بی‌برنامه‌ها آسیب بیش‌تری می‌بینند / اعتیاد رسانه‌ای یکی از آسیب‌های ماندن طولانی مدت در خانه
حجت‌الاسلام عباسی گفت: با توجه به خارج نشدن از منزل، ارتباط افراد با یکدیگر از طریق فضای مجازی است؛ این ارتباط خواه از طریق تلویزیون به عنوان رسانه‌ی یکطرفه و خواه از طریق رسانه‌های مجازی دوطرفه باشد، می‌تواند یک ملت معتاد رسانه‌ای در پایان تعطیلات تربیت کند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح قزوین؛ چند ماهی از ورود ویروس کرونا به کشور و تعطیلی مدارس و دانشگاه‌ها می‌گذرد، حضور طولانی مدت افراد اعم از کودکان، نوجوانان، جوانان و بزرگسالان در منزل می‌تواند آسیب‌هایی به همراه داشته باشد که جلوگیری از آنها نیازمند آگاهی و مدیریت صحیح خانواده‌هاست.
برای پاسخ به سوالاتمان درباره‌ی آسیب‌های ماندن در خانه و فرصت‌ها و تهدیدهای آن به سراغ حجت الاسلام عباسی مسئول موسسه مشاوره انشاء قزوین رفتیم که حاصل این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.
حجت‌الاسلام عباسی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی صبح قزوین اظهار کرد: بچه‌ها نیاز به بازی با گروه همسالان خود دارند که این نیاز به دلیل کم بودن تعداد فرزندان در خانه تامین نمی‌شود و آنها با همسالان خود در مهدکودک و مهدقرآن بازی می‌کنند. از این جهت باید توجه داشت که در دوران قرنطینه خانگی نیاز بازی بچه‌ها تامین نمی‌شود.
آسیب‌هایی که باید نسبت به آنها هوشیار باشیم
وی افزود: کودکان مدرسه‌ای و سنین بالاتر نیز دچار رهاشدگی می‌شوند، زیرا تاکنون ملزم به آموزش، کلاس و تکلیف بودند و اکنون با نبود این الزامات کودکان به آسیب‌های همیشگی دچار می‌شوند؛ این فضا باید مدیریت شود و در صورت رهاشدن و عدم استفاده بهینه، دامن خانواده را خواهد گرفت. این کارشناس خانواده با تاکید بر نقش پدر در مدیریت این دوران تصریح کرد: پدری که اهل تعامل نیست، حوصله‌ی بچه‌ها را ندارد، اهل ورزش نیست، اعتیاد رسانه‌ای دارد و تنبل و پرخور است، نمی‌تواند مدیریت درستی بر فضا داشته باشد.
مسئول موسسه مشاوره انشاء قزوین تشریح کرد: موضوع تعطیلات طولانی مدت را در سه بعد تهدیدها، فرصت‌ها و برنامه‌ها می‌توان بررسی کرد. در تعطیلات تهدیدهایی برای اعضای خانواده وجود دارد و نخستین آن بی‌حوصلگی است، زیرا اعضای خانواده در یک بازه‌ی طولانی در محدوده‌ای خاص قرار می‌گیرند؛ محیط تکراری، برنامه‌های تلویزیونی تکراری و بازی‌های تکراری همه موجب بی‌حوصلگی می‌شود.
وی اضافه کرد: آسیب بعدی بی‌برنامگی است و افراد بی‌برنامه در این دوران بیش‌تر آسیب می‌بینند. بیماری‌های ناشی از بیکاری و بیرون نیامدن از منزل آسیب دیگری است که از آن میان می‌توان ایجاد مشکلات قلبی و عروقی، اضافه وزن و عدم تحرک را نام برد.
این کارشناس تربیتی با اشاره به اعتیاد رسانه‌ای به عنوان یکی از آسیب‌های ماندن طولانی مدت در خانه ابراز کرد: با توجه به خارج نشدن از منزل، ارتباط افراد با یکدیگر از طریق فضای مجازی است؛ این ارتباط خواه از طریق تلویزیون به عنوان رسانه‌ی یکطرفه و خواه از طریق رسانه‌های مجازی دوطرفه باشد، می‌تواند یک ملت معتاد رسانه‌ای در پایان تعطیلات تربیت کند. از لذت حضور کنار خانواده تا جبران کارهای عقب افتاده
عباسی ادامه داد: در مباحث تربیتی برای تغییر یک خلق‌وخو 40 روز زمان لازم است، لذا این تعطیلات طولانی مدت می‌تواند موجب ایجاد عادت‌های نادرست شده و با توجه به مدنی بالطبع بودن انسان، حضور نداشتن طولانی مدت در اجتماع اختلالاتی ایجاد می‌کند؛ از سوی دیگر می‌تواند فرصتی برای انجام کارهای مفید و عادت‌های نیک باشد.
این کارشناس خانواده با اشاره به فرصت‌های این تعطیلات اعلام کرد: بودن در کنار خانواده به ویژه برای پدران و مادران شاغل، فرصت مغتنمی است تا مشکلاتی که طی سال به دلیل مشغله‌ی زیاد ایجاد شده بود را برطرف و روابط را ترمیم کنند.
