بازی‌های محلی؛ جایگزین مناسب بازی‌های رایانه‌ای در روزهای عید

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از ایلام بیدار، بررسی و پژوهش‌های باستان شناسی نشان می‌دهد که توجه به ورزش‌ها و بسیاری بازی‌ها در غرب ایران خصوصاً میان ساکنان ایلام باستان رایج بوده است.

مردم ایلام به فراخور نوع زندگی و معشیت از گذشته‌های دور تا کنون از انواع شیوه‌های سرگرمی، ورزش و بازی‌های مختلف در موقع فراغت و مراسم شاد استفاده می‌کرده‌اند.

بازی های محلی که در گذشته ها پدران و مادران ما با هم سن و سالانشان انجام می دادند بسیار مفرح و شادی بخش و پر از حرکت بود.

با توجه به پهناوری اقلیمی، و قومی و قبیله‌ای در ایران، انواع بازی‌ها با هدف‌های خاص طراحی شده و میان مردم رایج بوده است.

بالغ بر 150 نوع بازی سنتی در ایران وجود داشته که به مرور زمان و تغییر شیوه‌های زندگی، نسل امروز با بسیاری از آنها بیگانه است. این بازیها در دو گروه فضای باز و فضای بسته تقسیم‌بندی شده و این امکان را برای افراد مهیا می‌کرده‌اند که در هر مکان و شرایطی بتوانند از اوقات خود بهترین بهره را ببرند.

بازیهای رایج سنتی در استان ایلام که از دیرباز در این منطقه مرسوم بوده و در فضای بسته انجام می گیرد که برای روزهای کرونایی نیز توصیه می شود و جایگزین مناسب بازی های رایانه ای هستند.

قاچان یا قَمچان از بازیهای سنتی استان ایلام

حسین احمدی کارشناس امور اجتماعی درگفتگو با خبرنگار ایلام بیدار گفت: بازی قاچان یا قَمچان که مشترک بین پسران و دختران انجام می‌شود، بسیار پیچیده است.

وی افزود: این بازی به طور کلی عبارت از 12 عدد ریگ (به اندازه حبه قند) می‌باشد و افراد شرکت کننده (حداکثر 4 نفر) به ترتیب آنها را در مُشت گرفته و سپس در یک حرکت تند آنها را مقداری به هوا پرتاب می‌کند و سپس بایستی با پشت دست آنها را نگهدارد و تعدادی که روی پُشت دست قرار می‌گیرند بایستی کمتر از 4 عدد نباشند.

احمدی در ادامه گفت: اگر کمتر از 4 شد نوبت نفر بعدی است و اگر 4 یا بیشتر شد بایستی با حرکت دیگر آنها را به هوا انداخته و مجدداً در مُشت بگیرد و سپس با حرکت دیگر 3 عدد آنها را به دست دیگر پرتاب کند و یک عدد را نگه دارد.

کارشناس مسائل اجتماعی بیان داشت: در همه این حرکات بایستی هیچکدام از ریگ‌ها به زمین نیافتند. وقتی این عمل انجام شد به غیر از یک ریگ باقی را به هوا پرتاب و همزمان یک ریگ از آنهایی که در زمین هستند با همان دست برداشته و فوراً ریگ پرتاب شده به هوا را بدون رسیدن به زمین بگیرد.

وی عنوان کرد: این عمل تکرار می‌شود تا وقتی که مجموع ریگ‌ها به عدد 4 رسیده و مثل عمل قبل سه عدد آنها را با دست دیگر پرتاب می‌کند و همینطور تا همه ریگ‌ها را از زمین بردارد و عمل جدا سازی را به دسته‌های سه تایی انجام دهد. اگر موفق شد، به همه طرف‌های دیگر بازی (به هر تعداد که باشند) می‌گوید: «کِرر» به معنی (کِرج شدن مُرغ و خوابیدن روی تخم‌ها) و بازی را از اول مجدداً شروع می‌کند.

احمدی در ادامه گفت: در هر مرحله که شکست بخورد نوبت به نفر بعدی می‌رسد و اگر موفق شد با هر مرحله یک عدد از ریگ‌ها را به عنوان تخم زیر ران دیگر بازیکنان می‌گذارد و اگر تا آخر موفق شد و فقط سه عدد ریگ ماند بایستی هر سه عدد ریگ را به پُشت دست نگهدارد و مجدداً به داخل دست (با پرتاب کردن به هوا) برگرداند و گاهی برخی اعمال دیگر برای سنگ آخر انجام می‌گیرد و در نهایت پس از اتمام سنگ‌ها آن فرد برنده می‌شود.

کارشناس مسائل اجتماعی تصریح کرد: ولی اگر در حین بازی نتوانست و دیگران موفق شدند بایستی ابتدا «کِرج» شدن خود و سپس تک تک ریگ‌ها را پَس بدهند و سپس طرف را «کِرج» نمایند.

بازی‌های محلی و سنتی فراوان دیگری در استان ایلام رواج دارد، از جمله: هِشار هِشاره (قایم موشک)، اَکاوتی (اَلک دولَک)، هفت سنگ، جَوزان، تیله بازی، دالِگه دَخیل (گرگم به هوا، مخصوص دختران)، قُلان (لنگران) و...

انتهای پیام /