برناردو برتولوچی در 77 سالگی درگذشت
«برتولوچی» در هفتادمین جشنواره فیلم ونیز در سال 2013 در مسند ریاست هیات داوران قرار داشت که در نهایت به همراه هیاتداوران فیلم مستند «Sacro Gra» را به عنوان برنده شیر طلای این رویداد سینمایی معتبر معرفی کردند.
برناردو برتولوچی کارگردان نامدار و برنده اسکار ایتالیایی فیلمهایی چون «آخرین تانگو در پاریس» و «آخرین امپراتور» در سن 77 سالگی درگذشت.
به گزارش ورایتی، این کارگردان ایتالیایی چندین سال درگیر مبارزه با بیماری سرطان بود و بیش از یک دهه اخیر، زندگی خود را روی صندلی چرخ دار سپری کرد.
وی متولد 16 مارس 1940 در شهر پارما، به عنوان بزرگترین فرزند خانواده از پدری شاعر، مورخ هنر و منتقد فیلم متولد شد.
او در چنین محیطی رشد کرده بود در 15 سالگی شروع به نوشتن کرد، ابتدا با فعالیتهای ادبی در دانشگاه رم کار هنری خود را آغاز کرد و مدتی بعد اولین رمان خود را نوشت که چندین جایزهی معتبر دریافت کرد.
سوابق هنری پدر برتولوچی به او کمک فراوانی کرد، «پیر پائولو پازولینی»، فیلمساز بزرگ ایتالیایی برای انتشار نخستین کتاب برتولوچی کمک فراوانی به او کرد و همچنین در سال 1961 برتولوچی به عنوان دستیار اول پازولینی در فیلم «آکاتونه» با او همکاری کرد.
وی از کارگردانان نئورئالیست ایتالیا بهشمار میرود که با ورود به سینما در چند فیلم دستیار کارگردانان سرشناس ایتالیا، ازجمله «پازولینی» بود. «برتولوچی» برای فیلمهای «آخرین تانگو در پاریس» و «آخرین امپراتور» کاندیدای جایزهی اسکار شد.
این کارگردان ایتالیایی 75 ساله خالق آثار بهیادماندنی چون «آخرین تانگو در پاریس» و «آخرین امپراتور» است که طی پنج دهه فعالیت سینمایی، حدود 15 فیلم سینمایی ساخته که آثار تحسینشدهای چون «1900»، «آسمان سرپناه»، «خیالبافها» و «بودای کوچک» از آن جملهاند.
وی در سال 1987 با فیلم «آخرین امپراتور» برنده 9 جایزهی اسکار شد که جایزه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را دریافت کرد. این فیلم جایزه بهترین فیلم بافتا و بهترین کارگردانی گلدن کلوب را نیز برای وی به همراه آورد.
«برتولوچی» که دوبار در سالهای 1996 و 1981 نامزد نخل طلای کن بود، با فیلم «آخرین امپراتور» جایزه بهترین فیلم خارجی سزار فرانسه و جایزه ویژه هیات داوران جوایز فیلم اروپا را گرفت و در سال 1997 یوزپلنگ افتخاری لوکارنو و در سال 2007 شیر طلای افتخاری ونیز را کسب کرد.
برتولوچی که سال 2010 نخل طلای افتخاری جشنواره کن را به پاس یک عمر دستاورد سینمایی کسب کرد، آخرین ساخته کامل شده وی پس از 10 سال فیلم «من و تو» بود که در قالب سهبعدی با نگاهی به داستان کوتاهی از «نیکولا آمانیتی» نویسنده ایتالیایی ساخته شد. داستان فیلم «من و تو» زندگی پسری نوجوان و خواهرش را به تصویر میکشد که معتاد است، پسر با وجود درون گرایی و مسائل خاصاش تلاش می کند، حامی خواهرش هم باشد.
«برتولوچی» در هفتادمین جشنواره فیلم ونیز در سال 2013 در مسند ریاست هیات داوران قرار داشت که در نهایت به همراه هیاتداوران فیلم مستند «Sacro Gra» را به عنوان برنده شیر طلای این رویداد سینمایی معتبر معرفی کردند.
«پیش از انقلاب» (1964)، «جاده نفت» (1965)، «عشق و خشم» (1969)، «دنبالهرو» (1970)، «1900» (1976)، «ماه» (1979)، «آسمان سرپناه» (1990)، «بودای کوچک» (1993)، «زیبایی ربوده شده» (1996)،«محصور» (1998)، یک اپیزود از فیلم «دقایق مرده: ویولونسل»(2002) و «رویابینها» (2003) از دیگر مهمترین آثار «برناردو برتولوچی» محسوب میشوند.