بازی‌های آسیایی، پلی به سوی المپیک / یادداشت: کشتی و تنها دو مدال قطعی برای پاریس
کشتی آزاد در شش وزن المپیکی در بازی‌های آسیایی هانگژو خوش درخشید و سه طلا، دو نقره و یک حذفی به خود اختصاص داد که از لحاظ آماری قابل قبول است، اما فقط از لحاظ آماری.
به گزارش "ورزش سه"، بازی‌های آسیایی هانگژو پلی بود که انتهای آن به بازی‌های المپیک ختم می‌شود. بازی‌های المپیک 2024 که کمتر از ده ماه دیگر باید در پاریس برگزار شود و با توجه به نتایج کاروان ورزش ایران در بازی‌های آسیایی تنها باید به مدال‌های ورزش اول کشور در دو رشته کشتی آزاد و فرنگی دلخوش بود.
بعید است با این روند و عملکرد کاروان ورزش ایران در هانگژوی چین اگر قرعه و اتفاقات رایج و احتمالی ورزش به کمک ما نیاید بتوانیم در رشته‌های المپیکی که سال‌ها مدعی بودیم، مثل تکواندو، وزنه برداری و... غیر از کشتی به درخشش بیندیشیم.
بله، کشتی آزاد و فرنگی در بازی‌های آسیایی خوش درخشیدند اما داستان المپیک پیش رو قصه پرغصه دیگری است.
در کشتی آزاد نگرانی‌ها و چالش‌های عذاب دهنده‌ای به چشم می‌خورد. در سه وزن 57، 74 و 97 کیلوگرم سهمیه نگرفته‌ایم، وزن 57 کیلو پاشنه آشیل تیم المپیکی ما است، وزن 97 کیلو معادلات پیچیده‌ای دارد و وزن 65 کیلو را هم باید کوبید و دوباره ساخت.
برای المپیک از شش وزن می‌توان روی مدال‌های حتمی حسن یزدانی و امیرحسین زارع از همین امروز حساب باز کرد. در 86 کیلو اگر می‌خواهیم طلای دوم المپیک بر گردن حسن یزدانی، کاپیتان تیم ملی، مهر کسب دهمین مدال المپیک و جهان را صادر کند باید تا خود روز فینال المپیک برای بردن دیوید تیلور نقشه و طرح و برنامه و آنالیز و تاکتیک و حربه داشت.
در 125 کیلو امیرحسین زارع حاشیه امنیت و اطمینان را خودش دیوارچینی کرده است. در 74 کیلو برای یونس امامی دغدغه کسب سهمیه وجود دارد، اما یونس توانمندی دارد و باید سهمیه‌اش را بگیرد و به المپیکی مبارزه کردن خوب بیندیشد تا مدالش را هم بگیرد.
اما 57 کیلو و 65 کیلو قصه پرغصه امروز کشتی آزاد است. در 65 کیلو از بلگراد 2022 قهرمانی جهان که رحمان عموزاد طلا گرفت، چه کرده‌ایم که او به پنجمی 2023 قهرمانی جهان بلگراد و شکست فینال 11 بر 1 در زیر شش دقیقه فینال بازی‌های آسیایی رسید؟ انگار او را باید از منظر روحی کوبید و دوباره ساخت با ایجاد تغییراتی در بحث فنی. رحمان سهمیه دارد اما کار هم بسیار است.
اما 57 کیلو پاشنه آشیل شش وزن المپیکی ایران است؛ جایی که نه اعجوبه عنوان‌داری داریم و نه سهمیه. علیرضا سرلک، میلاد والی زاده، ابراهیم خواری و احمد محمد جوان تمام سرمایه امروز ما برای المپیک در سبک وزن کشتی آزاد است. جایی که کشتی گیران امروز صربستان، روس، ژاپن و روسی الاصل آلبانی رحمی برای پیشکش مدال با هر رنگی ندارند.
در 57 کیلو هم در قهرمانی جهان شکست خوردیم و هم بازی‌های آسیایی. می‌ماند 97 کیلوگرم که نه سهمیه داریم و نه دلش را که کامران قاسمپور به مسلخ فرستاده شود. تعارف هم نداریم؛ کامران آقای وزن غیرالمپیکی 92 کیلوی جهان است، آن هم با دو طلای 2021 و 2022.
اما برای المپیک به این اسم‌های 97 کیلوگرم نگاه کنید: احمد تاج الدینوف روس الاصل بحرین، رشید سعدالله اف، تانک روس‌ها که سریع دو روز بعد از مسلابقه جهانی‌اش در بلگراد جراحی کرد تا به المپیک بیندیشد و کایل استایدر آمریکایی.
مجتبی گلیج در جهانی و بازی‌های آسیایی امتحان پس داد، یک شکست و یک نقره. کامران قاسمپور هم که شده کلکسیون آسیب‌ها و صدمه‌های ویرانگر کشتی.
المپیک داستانش با بازی‌های آسیایی فرق دارد، میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است. شاید کشتی آزاد برای المپیک 2024 پاریس یک مولانای کشتی بخواهد!
پوریا تابان
