برکت تولد فرزندانم را حس کردم / امکانات جای برادر و خواهر را نمی‌گیرد!
خانم طیبه بهرامی پرستار و مادر چهار فرزند خردسالان مازندرانی معتقد است هر چه در زندگی دارد به برکت وجود فرزندان و روزی بابرکتی است که خداوند برایشان رقم زده.
به گزارش مشرق،این روزها از ناز و اداهای جوانان برای ازدواج و بچه‌دار شدن که بگذریم، فقط پای مادیات را پیش می‌کشند؛ اما در این میان افرادی هستند که لذت دورهمی و جمع‌های خانوادگی و چشیدن طعم شیرین وجود فرزندان‌شان را با چیز دیگری عوض نمی‌کنند.
هر قدر خبرهای مربوط به سیاه‌چاله و پرتگاه جمعیت خاطرمان را مکدر کند، اما نشستن پای صحبت خانواده‌هایی پرجمعیت که برای خیلی‌ها تبدیل به حسرت بزرگی شده، می‌شود یک دنیا خاطره، ست.
این موضوع تا حدی پیش رفته که این جمله‌ی معروف "یکی کمه و دو تا زیاده" دیگر کمتر از زبان خانواده‌ها شنیده می‌شود؛ ولی در مقابل ِاین تفکر، هستند کسانی که معتقدند تعداد فرزندان زیاد، نه‌تنها محدودیت و مانعی برای رسیدن به اهداف و آرزوها نیست بلکه مایه‌ی رسیدن به تک‌تک آرزوها نیز می‌شود.
*برکت حضور فرزندان در خانواده
خانم طیبه بهرامی متولد سال 65 که در بیمارستان عزیزی شهرستان جویبار کار می‌کند جزو همان نمونه‌هایی است که معتقد است هر چه در زندگی دارد به برکت وجود فرزندان و روزی بابرکتی است که خداوند برایشان رقم زده.
*دورهمی خانوادگی؛ لذتی وصف‌ناپذیر
خانم بهرامی دارای چهار فرزند به نام‌های طه 9 ساله، فاطمه و زهرا دوقلوهای 6 ساله و ضحا 2.5 ساله است که در کنار شغل پرستاری و شب‌کاری نه‌تنها وقت کم نمی‌آورد، بلکه معتقد است وقتی در جمع فرزندانش هست خستگی برایش معنا ندارد.
این پرستار در گفت‌وگو با فارس می‌گوید: فرزند اولم آقا طه 2 سال و 8 ماهه بود که دوقلوها به دنیا آمدند و دوقلوها هم سه ساله بودند که آخرین فرزندم به دنیا آمد. بچه‌ها که کوچک‌تر بودند شاید برایم سخت بود اما حس خوبی که با حضورشان داشتم همه سختی‌ها را آسان می‌کرد.
* از ابتدا دوست داشتم صاحب 4 فرزند باشم
از همان ابتدای ازدواجم دوست داشتم صاحب 4 فرزند باشم و حتی من و همسرم اسم‌های‌شان را هم انتخاب کرده بودیم و خوشحالم که لیاقت مادر بودن نصیبم شده.
گاهی نگران نگهداری و تربیت فرزندانم می‌شدم ولی با اینکه خانواده‌های‌مان نزدیک ما نبودند، اما از پس نگهداری خوب برآمدم و امیدوارم از عهده تربیت هم برآیم.
*همه خلأها را امکانات پر نمی‌کند
به آنهایی که اول راه زندگی هستند توصیه می‌کنم تجربه مرا مبنی بر اینکه دست خدا را در زندگی دیده‌ام، باور کنند. چون همه خلأهای بچه‌ها را امکانات پر نمی‌کند و آنها نیاز به خواهر و برادر دارند زیرا این انرژی‌ها تقسیم می‌شود.
*برکت حضور فرزندان در منزل را به عینه دیدم
این پرستار می‌گوید: والدینی که تک‌فرزند دارند از فراهم بودن رفاه مادی برای دلبندشان می‌گویند و تمام دغدغه‌شان نیز همین است. ولی با تولد هر کدام از فرزندانم، نه‌تنها عرصه بر ما تنگ‌تر نشد، بلکه یک فرصت اقتصادی جدیدی نیز برای‌مان مهیا شد و خدا را شاکرم که چرخ زندگی‌مان آبرومندانه می‌چرخد، چون اعتقاد کامل دارم خداوند ما را تنها نمی‌گذارد.
