برخی از سرمایه گذارهای موسیقی، فرهنگسازی را فراموش کردند / بسیاری از کنسرت های خارج از کشور پلی بک اجرا می شود!
مشکلات موسیقی و فراموشی فرهنگ سازی این حوزه را در گفتگویی با احسان آرمان خواننده جوان کشور به نقد و بررسی پرداخته شده است.
به گزارش مشرق؛ احسان آرمان خواننده جوان کشورمان در گفتگویی به مشکلات موسیقی کشور و آسیب های آن پرداخته است که در ادامه از نظرتان می گذرد:
تعریف شما از خواننده چیست ایا رشته تخصصی دانشگاهی در این حوزه وجود دارد؟
ببینید من به شخصه خواننده به کسی میگم که سه مشخصه رو حتما داشته باشه اول اینکه با هر جنس صدایی از لحاظ تکنیکی خوب و ژوست و به اصطلاح کوک بخونه دوم اینکه حس کلمات رو متفاوت از هر انسان دیگه ای بتونه بیان کنه یعنی به اصطلاح کوچه بازاری خودمون ادم با احساسی باشه خواننده باید توانایی بیان احساس کلمه به کلمه ای که از دهانش خارج میشه رو داشته باشه به نظر من این موضوع در کنار تکنیک میتونه یه خواننده خوب رو بسازه و اما موضوع سوم که از نظر من خیلی حائزاهمیت هست و متاسفانه این روزها کمتر شاهدش هستیم فهمیدن شعر و کلامه، خواننده باید کلامی رو که میخونه کاملا بفهمه و درک کنه این روزها میبینیم موزیک هایی که به اصطلاح در نظر مخاطب مگا هیت شده اند از نظر دستور زبان ادبیات فارسی دچار ایراد هستند مثلا زمان شعر رعایت نشده، موزیک در زمان حال با صحبت کردن با معشوق شروع میشه که (باور کن همه جا شده با تو بهشت) بعد به قسمت کورس موزیک یا به اصطلاح شعر ی ترجیع بند که میرسیم خواننده میگه (کاشکی برگرده...)
یعنی تکلیف مشخص نیست، بالاخره هست و باهاش دنیا بهشته یا باید دعا کنیم که برگرده؟
میبینیم که این موزیک ها اجرا میشه، شنیده میشه و طرفدار های زیادی هم پیدا میکنه
جدا از توقعی که از شنونده هست بابت درک شعر، به نظرم خود خواننده در اولویت فهمیدن کلامی هست که اجرا میکنه.
ازین قبیل موزیک های پر طرفدار که ایراد کلامی دارند خیلی زیاد هست و این موضوع از حوصله این گفت و گو خارجه و بعد ها به صورت اختصاصی راجع به این مسئله مفصل صحبت خواهم کرد، بنا براین جمع بندی ما در این موضوع میشه خواننده کسی است که:
1 - تکنیک آواز رو داشته باشه
2- احساس داشته باشه
3- درک کامل شعر و کلام و دستور زبانی رو که اجرا میکنه داشته باشه
2: موسیقی اصیل ایرانی چرا به حاشیه رفته؟
اگر منظورت از حاشیه، انزوا است که باید بگم که دلیل انزوای هر موضوعی خود اشخاصی هستند که به آن موضوع پرداخته اند، ما خواننده هایی داریم که در حوزه موسیقی اصیل فعالیت میکنند و طرفدارهای زیادی هم دارند و کارهایشان پا به پای تمام سبک های موسیقی شنیده میشوند و سالنهای کنسرتشان مملو از جمعیت عاشق این سبک از موسیقی و همان خواننده هست
مثلا: استاد بینظیر همایون شجریان، استاد علیرضا قربانی، استاد محمد معتمدی و...
