تفسیر روزنامه دولت از اصل 27 قانون اساسی / منظور تجمعات برای «مطالبه بحق» است نه هر مطالبه‌ای
روزنامه ایران نوشت: زمانی می‌توانیم اسم یک خواسته را «مطالبه بحق» بنامیم که بدانیم دقیقاً از این مطالبه چه می‌خواهیم. اگر قرار باشد که نام هر خواسته‌ای را مطالبه بنامیم چگونه می‌توانیم به عنوان یک شهروند مسئولیت‌پذیر، خواستار فضایی جدی و رسمی برای بیان مطالبات‌مان باشیم؟
مردم می‌توانند نسبت به عملکردها یا تصمیم‌گیری‌ها و سازکارها منتقد باشند. این را اصل 27 قانون‌اساسی ما هم به رسمیت شناخته است. اما سؤال اینجاست اگر این یک حق قانونی است چرا با هر تجمع و خواسته‌ای موافقت نمی‌شود و چرا هنوز برخی از تجمعات غیر قانونی برای رسیدن به خواسته‌هایشان استفاده می‌کنند؟
زمانی می‌توانیم اسم یک خواسته را «مطالبه بحق» بنامیم که بدانیم دقیقاً از این مطالبه چه می‌خواهیم و آیا با کنش ما این خواسته به نتیجه می‌رسد یا نه؟ اگر قرار باشد که نام هر خواسته‌ای را مطالبه بنامیم و از هدف اصلی که برای آن طلبکار شده‌ایم، منحرف شویم، چگونه می‌توانیم به عنوان یک شهروند مسئولیت‌پذیر، خواستار فضایی جدی و رسمی برای بیان مطالبات‌مان باشیم؟ برخی نام این کنش را «مطالبه‌های سردرگم» می‌نامند که چون منشأ و مسیر تحقق آنها مشخص نیست در نهایت به آشوب و بحرانی تبدیل می‌شود که فضای اعتراضات مدنی را با چالش‌های جدی مواجه می‌کند. در مقابل این فضا باعث می‌شود تا فوبیای تجمعات و اعتراضات اجازه ندهد فضای قانونی برای بیان مطالبات ایجاد شود!
بیشتر بخوانید:
21220
کد خبر 1686897