تهیه‌کننده سریال «پسران هور» سکوتش را شکست / ماجرای عذرخواهی که حقیقت نداشت
مجتبی فرآورده، تهیه‌کننده سریال تلویزیونی «پسران هور»، در بیانیه‌ای مفصل نسبت به انتشار اطلاعیه عذرخواهی منسوب به روابط‌عمومی این سریال واکنش نشان داد و آن را «نادرست و مجعول» خواند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، پس از پایان پخش سریال تلویزیونی «پسران هور»، مجتبی فرآورده، تهیه‌کننده این مجموعه، با انتشار بیانیه‌ای مفصل به اطلاعیهای که در هفته‌های نخست پخش سریال با عنوان «عذرخواهی روابط‌عمومی پسران هور از دستگاه قضا» منتشر شده بود واکنش نشان داد.
فرآورده در این بیانیه تأکید کرده است که روابط‌عمومی سریال هیچ‌گاه چنین اطلاعیهای صادر نکرده و متن منتشرشده از سوی سیمافیلم را «مجعول و خلاف واقع» دانسته است. او دلیل سکوت و تأخیر در واکنش رسمی را «حفظ آرامش فضا و پرهیز از جنجال در زمان پخش سریال» عنوان کرده و گفته است: «مانند مادری که برای در امان ماندن فرزندش از هیاهو، مدتی سکوت میکند، ما نیز صبر کردیم تا سریال به پایان برسد.»
تهیه‌کننده «پسران هور» در ادامه، با بازخوانی مستندات تاریخی مربوط به واقعهای که در قسمت نخست سریال بازنمایی شد، تأکید کرده است که روایت ارائه‌شده بر اساس اسناد واقعی دوران دفاع مقدس بوده و هیچ‌گونه اهانتی در آن وجود نداشته است. او در پایان یادآور شده: «برای بازنمایی حقیقت دوران دفاع مقدس و رفتار حقطلبانه شهید علی هاشمی، عذرخواهی مفهومی ندارد؛ ما کنار شهیدان و آرمان‌هایشان ایستادهایم.»
«پسران هور» قصدی برای خدشه به شأن دستگاه قضایی نداشتندمتن بیانیه به این شرح است:
بسمه تعالی
بدون لُکنَت عذرخواهی میکنیم، اما عذرخواهی از چه کسی؟!
بهانه این نوشتار، اطلاعیهای است منتسب به روابط عمومی سریال پسران هور، مبنی بر عذرخواهی روابط عمومی مجموعه «پسران هور» از دستگاه قضا، که در تاریخ 10/7/1404 توسط سیمافیلم منتشر شد.
روابط عمومی سریال پسران هور، هرگز چنین اطلاعیهای صادر نکرده و علت سکوت و تاخیر در تکذیب اطلاعیه، در حکایت آن مادری نهفته است که چندگاهی از طفل خود صرف نظر کرد تا جگرگوشهاش از کوران رخدادها جان سالم به در بَرد. لذا اکنون که سریال به اتمام رسیده، برای تنویر افکار عمومی، ابتداء میزانسی که باعث برخورد شهید علی هاشمی با دادستان وقت سوسنگرد شده است را طبق اسناد تاریخی بازخوانی کرده و سپس نکاتی را معروض میدارد:
1 - در 43 سال پیش، یعنی نیمه مرداد سال 1361 در بحبوحه دفاع مقدس، رژیم بعث عراق شهر بستان را به اشغال خود در آورده و مردم مظلوم و آواره هویزه راهی سوسنگرد میشوند تا سرپناهی بیابند.
2 - مردان رزمنده هویزه، خانوادهها را در چادرهای تدارک دیده شده در سوسنگرد مستقر کرده از سر تیر برای چادرها برق میگیرند و برای دفاع از انقلاب اسلامی و سرزمین ایران راهی میدان نبرد میشوند.
3 - دادستان وقت سوسنگرد بدون درک موقعیت شرایط آوارگان جنگ تحمیلی و شرایط زیست آنان، در غیاب مردان رزمندهای که در جبهه حضور دارند، هم برق زن و بچهها را قطع میکند، و هم برخی از مردان حاضر را دستگیر و به زندان میاندازد.
4 - یکی از رزمندهگان برای مرخصی از جبهه باز میگردد و از پیگیری برای آزادی افراد دستگیر شده توسط دادستان طَرفی نبرده، تظلم و دادخواهی نزد فرمانده وقت سپاه سوسنگرد، شهید علی هاشمی میبرد.
