تکریم مادربزرگ و جمله معروف امام حسن (ع) درباره حضرت خدیجه (س)+ فیلم
به گزارش خبرنگار قرآن و فعالیت‌های دینی خبرگزاری فارس، در شب ولادت کریم اهل بیت امام حسن مجتبی (ع)، جمعی از اهالی شعر و فرهنگ و اساتید ادبیات فارسی میهمان رهبر انقلاب بودند و برخی از شعرا به شعرخوانی از جمله شعری درباره مادربزرگ پرداختند. رهبر انقلاب خطاب به شاعر این شعر گفتند: چه کار خوبی کردید برای مادربزرگ شعر گفتید!
متن این شعر را در ادامه می‌خوانید:
مادر بزرگ عطر برنج شمال بود
مادر بزرگ عطر برنج شمال بود کم بود نان سفر‌ه‌اش اما حلال بود
در دست‌های ظرف گل سرخی‌اش مدام یک قاچ سیب و چند پَر پرتقال بود
یادش بخیر آمدن از خانه عزیز بی‌پاکت نخودچی و کشمش محال بود
با او همیشه قصه و سوغاتی و غزل با او به قول ما نوه‌ها عشق و حال بود
غیر از علی نبرد به لب نان دیگری پیشش پدربزرگ تمام و کمال بود
مادربزرگ سوی خدای بزرگ رفت او مُرد این همیشه برایم سوال بود
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق او هست خواجه شعر تو شاهد مثال بود
جمله معروفی که امام حسن (ع) درباره مادربزرگشان گفت
اما نکته جالب این است که تکریم و اهمیت به مادربزرگ در سیره امام حسن مجتبی هم دیده می‌شود و حضرت از اینکه نوه حضرت خدیجه (س) است به خودشان می‌بالد. اما اصل ماجرا چیست؟
ابن شهر آشوب روایتی نقل می‌کند: امام مجتبی (ع) خود را شبیه‌ترین فرد به حضرت خدیجه کبری (س) معرفی می‌کند و می‌نویسد: حسن بن علی بن ابی‌طالب (ع) درباره آیه شریفه «فِی أَیِ صُورَه ما شاءَ رَکَبَکَ»؛ به هر صورتی که خواست، تو را ترکیب کرد. فرمودند: خدای سبحان علی بن ابی‌طالب را در صُلب ابوطالب به صورت محمد (ص) آفرید، از این رو شبیه‌ترین مردم به رسول خدا (ص) علی بود و حسین بن علی شبیه‌ترین مردم به فاطمه (س) است و من شبیه‌ترین مردم به خدیجه کبری (ع) هستم.
امام حسن مجتبی (ع) در اینجا یک بحث اخلاقی کاربردی خانوادگی را جا انداختند و آن مسأله تکریم مادر بزرگ است و می‌فرماید: «کُنتُ أنا أشبَهَ الناسِ بِخدیجهَ الکُبری»؛ من شبیه‌ترین نوادگان به مادربزرگم حضرت خدیجه (س) هستم.
پایان پیام /