جهش تولید ملی در گرو حمایت از کارگر است

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از دیار آفتاب؛ یازدهم اردیبهشت‌ماه هرساله مصادف است با روز جهانی کار و کارگر و در کشورمان نیز از پنجم تا یازدهم اردیبهشت به‌پاس تکریم از تلاش این قشر زحمتکش تحت عنوان هفته کار و کارگر نام‌گذاری شده است.

این هفته فرصت مغتنمی است برای تکریم و نکوداشت مقام رفیع کار و مجاهدت، قدردانی شایسته از خدمات صادقانه و بی‌دریغ کارگران شریف، مؤمن و صبور ایران اسلامی و نگاهی به دغدغه‌ها، انتظارات و مسائل این قشر که البته بخش بزرگی از جامعه ما را تشکیل می‌دهند.

کارگران بازوان حرکت هر جامعه‌ای به‌سوی رشد، تعالی و شکوفایی هستند و بی‌شک بخش عظیمی از پیشرفت‌های حاصل در جامعه نشات گرفته از پویایی فکر و توانایی بازوان هنرمند کارگران است که توسعه و پیشرفت را رونقی دوچندان خواهد بخشید.

سال هاست کارگران در خط مقدم جبهه اقتصادی و عرصه تولید کشور قرار دارند و نقش اصلی را در عرصه جنگ اقتصادی‌ای که دشمن به‌خصوص در سال‌های اخیر با فشار بیشتری دنبال کرده است به دوش می کشند، این قشر ثابت کرده‌اند در عرصه‌های مختلف دفاع از استقلال ایران اسلامی پیشگام هستند کما اینکه از دوران مبارزات انقلاب تا دفاع مقدس با بصیرت در مقابل دشمن ایستادند و بیش از 14 هزار شهید را تقدیم کردند، امروز اما همچنان در سنگر تولید یکی از مهم‌ترین ارکان پیشرفت و بالندگی کشور و سربازان اقتصاد مقاومتی هستند.

به تعبیر مقام معظم رهبری کارگران سربازان اقتصاد مقاومتی هستند، محقق می شود و امروز کارگران ایرانی در یک نبرد اقتصادی با دشمن قرار دارند و بدون شک نقش آنان با مقاومتی که در این عرصه به خرج می دهند در سازندگی ایران اسلامی بی‌بدیل است.

کشور ما طی سالهای اخیر در جنگ اقتصادی با سخت ترین فشارهای اقتصادی و تحریم های ظالمانه و به خصوص مشکلات ناشی از همه گیری ویروس کرونا دست و پنجه نرم می کند اما هیچگاه شاهد عقب نشینی جامعه کارگری از روشن نگهداشتن چرخ تولید نبودیم که این مسئله بزرگ ترین نقطه قوت کشور ما در نبرد نابرابر اقتصادی بوده است.

کارگران؛ ستون اصلی تولید و اقتصاد کشور

رهبر انقلاب در رابطه با جایگاه و نقش بسیار موثر کارگران در اقتصاد کشور می فرمایند: «در مورد تمجید از کارگر، همین بس که دست کارگر، دستی است که خدای متعال و پیغمبر او این دست را دوست دارند. پیغمبر خدا دست کارگر را بوسید؛ برای ارزش کارگر همین اندازه بس است. جامعه‌ی کارگری حق بزرگی به گردن همه‌ی افراد جامعه دارد؛ چون در یک اقتصادِ مستقل که تولیدمحور است و میخواهد روی پای خودش بِایستد و وابسته‌ی به این و آن نیست و در مسائل اساسیِ اقتصاد، تکیه‌ی به خارج از کشور ندارد، در یک چنین اقتصادی، کارگر نقش عمده و اصلی را ایفا میکند؛ یکی از مهم‌ترین نقشها را کارگر ایفا میکند و ستون اصلی است.»

طی سال های گذشته اقتصاد به عنوان یکی از اصلی ترین اهرم های دشمنانِ جمهوری اسلامی ایران برای وارد سازی ضربات مهلک و برداشت های سیاسی از آن مطرح بوده است و با توجه به وجود ناهمگونی های ساختاری و عملکردهای ضعیف برخی مدیران در اقتصاد کشور، این حربه دشمنان لحظه به لحظه مورد توجه بیشتر قرار گرفته و در یکی دو سال اخیر نیز به بالاترین سطح خود رسیده است.