5 - روحیه انقلابی و منش غیرتمندانه و حقطلبانه شهید علی هاشمی باعث سرزنش دادستان وقت سوسنگرد شده و موقیعت جنگی و زمانی و شرایط مکانی آوراگان مظلوم جنگ را به او یادآوری میکند و منجر به آزادی دستگیر شدگان میشود.
نکاتی چند در این خصوص:
پس از پخش اولین قسمت سریال از سیما، تلاش کردیم در فضایی به دور از جنجال، سوءتفاهم ایجاد شده از این حاشیهی بیهوده را حل و فصل کنیم، نامهای تنظیم کردیم بدون عذرخواهی و توضیحاتی را ارائه دادیم، اما آن نامه به تیر غیب گرفتار شد و سیمافیلم اطلاعیهای مجعول، از جانب عوامل سریال، بنام عذرخواهی روابط عمومی سریال پسران هور از دستگاه قضا روانهی نشر کرد که از دیدن آن در بُهت و حیرت فرو رفتیم. با توجه به اینکه فضای دفاع مقدسی سریال اساساً اقتضاء نمیکرد درخواست همکاری، یا مراوده و یا مکاتبهای با مسئولان قوه قضاییه داشته باشیم، روشن نشد اینهمه تشکر و قدردانی پُر طُمطراق از قوه قضاییه بابت کدام همکاری صورت گرفته که ظاهراً باعث حیرت برخی از مسئولان قوه قضاییه هم شده است.
پس از اتمام سریال، درخواست کردیم جلسهای با حضور مدیر سیمافیلم، مدیر مرکز سریال سوره و نمایندگان حقوقی آنان و نماینده قوه قضاییه برگزار شود تا برای جفایی که در حق شهید علی هاشمی صورت گرفته تدبیری اندیشه شود، علی رغم موافقت، اما پس از گذشت بالغ بر 10 روز و پیگیری مدیر مرکز سریال سوره متاسفانه جلسهای برگزار نشد. لذا این نوشته برای یافتن پاسخ به این پرسش منتشر شد، که اطلاعیه عذرخواهی سیمافیلم برای کدام گزاره است؟
عذرخواهی از جانب شهید علی هاشمی است برای رفتار حقطلبانهاش؟ یا عذرخواهی برای بازنمایی واقعهای از دوران دفاع مقدس؟ عذرخواهی برای تصویر صادقانهی رفتار غیرتمندانه و حقطلبانه شهید علی هاشمی؟
یا عذرخواهی برای یادآوری آرمانهای انقلاب اسلامی؟ عذرخواهی از چه روی و از چه کسی؟
اگر قرار به عذرخواهی باشد، باید سر بر تربت پاک شهدای والفجر مقدماتی، شهدای قرارگاه سری نصرت، شهدای عملیات خیبر و دیگر شهدا گذاریم و از آنان پوزش طلبیم که با تمام سعی و تلاشی که صورت گرفت نتوانستهایم گوشهای از رشادتها و دلاوریهایشان در دوران دفاع مقدس را تصویر کنیم.
باید به ارواح طیبه فرماندهان قهرمان این دیار، چون هاشمیها، سالمیها، سیدنورها، رمضانیها، باقریها، باکریها، رشیدها، کاظمیها، خرازیها، همتها، زینالدینها، بقاییها و... که در این سریال به آنان پرداخت شده بگوییم، از اینکه تنها بخش اندکی از فداکاری و دلاورمردی شما گرانمایهگان را به تصویر کشیدهایمیما، شرمندهایم.
باید به روح بلند شهید علی هاشمی عذر تقصیر ببریم که پس از گذشت نزدیک به 35 سال از شهادت او، به همت مرکز سریال سازمان سینمایی سوره، جمعی همپیمان شدند تا راوی صادقی از رشادتها و رادمردیهای او و یاران گرانسنگ او باشند، اما افسوس که ناشکیبایی و بیتدبیری، این روایت ناب را دچار حاشیهای بیمورد کرد.
به صراحت یادآور میشویم برای خلق اثری از دوران دفاع مقدس و تبیین و یادآوری آرمانهای انقلاب اسلامی و تصویرگریِ روایتی صادقانه از رادمردانی که ماندگاری ایران زمین مدیون آنها است و جان فدا کردند تا ایران بماند، عذرخواهی معنی ندارد. ما حق را با حق میسنجیم نه با القاب و منصب!
ما مواضعمان را صریح، شفاف، روشن و بدون لُکنت بیان میکنیم، عهدمان با آرمانهای انقلاب اسلامی و شهدا همچنان پابرجاست و در کنار رفتار انقلابی و حقطلبانهی شهید علی هاشمی ایستادهایم.
