جبران دوره بی‌کاری موزیسن‌های ایرانی با گران‌فروشی

بلیت شماری از کنسرت‌های موسیقی در حالی پس از بازگشایی این برنامه‌ها به فروش گذاشته شد که قیمت‌های نجومی برای این بلیت‌ها در نظر گرفته شد و از قضا این قیمت‌گذاری با اقبال عمومی همراه شد و مخاطبان چنین برنامه‌هایی که توان خرید بلیت این کنسرت‌ها را داشتند، در چند دقیقه کل بلیت‌ها را خریداری کردند تا اسباب شگفتی هر ناظری را رقم زنند.

به گزارش «تابناک»؛ پس از بازگشایی سالن‌های اجتماعات که با توجه به اوج‌گیری کرونا مشخص نیست تا چه زمانی تداوم داشته باشد، برخی خوانندگان پاپ در پی برگزاری کنسرت برآمدند و اقدام به بلیت فروشی با قیمت بیش از 250 هزار تومان نمودند. این قیمت نجومی چنین استنباطی را در پی داشت که خوانندگان قصد دارند هزینه بی‌کاری چندماهه و ضرری که بابت تعطیلی این برنامه‌ها در پایان سال 98 و ابتدای سال 99 به عنوان فصل طلایی کنسرت‌ها داشته‌اند را تا پیش از شهریور جبران کنند و به تعطیلات بروند.

البته برخی حامیان چنین قیمت گذاری‌هایی، فاصله گذاری در چینش مخاطبان که به فروش بسیار کمتر بلیت در هر سانس کنسرت موسیقی پاپ را علت اصل این قیمت گذاری بیان کردند و این قیمت را با چنین ملاحظاتی و هزینه‌های سربار در هر اجرا نظیر هزینه اجاره سالن‌ها، اجتناب ناپذیر قلمداد کردند. با این حال تصور می‌شد در این شرایط اقتصادی، چنین قیمت‌گذاری که با ریسک بالای ابتلا به کرونا در محل‌های با تجمع بالا نیز همراه است، با استقبال گسرتده همراه نشود اما برخلاف ارزیابی‌ها، بلیت‌های این کنسرت‌ها به سرعت سولداوت شد!

در واقع گروهی حاضر شدند به سرعت بلیت 260 هزار تومانی و بیشتر را حتی به قیمت ریسک بالای ابتلا به کرونا خریداری کنند تا در یک کنسرت پاپ حضور یابند و چه بسا اگر این قیمت بلیت 500 هزار تومان یا یک میلیون تومان بود نیز با همین شتاب شاهد فروش بلیت‌ها بودیم. از این منظر این اتفاق می‌تواند یک استمزاج برای کنسرت‌گذاران باشد و اگر همچنان قیمت‌گذاری بلیت کنسرت به بازار سپرده شود و وزارت فرهنگ و ارشاد مداخله‌ای نداشت باشد، دور از انتظار نیست که در آینده‌ای نزدیک شاهد فروش بلیت‌های میلیونی با تکیه بر چنین تجاربی باشیم.

قاعدتا وقتی این میزان افزایش قیمت بلیت کنسرت رقم می‌خورد، گروه محدودتری خریدار مداوم این بلیت‌ها خواهند بود و گروه وسیع‌تری ریزش می‌کنند. بدین ترتیب خوانندگان و موزیسن‌ها با مشتریان محدودتر که پول بیشتری می‌دهند، مواجه خواهند بود که در نهایت منافع‌شان را تامین می‌کنند اما این وضعیت چندان تداوم نخواهد داشت. مخاطب محدود مکررا برای رفتن به کنسرت یک خواننده بلیت خریداری نمی‌کند و این گستردگی مخاطب است که باعث می‌شود یک خواننده بتواند در یک دوره زمانی کوتاه، تعداد بالایی سانس کنسرت برپا کند و هر بار نیز مخاطب متفاوتی شنونده‌اش باشد.

در آن سو نیز دسترسی عمومی به این امکان هنری و تفریحی برای گروه وسیعی از مردم دشوار می‌شود، چرا که این رقم‌ها فراتر از قدرت خرید بخش عمده مردم است و هرچه این ارقام درشت‌تر شود، با قدرت خرید قشر گسترده‌تری از عموم مردم فاصله می‌گیرد. این در حالی است که کنسرت‌های موسیقی به جز مواردی چون اپراهای بزرگ که هزینه تمرین و آماده سازی بالایی دارد، معمولا از رقم کمی نسبت به میزان درآمد متوسط عموم مردم برخوردارند، چرا که قاعدتا موسیقی پاپ همانگونه از نامش نیز مشخص است، بر سلیقه و توجه عموم مردم و نه یک قشر خاص و ثروتمند استوار است.