و به نظرم اگر سایر خواننده هایی که در این سبکِ همیشه ماندگار فعالیت دارند به انزوا رفتند از ضعف خودشان بوده و به طوری نبض موسیقی اصیل در بین مخاطبشان را نشناخته اند یا در انتخاب شعر و یا ملودی و یا در تنظیم کارها و به کار گیری درست ادوات ساز در موزیکشان سلیقه مخاطب رو به درستی نشناخته اند که نتونستن پا به پای سلیقه مخاطب حرکت رو به جلو داشته باشند
3: چرا جوانان ایران به سبک های عجیب و غریب موسیقی علاقه مند هستند؟ (مشکل از خوانندگان هست یا ذائقه متفاوت است)
نکته اولی که باید بهش اشاره کنم اینه که از نظر من اصلاً هیچ سبک و استایلی در موسیقی عجیب و غریب نیست فقط چون با روحیه شخص سازگاری نداره اینجوری تصور میشه که چقدر میتونه این سبک عجیب باشه
نکته بعد این که در کل، موسیقی که هر انسانی رو جذب میکنه از لحاظ روانشناسی ارتباط مستقیم با احوالات درونی اون انسان داره، به طور مثال شما اگر برای پدر بزرگ نود ساله ای که داری یک موزیک راک پخش کنی قطعاً با عکس العمل جالبی مواجه نمیشی یا بالعکس اگر برای یک نوجوان یا جوانی که پر است از شوق و هیجان یک موزیک اصیل نوستالژیک پخش کنی همان عکس العمل را میبینی
چون موسیقی به طور مستقیم با احوالات هر انسان ارتباط داره و به نظر من تمام سبک های موسیقی سلیقه مخاطب خودشون رو ارضا میکنن و قابل احترام هستن
البته در این شکی نیست که در هر برحه ای از زمان موسیقی به اصطلاح آب دوغ خیاری وجود داره که از لحاظ موسیقیایی و ادبیات فاقد هر گونه ارزش و اعتباره که باز این موضوع هم برمیگرده به احوالات آشفته سازنده اون موزیک و همچنین شنونده و دنبال کننده اون سبک
4: کمبود های موسیقی در کشور چیست؟
از نظر من در کل آموزش موسیقی باید از خانواده ها و در کودکی فرزندان به صورت آکادمیک شروع بشه و هر پدر و مادری موظف هستن که وقتی استعداد موسیقی و علاقه به ساز یا آواز رو در فرزند خودشون میبینن، فرزندشون رو به مؤسسات و آموزشگاه ها بفرستن برای یادگیری درست موسیقی که آینده موسیقی رو در کشور درخشان تر از این که هست ببینیم و موسیقی رو از این زوالی که به سمتش حرکت میکنه نجات بدن
5: آیا موافقین که باند بازی در موسیقی کشور وجود دارد؟
از نظر من در هر جایی از جهان، در هر عرصه ای که پول و ثروت هست باند بازی هم حتماً وجود دارد
باز بر میگردیم به همون مسئله فرهنگسازی خانواده ها که اگر وجود داشت تا حد زیادی باند بازی رو در هر عرصه ای کاهش میداد، فکر میکنی دلیل این باند بازی ها چیه؟
من بهت میگم:
به اصلاح خواننده هایی که برای معروف شدن و ارضای حس شهرت طلبی خودشون تن به هر شرایطی برای رسیدن به اون هدف میدن، چرا؟!
چون چیزی برای ایستادن و جنگیدن ندارن، نه شعر میفهمن و نه میتونن حتی یک مصرع ترانه بنویسن، نه آهنگسازی بلدن که بخوان امیدی به پیشرفت داشته باشن.
