بین فرد دروغگو و تمدن دروغگو باید فرق بگذاریم

به گزارش مشرق، علی مهدیان در کانال تلگرامی خود مطلبی را به مناسبت شهادت امام عسکری (ع) با عنوان تمدن دروغ منتشر کرد:

یک روایت معروفی از امام عسکری ع هست که زیاد شنیده ایم.

قال الامامُ الزَکیُ العَسکَری علیه السلام: جُعِلَتِ الخَبائِثُ کُلُها فی بَیت، وَ جُعِلَ مِفتاحُها الکِذبُ.[جامع الاخبار ص 418 ح 1162]

امام عسکری علیه السلام فرمود: تمام پلیدیها در خانه ای گردآمده و کلید آنها دروغگویی قرار داده شده است.

این چند روز چند خبر از این قبیل شنیدیم. مثلا اروپا هم علنا زیر قرارش زد در قصه برجام. این یعنی قول و قرارشان دروغ بود. ابتدای دهه هشتاد هم بعد مذاکرات با روحانی که ان روز دبیر شعام بود، دروغ گفتند. داستان برجام با کذب اوباما شروع شد. نامه سراسر کذب گویی اوباما که به رهبری نوشت نمونه دیگر بود. هم او با «دبه» کردن و هم بعدتر ترامپ با «پاره کردن توافق» نشان دادند دروغ گفتند. حالا هم اروپا. یا مثلا امسال در یک سالگی اغتشاشات علنا بسیاری از مخالفین اسم و رسم دار اعلام کردند که حجم بالایی از اخبار یا اکثر اخبار سال گذشته شان از اساس دروغ بود.

واقعا هم حجم دروغها اعجاب آور بود.

اما از این ها بگذاریم. سخن مهمتری به نظرم وجود دارد. ما بین فرد دروغگو و تمدن دروغگو باید فرق بگذاریم. گاهی یک گوشه ای یک نفر از مسوولین غرب دروغ میگوید گاهی کل ساختار تمدن دروغ است. یعنی مبانی و نظام تصمیمات و ساختارها و کل چارچوبهای نگرشی و نرم افزار ذهنی و خلاصه همگی در مبنا و بنا دروغ است. چندی قبل در لیبرال بودن دموکرات بودن رهبری اشاره کرد به این دروغ و کذب کلان و کلی. در سخنان رییس جمهور عزیز در آمریکا هم همین دروغ گویی ساختار و هویت غربی فریاد زده شد.

مساله را سیاسی صرفا نباید دید. اینها در مبانی معرفتی بریدن از واقعیت و رفتن به ساختن قصه در ذهن و انسجام گرایی خودساخته، در فلسفه روی آوردن به ظاهرگرایی ماتریالیستی و یا ذهن گرایی ایده آلیستی، در انسان شناسی نشاندن حیوانیت انسان به نام اومانیسم به جای کرامت انسانی، در بحث از قانون و حقوق چه آن را انشا بشر بدانیم چه کشف واقع، انشاش با نشاندن کسی که حق اراده کردن ندارد و در کشف قانون با نشاندن سطح ظاهری عالم و حیوانی انسان به جای کل واقعیت آن، یعنی دروغ و دروغ، در سیاست با روح ماکیاولی اش مبتنی بر دروغ، اخلاقش و نسبیت آن، نفی هنجارها و نابود کردنش در عرصه قانون و حاکمیت، اقتصادش دروغ، رفاه یک عده و له شدن بسیاری، آزادی خواهی اش اثبات آزادی جمع کوچکی و حذف جماعت بسیار، ساختار رسانه ای و هنری غرب را ببینید، نظام دانشی و مدیریت علم را ببینید، نظام تعلیمی تربیتی شان را مشاهده کنید، مبتنی بر خلاقیت بدون تسلیم و تعبد به واقعیت. همه جا دروغ، دموکراسی اش دروغ، حقوق بشرش دروغ، کل ساختار یک تمدن بالکل دروغ در دروغ در دروغ. چرا؟

دروغ و کذب در مقام توصیف برای شیطان و طاغوت لازم است چون باید آنچه او میخواهد ببینی تا همانطور که او میخواهد تصمیم بگیری. در مقام عمل هم چاره ای نیست جز اینکه استکبار و استعلا در ذات غرب برای آنکه پنهان بماند باید ظاهرش تزیین شود به آنچه مردم میپسندند. شیطان اگر آنچه هست را بروز دهد مردم پس میزنند پس باید مثل گرگ داستان شنگول و منگول خود را پنهان کند تا در بیت نفس انسانها راه پیدا کند.

در فلسفه اسلامی توضیح میدهند که دور افتادن از واقعیت یعنی دور افتادن از توحید. فلسفه برای همین با تسلیم مقابل واقعیت شروع میشود یعنی خود علم. اندیشه یعنی یافتن و یافتن چیزی نیست جز تسلیم واقع شدن. صدق در عمل نیز هماهنگی اراده است با آنچه واقعیت عالم که درست میدانید یعنی تسلیم اراده او بودن در همه سطوح و ساحتهای زندگی و جانمان.

این چنین است که تسلیم شدن روی دیگر سکه آزاد شدن است. از هر چه ظلم و استکبار و کشش به سوی غیر او است. در اخلاق امام ره نشان میدهد که چگونه میل به بینهایت حقیقت تمایلات ما است و میل به هر ناقصی و نقصی در عالم یک دروغ بزرگ است که نفس به خود میگوید.

اینگونه دروغ مفتاح بیت تمدن غرب است. یعنی اساسا با کذب وارد این تمدن میشوی. کلش دروغ است. هر آنچه از غرب میبینید را دوباره با این کلید تقریر کنید. فکرش را، علمش را قدرتش را ساختار ها و نظام اجتماعی اش را، سبک زندگی اش را، همه و همه را. تمدن را میگویم با همه ابهتی که برای عده ای دارد.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.