عباسی افزود: فرصت دوم، به دست آمدن فرصت مطالعاتی برای اهالی مطالعه، طلاب و دانشگاهیان است. دیگر فرصتی که با توجه به وجود فضای مجازی می‌توان به آن اشاره کرد، آموختن است؛ افراد می‌توانند در این دوره یک مهارت مانند کامپیوتر و هنرهایی چون گلدوزی و آشپزی را با جست‌وجو در فضای مجازی یا از دیگر اعضای خانواده بیاموزند.
وی با تاکید بر ورزش به عنوان دیگر فرصت دوران کرونایی اذعان کرد: ورزش را نه الزاما به شکل خاص و حرفه‌ای، بلکه با استفاده از فضا و امکانات موجود در منزل انجام دهیم، طوری که از عدم تحرک جلوگیری شود.
مسئول موسسه مشاوره انشاء قزوین تصریح کرد: جبران کارهای عقب افتاده را نیز می‌توان یکی از فرصت‌های حضور در خانه برشمرد، همه‌ی ما طی سال کارهای عقب افتاده‌ای داریم و این تعطیلات فرصتی برای جبران آنها فراهم می‌کند.
فرصتی به یادماندنی با یک برنامه‌ریزی صحیح
عباسی در ادامه با اشاره به امکان اجرای برنامه‌های مختلف برای استفاده از فرصت‌ها و جلوگیری از تهدیدها گفت: مدیریت این برنامه‌ها در وهله‌ی اول بر عهده‌ی پدر و با کمک مادر است.
این کارشناس تربیتی اضافه کرد: نخستین برنامه برای بچه‌ها بازی است، با یک جستجوی ساده می‌توانیم تعداد زیادی بازی آپارتمانی بیاموزیم و روزی 30 تا 40 دقیقه را به بازی با بچه‌ها در منزل بگذرانیم. پدر و مادرانی که می‌خواهند فرزندشان بعد از 16-17 سالگی با آنها بماند، از طریق بازی با بچه‌ها در سنین پایین ارتباط صمیمانه برقرار کنند.
وی تاکید کرد: متاسفانه برخی خانواده‌ها از بازی و سرگرمی بچه‌ها غفلت می‌کنند و همین موجب عدم برقراری روابط صمیمانه و تعامل صحیح میان فرزندان و والدین می‌شود.
مسئول موسسه مشاوره انشاء قزوین با بیان فواید بازی بیان کرد: اگر والدین با بچه‌های کوچکشان بازی کنند، هم ارتباط تقویت شده و هم تهدید بی‌حوصلگی برطرف می‌شود. ساخت کاردستی دومین برنامه‌ی پیشنهادی برای این دوران است؛ بچه‌ها می‌توانند از فضای مجازی، تلویزیون و اینترنت کاردستی‌هایی آموخته و در منزل بسازند.
عباسی با اشاره به امکان ارتباط مجازی با اقوام در دوران قرنطینه گفت: سعی کنیم غیرحضوری از حال اقوام خود با خبر شویم و بدانیم که صله رحم در هر زمانی به فراخور شرایط می‌تواند شکل‌های مختلفی به خود بگیرد.
این کارشناس دینی اضافه کرد: تماشای فیلم یکی دیگر از برنامه‌هایی است که یک مدیر فعال و با تدبیر می‌تواند با انتخاب فیلم‌های مناسب برای خانواده خود تدارک ببیند.
وی با بیان اینکه حضور در خانه فرصتی برای انجام اعمال عبادی است، عنوان کرد: در این روزها می‌توانیم از فرصت ماه مبارک رمضان استفاده کرده و به تعالی روحی و معنوی خود بپردازیم، مثلا نمازهای قضای خود را به جا آورده و دیگر اعمال عبادی توصیه شده را انجام دهیم.
با صبوری روزهای سخت را مدیریت کنیم
مسئول موسسه مشاوره انشاء با تاکید بر نقش مهم پدر اظهار کرد: در صورتی که پدر وظیفه‌ی مدیریت را به خوبی انجام دهد، مادر می‌تواند معاون خوبی برای او باشد؛ اما اگر پدر به دلایل موجه یا ناموجه مدیریت درستی نداشته باشد، این کار به عهده‌ی مادر است.
عباسی تشریح کرد: طبعا در شرایط سخت، بحرانی و نامناسبی هستیم و نمی‌توان انتظار حل تمام مشکلات را داشت، از سوی دیگر خیلی نمی‌توانیم فرزندان را مخاطب قرار دهیم و در وهله‌ی اول پدر و مادر باید درک کرده و مراعات حال جوان‌ها را کنند.
این کارشناس تربیتی ادامه داد: به هر میزان که قبلا رابطه‌ی والدین و فرزندان خدشه‌دار شده باشد، اکنون کار سخت‌تر می‌شود؛ زیرا این دوران وقت بهره‌برداری از ارتباطی است که قبلا برقرار شده و در صورت ارتباط ضعیف قبلی، ممکن است به بحران تبدیل شود.
وی در پایان گفت: در روایت داریم که اگر صبور نیستی، خود را صبور نشان بده، چون وقتی کسی خود را شبیه گروهی می‌کند، به تدریج شبیه آنها می‌شود. پس اگر من پدر باحوصله‌ای نیستم، سعی کنم در این مدت خود را با حوصله نشان دهم و بدین طریق خانواده‌ی خود را در تعطیلات مدیریت کنم. انتهای پیام /