ما در رشد و تعالی فرزندان‌مان تنها نیستیم؛ وقتی اراده خدا هست باید بدانیم که تنها نیستیم. بنده با همین روحیه سراسر امید، همواره به فرزندانم تلاش کردن را یاد می‌دهم تا بتوانند مسیر خود را پیدا کنند و تلاشگر باشند نه مصرف کننده.
*دورهمی خانوادگی را دوست دارم
خانم بهرامی معتقد است، ما خودمان در خانواده‌ای پرجمعیت بزرگ شدیم و این دورهمی را دوست داشتیم بنابراین نباید فرزندان‌مان را هم از این نعمت محروم کنیم.
*بچه می‌خواهی چکار؟!
بعضی وقتا کنایه می‌شنوم که می‌گویند "این همه بچه می‌خواستی چکار" ولی به نظرم خداوند همه چیز را ردیف می‌کند فقط باید انسان اعتقاد کامل داشته‌باشد. البته این اعتقاد از روزی که متولد شدیم در ما نهادینه و در دوران تربیت‌مان هم تقویت شد. به همین علت به "روزی‌رسان بودن خداوند" ایمان راسخ داشتم.
*خدا روزی رسونه، شاید احساس شود؛ دیر برسونه، اما می‌رسونه
این پرستار می‌گوید، به عینه اینکه می‌گویند"خدا می‌رسونه" را لمس کردم، شاید دیر برسد ولی می‌رسد و بابرکت هم می‌رسد! همان زمانی که دنبال خانه بودیم طوری خانه برای‌مان جور شد که خودمان هم تعجب کردیم.
*تولد دوقلوها با اولین روز کاری همسرم همزمان شد
خانم بهرامی می‌گوید: موضوع دیگری که به لطف خدا بیشتر پی‌بردم این بود که روز تولد دوقلوها با شروع اولین روز کاری پدرشان همزمان بود و به‌عنوان کارشناس حرفه‌ای در اداره‌ی بهداشت کارش را شروع کرد.
در پایان گلایه‌ای از دولت دارم و آن اینست که: چرا در بحث حمایت از خانواده و جمعیت، شرط سال 1400 را اعلام کردند؟ خیلی از خانواده‌ها هستند که فرزندان کوچک متولدِ ماقبل از 1400 دارند ولی برخی تشویقات شامل حال‌شان نمی‌شود. درحالیکه انتظار داریم این شرط‌های تشویقی بازنگری شوند.
* داشتن فرزند مسؤولیتی ملی است
عباس سیفی شورکلایی همسر خانم بهرامی معتقد است، خانواده‌ها نباید به تک‌فرزندی اکتفا کنند، چراکه بسیاری از خانواده‌ها که به تک‌فرزندی اکتفاکردند، بعدها برای فرزند دوم و یا چالش اختلاف سنی فرزندان بعدی دچار مشکل شدند.
معتقدیم داشتن فرزند رسالتی ملی است و خانواده‌ها نباید در این زمینه ترس و دغده‌ای داشته‌باشند.
آقای شورکلایی می‌گوید: باید از همسرم باوجود مشغله کاری تشکر کنم چرا که به تناسب شغل‌شان، مسؤولیت و شب‌کاری های زیادی در بیمارستان دارند.
*سالمندیِ بیش از 15 درصد از جمعیت مازندران
فرهاد غلامی رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران با بیان اینکه تنها 42 درصد از جمعیت مازندران در محدوده نرمال قرار دارند، افزود: 15.4 درصد جمعیت استان، سالمندان 60 سال به بالا هستند.
وی هشدار داد: تا 30 سال آینده 40 درصد جمعیت استان سالمند خواهندبود و 40 درصد نیز یا مجرد هستند و یا دارای یک فرزند.
خانم بهرامی و صدها نفر همانند ایشان به‌عنوان "دوستداران خانواده" به طرح جوانی جمعیت کمک کردند که انتظار داریم خانواده‌های دیگر فقط با فکر تامین امکانات مادی از این مسؤولیت اجتماعی شانه خالی نکنند.
منبع: فارس