کسانی که از رفتار انقلابی و حقطلبانه شهید مظلوم علی هاشمی اعراض میکنند، از پاسداشت کرامت انسانی و آرمانهای خمینی کبیر، که پابرهنگان و کوخنشینان و مستضعفان و آوارگان جنگ تحمیلی را ولی نعمت میدانست و همه کس را در هر مقام و منصب مدیون آنان میپنداشت و به مقام الهی مجاهدانِ رزمگاه خون و شهادت غبطه میخورد، نه از منویات امام راحل استنباط درستی دارند و نه از شرایط دوران دفاع مقدس، که اگر چنین نبود، به رفتار حقطلبانهی قهرمانان بیبدیل آن دوران خُرده نمیگرفتند.
آنچه که بیان شد، مگر چه بود جز روایتی مستند و تصویری از آن دوران تاریخی؟ چه اهانت، یا بیحُرمتی صورت گرفته بود که نیاز به عذرخواهی داشت؟
اگر چنین است، چرا برای تصویر برخی از ناکامیها در عملیات بزرگ خیبر، از ستاد کل نیروهای مسلح، برای واگوییِ به بنبست رسیدن جنگ در سال 1361 از فرماندهان ارتش و سپاه، برای خروج قاچاقی و بدون گذرنامه نیروهای شهید هاشمی برای رفتن به عراق، از نیروی انتظامی و اداره گذرنامه، برای انجام فعالیت نظامی در پوشش جهاد سازندگی، از وزارت جهاد کشاورزی، برای جعل سند و کارتهای شناسایی، از سازمان ثبت اسناد، برای پاره کردن برگههای گزینش توسط شهید علی هاشمی، از اداره کل گزینش سپاه، و.... که در این مجموعهی تلویزیونی به آن پرداخت شده بود عذرخواهی نکردید؟! اگر نمیتوانید برای آرمانها و ارزشها و راه شهدای انقلاب اسلامی سینه سپر کنید، لااقل به رفتارهای انقلابی و حقطلبانهی شهدا خُرده نگیرید و در حق آنان جفا نکنید.
آیا کسی جواب این پرسش را میداند، که چرا باید برای بازگویی و بازنماییِ وقایع تلخ و شیرین دوران دفاع مقدس اظهار ندامت کرد؟! آیا جوانمردی یافت میشود تا از به فراموشی سپرده شدن 35 سالهی قهرمانی بیبدیل چون شهید علی هاشمی عذرخواهی کند؟ آیا کسی هست تا از درد و رنجی که مادر مرحومه و همسر و فرزندان محترم او در سالهای بیخبری و بیقراری، با طعنههای زهرآگین تحمل کردند، دلجویی کند؟ آیا خون شهید علی هاشمی آنقدر حُرمت نداشت که سعه صدر پیشه کنید؟
بر اساس کدام استدلال سُست و بی پایه، برای بازنمایی وقایع تاریخی باید اظهار سرافکندگی و عذرخواهی کرد؟ که اگر چنین شود، وقایع تلخ و شیرینِ تاریخ گرانسنگ دوران دفاع مقدس و تاریخ ملتها به چه کار آید؟ اگر این رویه ناصواب باب شود، بدا به حال راویان اخبار، بدا به حال مورخان، بدا به حال تصویرگرانِ حقایق تاریخی.
ما از امام بزرگوارمان آموختهایم، که عنصر زمان و مکان، در بیان احکام شرعی چنان موثر است که نظر فقیهان را در فتاوا دستخوش تغییر میکند. آیا دو عنصر مهم زمان و مکان برای فهم این روایت تاریخی کارآمد نبود؟ وقایع تاریخی را باید در ظرف زمانی، مکانی و شرایط آن دوران تاریخی و ارزشهای حاکم بر آن جامعه ارزیابی کرد، نه در شرایط و موقعیت جامعهای که در آن زیست میکنیم. جامعهای که ارزشها و آرمانها برای برخی رنگ باخته و القاب و منصبها بر اریکه ارزشها و آرمانها تکیه زده است.
عزیزان، سروران، بزرگواران، در شرایطی که دشمن قدار چنگ و دندان نشان میدهد و پشت مرزهایمان به انتظار نشسته است، بهتر نبود اجازه دهید نسل امروز بدون هیاهو، بیش از گذشته با قهرمانان راستین این مرز و بوم آشنا شود، تا بداند قهرمانان اصیل این دیار، چگونه میاندیشیدند، چگونه میزیستند، چگونه رفتار میکردند، و چگونه خونشان را در راه آرمانهای انقلاب اسلامی و ماندگاری ایران نثار کردند؟