در همین راستا رهبر معظم انقلاب اسلامی طی ده سال گذشته تلاش داشتند تا با جهت دهی صحیح حوزه اقتصاد، به واسطه نام گذاری های هر ساله، تمرکز مسئولین اجرایی و قانون گذاری و حتی قضایی کشور را بر مسئله اقتصاد متوجه سازند، محور تمامی این شعارها اما به نوعی کار، تولید ملی، کالای داخلی و پویایی اقتصاد کشور را دربرمی گیردو در این میان توجه به کارگران به‌عنوان سربازان اصلی این محور جهادی، همواره مورد تاکید ایشان در سخنرانی‌ها و پیام‌های صادره بوده است.

آن چه که طی چند ساله گذشته مورد توجه و تاکید مقام معظم رهبری قرار گرفته توجه به مسئله تولید داخل جهت قطع وابستگی‌ها و اتکای به توان و ظرفیت داخلی بوده است تا به این واسطه اقتصاد از تک محصولی بودن فاصله بگیرد و هم اینکه ظرفیت ها و استعدادهای بالقوه داخلی به فعلیت برسد تا نتایج این مهم در زندگی مردم قابل لمس باشد اما این مهم بدون توجه به ظرفیت نیروی انسانی و افزایش بهره وری نیروی کار امکان پذیر نخواهد بود.

با توجه به اهمیت این موضوع اما امسال رهبر انقلاب قید اشتغال آفرین را با عنوان انتخابی برای سال جاری همراه کردند تا بیش از پیش توجه مسئولان عالی کشور و دست اندر کاران امر تولید را به مسئله مهم ایجاد اشتغال و حفظ ظرفیت های موجود معطوف کنند.

مقوله تولید از مهمترین مباحثی است که رشد یا ضعف هر اقتصادی وابسته به میزان تولید یا از دست رفتن آن است، بنابراین اگر کارگران آسیب ببینند قطع به یقین تولید کشور هم آسیب خواهد دید لذا از این منظر کارگران باید در محوریت قرار گیرند.

چرخ سازندگی و بالندگی با دست‌های پرتوان کارگران می چرخد و در این بین نقش کارگر به‌عنوان محرک و راهبر تولید در تحقق جهش تولید کلیدی است اما متأسفانه با تمام یکی از اقشاری در سیاستگذاری های دولت کمتر به آن‌ها پرداخته‌شده کارگران هستند، قشری که به‌شدت تحت تأثیر تکانه‌های اقتصادی قرار می‌گیرند و یا برخی سوء مدیرت ها باعث می‌شود این سرمایه ملی و پتانسیل عظیم جامعه کارگری به راحتی هدر برود که نمونه هایی از آن مسائلی است که کارگران هپکو و هفت تپه در سال های اخیر با آن مواجه بوده اند.

سطح دستمزد، تنها بخشی از مشکلات این گروه از نیروی کار جامعه است. نبود امنیت شغلی و خطر بیکاری، نبود رفاه متناسب با شرایط اجتماعی حاضر و مشکلات شدید کارگران در پاسخگویی به هزینه های جاری زندگی و خانواده، مشکلات ایمنی، سلامتی و بهداشت، همگی مواردی هستند که در شرایط حاضر بر دوش کارگران سنگینی می کنند اما نباید توجه به خواسته های این قشر از جامعه محدود به هفته کارگر باشد و همچنان راه زیادی در مسیر تکریم مقام کارگر پیش‌روی جامعه و بویژه مسوولان است‌.

بدون تردید رمز پیشرفت و توسعه پایدار هر کشور و تمدنی در تجلی استعدادها، نیروی کار و سرمایه انسانی تلاشگر و کارآمد است و کارگر به عنوان نیروی محرکه چرخه اقتصاد نقش برجسته و ویژه‌ای در این خصوص دارد.

استفاده بهتر از اندیشه و بازوی هنرمند کارگران و نیروهای انسانی زمینه پیشرفت و رونق دوچندان یک واحد تولیدی فراهم می‌کند و باید در سال جاری که به‌عنوان «تولید، دانش بنیان و اشتغال آفرین» مزین است در این مسیر گام برداشت و از پتانسیل کارگران در این راستا بهره برد.

از همین رو مسوولان و متولیان امر باید برای ایجاد انگیزش و تلاش حداکثری این قشر زحمتکش، اموری چون کار، اشتغال و تامین معاش آنان را در صدر برنامه‌های خویش قرار دهند تا این گروه از جامعه با امنیت خاطر در مسیر پیشرفت اقتصادی گام بردارند، دولت باید تسهیل‌گر شرایط باشد تا کارگر با یک تولید رقابتی مناسب و کارفرما با فراهم کردن ابزار کار بتوانند این مهم را محقق کنند.

انتهای پیام /