تئاتر نیاز به آموختن هر روزه دارد

نمایشنامه «لباسی برای میهمانی» نوشته محمد رحمانیان اقتباسی از نمایشنامه دعوت غلامحسین ساعدی که در این اجرا توسط مهدی قربانی دراماتورژی گردیده است.

در خلاصه این نمایش آمده است: «لباسی برای میهمانی» داستان دختری است که برای آماده شدن و رفتن به یک میهمانی دچار چالش‌های ذهنی و کشمکش‌های درونی می‌گردد.

نمایش «لباسی برای مهمانی» از 27 شهریور تا 18 مهرماه در کارگاه نمایش مجموعه تئاتر شهر در حال اجرا است که آرزو خانی فارغ‌التحصیل رشته ادبیات کارگردانی این نمایش را بر عهده دارد. از این رو به گفت‌وگو با آرزو خانی پرداختیم.

باشگاه خبرنگاران جوان: چه چیزی باعث شد که نمایشنامه «لباسی برای مهمانی» را برای اجرا انتهخاب کردید؟

دلیل انتخاب این نمایشنامه قبل از هرچیزی افتخار اجرا کردن متن آقای رحمانیان بود و بعد جذابیت فضای زنانه و چالش های این نمایشنامه که چگونه عوامل بیرونی و اجتماعی باعث چالش ها و کشمکش های درونی یک زن می شود.

باشگاه خبرنگاران جوان: از سختی های کار بگویید و چه مدت طول کشید تا این نمایش روی صحنه اجرا شود؟

«لباسی برای مهمانی» به عنوان اولین تجربه کارگردانی بنده دو پرسوناژ داشت. این کار سختی های بسیاری به همراه داشت ولی چالش جذابی برای اولین تجربه بنده بود. همچنین مت = ن و گروهم زمان زیادی را صرف این کار کردیم ولی در فرصت کوتاهی این کار دراموتورژی شد. این کار توسط آقای قربانی صورت گرفت که جا دارد از همینجا از ایشان برای کمک های بی دریغشان تشکر کنم.

باشگاه خبرنگاران جوان: پیام این نمایش برای مخاطبان چه چیزی است؟

رابطه‌ای که انسان‌ها با یکدیگر دارند، پیچیده ترین رابطه است، چون انسان هیچ راه فراری ندارد و در عین حال هر آدمی نباید فراموش کند که برای نجات پیدا کردن از افکار مسموم اول به خود نیاز دارد و نه دیگران.

باشگاه خبرنگاران جوان: مجموعه تئاتر شهر چه حمایت هایی داشت تا شما بتوانید کارتان را در این مجموعه روی صحنه اجرا کنید؟

بزرگترین حمایت تئاتر شهر، اعتماد و فرصتی بود که در اختیار من قرار دادن. از این رو از این مجموعه کمال تشکر را دارم و از بزرگوارانی که در این مسیر به من کمک شایانی کردند، سپاسگزار هستم.

باشگاه خبرنگاران جوان: تا به این لحظه تجربه اجرا در یک مجموعه حرفه ای نمایشی چه آورده ای برایتان داشت؟

بزرگترین تجربه اجرا بر روی صحنه تئاتر شهر این بود بدانم هنوز باید بیاموزم و این راه هرچند گاهی هموار و گاهی توأم با چالش های فراوان است اما تئاتر نیاز به آموختن هر روزه دارد.

باشگاه خبرنگاران جوان: نمایش های که در کارگاه نمایش اجرا می‌شوند به دلیل فضای محدود برای تماشاچی، به فروش و برگشت مالی فکر نمی‌کنند و تمرکز خود را برای یک اجرای خوب و تئاتری می‌گذارند. از این رو شما در این تئاتر چقدر سعی کردید تا به فضای اجرای نزدیک شوید و مخاطب خود را درگیر نمایش کنید؟

تمام تلاش ما بر این بود که بتوانیم به فضای مد نظر دست پیدا کنیم که البته به لطف خدا و تلاش های بی وقفه گروه نمایشیمان تا حدود زیادی این امر حاصل شد ولی اصل ماجرا نظر مخاطب است.

باشگاه خبرنگاران جوان: بعد از پایان این نمایش برنامه دیگری برای اجرای نمایش جدید دارید؟

شاید، ولی به این زودی ها خیر. زیرا برای انتخاب نمایشنامه به زمان بیشتری نیاز دارم.

خبرنگار: زهرا بالاور