برنامه تاکتیکی مجیدی «قاطی» داشت / گل‌محمدی با کمک استقلالی‌ها گریخت
دربی نود و پنجم استقلال و پرسپولیس برخلاف تصوراتی که از قبل وجود داشت نمایشی با کیفیت پایین تر از دربی های قبلی بود و بیشتر از بار فنی این «بی‌اخلاقی» و «عصبانیت» ها بود که به چشم آمد.
دربی نود و پنجم استقلال و پرسپولیس برخلاف تصوراتی که از قبل وجود داشت نمایشی با کیفیت پایین تر از دربی های قبلی بود و بیشتر از بار فنی این «بی‌اخلاقی» و «عصبانیت» ها بود که به چشم آمد.
خبرگزاری مهر - گروه ورزشی: کیفیت فنی دو دیدار قبلی پرسپولیس و استقلال در لیگ برتر و جام حذفی که بدون حضور تماشاگران برگزار شد، این امیدواری را ایجاد کرد که دیدار سوم دو تیم نیز با توجه به تفکرات فرهاد مجیدی و یحیی گل‌محمدی و وعده‌هایی که آنها داده بودند، جذاب، تهاجمی و پرگل باشد اما آنچه در پایان دربی نود و پنجم رقم خورد خلاف این تصور را ثابت کرد.
وعده هایی که محقق نشد
سرمربی دو تیم استقلال و پرسپولیس در نشست های خبری قبل از بازی تاکید کردند که به دنبال ارائه فوتبال تهاجمی و رسیدن به پیروزی در این دیدار هستند. همین امر هواداران را امیدوار کرد شاهد دیداری جذاب و تماشایی با موقعیت های گل پرتعداد باشند اما در طول 90 دقیقه دو تیم نتوانستند به اندازه انگشتان یک دست هم موقعیت مطلوب گلزنی ایجاد کنند و هر چند بازی سرعتی و تهاجمی بود اما تماشایی و پرخطر نبود.
صحنه ای که دست مجیدی را رو کرد
در حالی که هنوز دقایق زیادی از بازی نگذشته بود و برخورد زیادی بین بازیکنان صورت نگرفته بود، سیاوش یزدانی در صحنه ای که با شهریار مغانلو برخورد کرد - و این صحنه بارها در طول بازی تکرار شد - چهره عصبانی و خشن او نشان می داد برای از کار انداختن مهاجم سرخپوشان برنامه دیگری از مسائل فنی دارد. تکرار این صحنه در طول بازی نشان داد که یا خود یزدانی تصمیم به «روی اعصاب» رفتن مهاجم حریف گرفته یا یکی از توصیه های کادر فنی این تیم برای از کار انداختن مهاجم پرسپولیس است.
بی اخلاقی «قاطی» برنامه های تاکتیکی
آنچه تصاویر نشان می داد خشونت مدافعان استقلال به ویژه سیاوش یزدانی هنگام برخورد با مهاجمان پرسپولیس بود که نشان می داد تاکتیکی که مجیدی برای استقلال در نظر گرفته «قاطی» دارد چرا که مدافعان استقلال به دنبال مهار فنی مهاجمان حریف نبودند و از همان دقایق اول دنبال عصبانی کردن مغانلو و خارج کردن او از بازی بودند. هر چند این حربه هم خیلی کارگر نیفتاد و مغانلو روی گل پرسپولیس تاثیرگذارترین فرد بود.
درگیری فنی و فیزیکی در اولویت
هر چند انتظار می رفت بازیکنان دو تیم که بدون حضور تماشاگران روبروی هم قرار می گرفتند به دور از هر گونه تنش و درگیری فقط به فکر ارائه فوتبال زیبا باشند اما متاسفانه در اکثر درگیری هایی که صورت می گرفت بازیکنان هر دو تیم عصبانی و پرخاشگر بودند و صحنه هایی را ایجاد کردند که باعث تنش در بازی شد. سرخابی ها در این بازی تا توانستند سر داور فریاد زدند و الفاظی را در طول بازی به کار بردند که از میکروفن های کنار زمین به راحتی شنیده می شد و باعث تاسف شنونده ها شد!
استقلالی ها علیه خودشان
بازیکنان استقلال که در لیگ قهرمانان آسیا با آرامش بالایی به میدان رفتند و همین آرامش باعث شد نمایش قابل قبولی داشته باشند و در نهایت راهی مرحله بعدی این مسابقات شوند، در دربی نود و پنجم از همان ابتدای بازی این آرامش را نداشتند و آشفتگی بالایی در بین رفتار آنها دیده می شد. همین ناآرامی بزرگترین لطمه را به کار گروهی این تیم زد چرا که بازیکنان استقلال بسیار عجول و سرآسمیه بودند و نتوانستند تفکرات کادر فنی را در زمین پیاده کنند.
گریختن گل محمدی با کمک استقلالی ها
یحیی گل محمدی که در دیدار با سپاهان تیمش را تا آستانه پیروزی برده بود و با یک گل از حریف پیش بود در دقایق پایانی آن دیدار اسیر تفکرات تاکتیکی حریف شد و روی یک ارسال و حضور بازیکن بلند قامتی چون کی روش و ضربه تمام کننده محمد محبی سه امتیاز حساس را با یک امتیاز عوض کرد. در دیدار با استقلال هم همین سرنوشت در انتظار گل محمدی بود اما بازیکنان استقلال در چند صحنه علیه خودشان رفتار کردند و اجازه ندادند سرنوشت بازی با سپاهان دوباره تکرار شود. ضربه سری که شیخ دیاباته زد و توپ را از روی سر اسماعیلی دور کرد نمونه این اقدام علیه خود بود.
بی فرهنگی در باشگاه های فرهنگی
سالهاست در مورد خلا بزرگ فرهنگی در تیم های بزرگ صحبت شده و با هر درگیری و اتفاق تلخی عنوان شده چرا باشگاه های ورزشی که عنوان فرهنگی را هم با خود یدک می کشند به این بخش مهم توجه نمی کنند و اکثر بازیکنانشان رفتاری غیراخلاقی در زمین دارند. در دقایق پایانی دربی نود و پنجم بازهم این خلا بزرگ به چشم آمد و بازیکنان دو تیم به خاطر یک خطا به جان هم افتادند و صحنه های زشتی را رقم زدند. این بی فرهنگی لطمات زیادی به فوتبال ایران زده و ظاهرا هیچ مسئولی هم در فدراسیون، سازمان لیگ و این دو باشگاه نیست که دغدغه پر کردن آن را داشته باشد.
