و در روزهای غیر از بازی کارگاه برقراربود.

تشویق ایرلندی این مخرب جذاب پیش از این در تحقیقی که در بارسلونای اسپانیا صورت گرفته بود گفته شده بود که طبق قانون ژئوفیزیک، زمانی هواداران فوتبال مشغول بالا و پایین پریدن و تشویق ایرلندی هستند در حقیقت بین 2/5 تا 2/8 ریشتر زمین لرزه به وجود می آید. حالا سوال ما اینجاست که شادی 100 هزار نفره ما در آزادی، خطری برای سازه دارد؟ ناظر استادیوم آزادی معتقد است اتفاقی نمی افتد او می گوید: در دهه 50 یکبار مهندسین فرانسوی به ایران آمدند و تیرهای فوقانی آن را تقویت کردند. او ادامه می دهد. حتی ترکهایی هم که وجود دارد فاجعه آمیز نیست چون سازه اصلی استادیوم آزادی بتنی و ضد زلزله است و تمام این موارد قابل بازسازی است. به گفته وی نباید فراموش کرد که بازسازیهای عمرانی باید در زمان خودش انجام شود تا خطرهای کوچک آبستن اتفاقات فاجعه بار در آینده نشود و خطرهای بالقوه امروز به فاجعه های بالفعل تبدیل نشوند.

شقایق آسیایی