بنابراین به هر شرایطی که فقط بتونه اون ها رو به سمت معروفیت ببره تن میدن و نتیجه اش میشه همین باند بازی و فربه شدن سرمایه گذار که هدفی جز چندین برابر کردن سرمایه شون ندارن و کوچیکترین دغدغه و دلهره ای رو برای فرهنگ و هنر این کشور نمیشه ازشون دید
5: میانگین درآمد یک خواننده در کشور چقدره؟
واقعیت اینه که درآمد یک خواننده به دو شکل هست
یکی درآمدش از موسیقی که شامل کنسرت، سمینار و برنامه هایی میشه که اجرا میکنه و دومین شکل درآمد خواننده میتونه مشاغلی باشه که به واسطه شهرت میتونه داشته باشه و ازشون کسب درآمد کنه، باید بهت بگم که خیلی از خواننده ها درآمدشون از کنسرت و مرامسماتی که برای اجرا دعوت میشن خیلی بالا نیست، دلیلش هم اینه اینقدر هستن که این وسط یه پولی باید به جیب بزنن که خواننده پاش به استیج برسه که در آخر خیلی مبلغ زیادی به خود خواننده نخواهد رسید و نکته ای که راجع به روش دوم باید بگم اینه که تمام خواننده ها نمیتونن شغلی رو به غیر از موسیقی دنبال کنن و ازش کسب درآمد کنن و اکثر زمان و انرژیشون رو در موسیقی صرف میکنن و تعداد انگشت شماری هستن که میتونن به واسطه شهرت و ذهن اقتصادیشون به درآمد خوبی برسن
یه دسته از خواننده ها هم هستند که به کمترین درآمد تمامِ خودشون رو به تهیه کننده میفروشن که فقط بتونن استیج رو تجربه کنن که به هر مقصودی که دارن بعد از شهرت برسن، باور میکنی خواننده سراغ دارم که با مبلغ هفت میلیون تومان میره و در کنسرت اجرا میکنه، یعنی کمتر از دستمزد خواننده ای مراسم عروسی اجرا میکنه، فقط به قیمت دیده شدن
6: به نظر شما چند درصد از کنسرت های کشور یا خارج کشور پلی بک هست؟
راجع به این موضوع این روزها زیاد شنیده ام و باید بگم که متاسفانه هست، کم هم نیست، هم در قسمت نوازندگی و هم خود خواننده، در خارج از کشور هم این موضوع هست، فقط با این تفاوت که اگر خواننده توانایی زنده خوندن نداره در عوض گروهی رو برای اجرا انتخاب میکنه که مخاطب از کنسرتی که میره لذت میبره و شاید خیلی هم به چشم نیاد پلی بک کردن خواننده، اما در ایران کنسرت ها جای هیچ گونه اجرایی جز نوازندگی و خوانندگی ندارن و وقتی خواننده هم پلی بک کنه، اون هم با این وضعیت لیپسینگ ضعیف و اجرای بی کیفیت به نظرم میتونه اون رو کنسرت رو به یک (جُنگِ شبانه) تبدیل کنه
7: علت اصلی مهاجرت تعدادی از خوانندگان در کشور چیست؟
ببینید من فقط میتونم نظر بدم، نمیتونم علت اصلی رو بگم که این موضوع برای هر خواننده میتونه متفاوت باشه
یه سری خواننده ها دلیل رفتنشون میتونه این باشه که به واسطه مافیای موجود در موزیک آینده ای برای خودشون نمیبینن، یه گروهی هم میتونن به خاطر پیشرفتشون در تحصیلات آکادمیک موسیقی مهاجرت کرده باشن، دلیل مهاجرت یه گروهی میتونه این باشه که نمیتونن با قوانین موجود در کشور کنار بیان و دلشون فضای دیگه ای رو میخواد، دلایل زیاد دیگه ای میتونه واسه مهاجرت باشه اما به نظرم آخر همه دلایل نا امیدی هست، آدم معمولا از جایی میره که ازش نا امید میشه
8: چند تا کار جدید آماده کردید و قراره که منتشر بشه؟
کار جدید که هر روز ساخته میشه اما هم به علت وسواس شخصی خودم و هم سرعت تغییر سلیقه موسیقی در کشور یه مقدار تا الان کم کار منتشر کردم، اما میخوام این نوید رو به کسایی که یه کوچولو من رو دوست دارن و دنبال میکنن بدم که ازین به بعد خیلی پُر کار تر هستم و به امید خدا همصدایی نزدیکه